زندگینامه میشل فارادی

(۱۷۹۱ - ۱۸۶۷ م) «میچل فارادی» شیمیدان انگلیسی به سال ۱۷۹۱ در خانواده ای فقیر و گمنام در نزدیکی لندن به دنیا آمد.

او پسر یک نعلبند زحمت کش بود که نتوانست تحصیلات زیادی انجام دهد؛ به همین منظور به کار در صحافی و جلد سازی کتاب پرداخت. اما روح کنکاش و پرتکاپویش سازگاری با این کار نداشت و از هر فرصتی که می یافت به مطالعه و تحقیق می پرداخت.

او ضمن کار صحافی کتاب، گاهی به مطالعهی آنها نیز می پرداخت.

وی از این طریق گرایش شدیدی نسبت به علم پیدا نمود و ره آورد اولیه ی این گرایش ساختن یک ماشین الکتریکی به وسیله ی چوب و یک بطری بود، تا این که به کلاس های درس سرهمفری دیوی» شیمیدان هم عصر خود راه یافت.

فارادی نتیجه ی تحقیقات خود را در سال ۱۸۲۰ انسجام بخشید و در سال ۱۸۲۳ موفق به کشف چند گاز مهم و مایع نمودن آنها مانند «گاز س ولفوره»، «آمونیاک»، «کلروریدریک»، سولفیدریک»، «سیانوژن» و «کلور» گردید.

او در سال ۱۸۳۲ کشفیات خود را در زمینه ی تولید برق از آهنربا» طی یک مقاله ی مفصل با عنوان «الکتریسیته ی القایی» به انجمن سلطنتی انگلیس عرضه کرد که این اکتشاف تا تولید برق فاصله ی زیادی نداشت.

فارادی از آن به بعد به تحقیقات بیشتری ادامه داد تا این که به تجزیه ی شیمیایی اجسام مرکب دست یافت و قوانین اساسی الکتروشیمی صنعتی را به نام «الکترولیز، ابداع و کشف نمود.

این ابرمرد علم در سال ۱۸۶۷ هنگامی که فقط ۷۶ بهار از زندگی پر ثمرش میگذشت به دیدار معبود خویش شتافت.