زندگینامه ابوعبدالله جابر سنان بتانی
(۲۴۴-۳۱۷ ه. ق) ریاضیدان و منجم بزرگ که در حران یا نزدیک آن قبل از سال ۲۴۴ هجری قمری چشم به جهان گشود.
وی در علم هیأت مهارت خاص داشت و به علم نجوم می پرداخت. او بیان می کند که یکی از برجسته ترین دانشها که سبب هوشیاری و تیزی
فکر و نظر می شود و عقل را پرورش می دهد علم نجوم است یکی از مهم ترین کتاب هایی که از او بر جای مانده است، کتاب الزیج یا رساله اخترشناسی است که به زیج حایی معروف است که در قرون وسطا نوشته شده که دو بار به زبان لاتی ترجمه شد.
او رصدهای دقیقی داشته و پاره ای از اشتباهات بطلمیوس را اصلاح کرده است. او علت نوشتن کتاب خود را به وجود آورن اصلاحاتی در مجسطی بطلمیوس بیان می کند.
این کتاب نه تنها در توری اسلامی در زمینه ی تجوم مؤثر بوده، بلکه در قرون وستاو اوایل دوره رنسانس نیز در بسیاری از عملک اروپایی تأثیر عظیم داشته است.
او قسمت زیادی از عمر خود را در رقه ساحل چپ قرات گذرانید و بیشتر وقت خوش را به علم نجوم پرداخت سرانجام برای انجام کاری رهسپار بغداد شد و هنگام بازگشت در سال ۳۱۷ هجری قمری شتر بین راه فوت کرد.
* لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید.
* نیازی به نوشتن نام و یا ایمیل نمی باشد،می توانید به صورت ناشناس نظر بدهید.