زندگینامه سقراط

(۴۷۰-۳۹۹ ق. م) سقراط در سال ۴۷۰ قبل از میلاد ( سدهی پنجم قبل از میلاد) از پدری مجسمه ساز و سنگ تراش و مادری قابله ( ماما) به دنیا آمد.

تحصیلات خود را در آتش به پایان برد و در نجوم و موسیقی و هندسه مهارت فراوان یافت. آنگاه به حرفهی آموزش علمی پرداخت.

سقراط به کودکی با سوفسطائیان به بحث می پرداخت و به شیوهی آنان انتقاد فراوان می کرد.

در آن دوران مردم سقراط را خردمندترین فرد می شماردند و او از این موضوع ابراز رضایت نداشت. شيوهی او در بحث هایش شیوه پرسش و پاسخ بود.

سقراط در پایان عمر دچار دسیسه و بغض دشمنان دانای خود قرار گرفت و او را به جرم گمراهی مردم و عدم ایمان به خدا مورد محاکمه قرار داد و محکوم به زندان و سرکشیدن جام زهر شوکران نمودند.

اما وی به دفاع منطقی از خود پرداخت و علی رغم کوشش بعضی از شاگردانش مبنی برفراز از زندان، قبول ننمود و برای احترام به قانون شجاعانه جام زهر را سر کشید و چراغ عمرش را به سال ۳۳۹ قبل از میلاد خاموش شد.

سقراط یگانه فیلسوفی است که فلسفه را از آسمان بر زمین آورد و انسان را محور بررسی ها و پژوهش های فلسفی قرار داد.

او با شعار «خود را بشناس» بنیان فلسفی خود را تشخص ورزید و با افکار روشن بینانه و آزادی خواهانه و ضد خرافی خودش به مبارزه با جهل شتافت.

او فیلسوفی بود که کتاب ننوشت؛ اما شاگردانش اندیشه های وی را جمع آوری نموده و بعد از مرگش اشاعه دادند. از شاگردان برجسته وی می توان از فدون»، «اقلیدس»، «اریستیپ» و «افلاطون نام برد که عظمت استاد خود را متبلور نمودند وی هنگام مرگ ۷۱ سال داشت.