شاخه

حقایق مریض برت یا بیماری اسید به مری

مریض بارت یک عارضه از بیماری مزمن (طولانی مدت) و معمولا بیماری ریفلاکس شدید گوارشی (GERD) است، اما تنها در درصد کمی از بیماران مبتلا به GERD رخ می دهد.
معیارهای مورد نیاز برای غربالگری بیماران مبتلا به GERD برای مریض Barret مورد نیاز است. تا زمانی که معیارهای معتبر موجود در دسترس باشند، به نظر می رسد که انجام آندوسکوپی غربالگری در بیماران مبتلا به GERD که پس از دو تا سه سال نمی توانند از درمان سرکوب اسید خارج شوند، منطقی است.

تشخیص مریض بارت بستگی به دیدن (در آندوسکوپی) یک پوشش مروارید صورتی است که فاصله کوتاه (معمولا کمتر از 2.5 اینچ) تا مرطوب از اتصال جراحی معده و پیدا کردن سلول های روده ای (سلول های گلبول قرمز) بر روی بیوپسی لنفاوی گسترش می یابد.
خطر ابتلا به سرطان مری (آدنوکارسینوم) در بیماران مبتلا به مریض بارت بسیار کم است اما مشخص است.
اگر تشخیص مریض بارت نامطمئن باشد، باید نظر دوم را بدست آورد زیرا این تشخیص ممکن است هزینه های بیشتری را نسبت به GERD به همراه داشته باشد و همچنین مشکلات مربوط به دریافت بیمه های زندگی، سلامتی و معلولیت. بنابراین، تشخیص دقیق لازم است.

درمان مری باته به طور کلی اساسا همانند GERD است. درمان GERD یا پزشکی (داروهای سرکوب کننده اسید) یا جراحی (fundoplication)، منجر به ناپدید شدن مریض بارت یا کاهش خطر ابتلا به سرطان نمی شود.
Dysplasia یک فرایند سلولی است که در پوشش برت رخ می دهد و نشان دهنده یک خطر بالقوه سرطان است. بنابراین، بیوپسی های آندوسکوپی دوره ای از مخاط مخاطب باردار به دنبال دیسپلازی است.

فرکانس توصیه شده برای نظارت بر بیوپسی آندوسکوپی بیوپسی در بارداری بدون دیسپلازی دو بار در سال است. در صورت عدم تشخيص ديسپلازي، مراقبت پس از آن هر سه سال انجام مي شود.
در صورت وجود دیستپلازی پایین، بیوپسی آندوسکوپی باید هر شش ماه به طور نامحدود انجام شود.

مديريت ديسپلازي با درجه بالا شامل تکرار بيوپسي ها به زودي پس از آنکه ديسپلازي با درجه بالا کشف شد تا سرطان همراه باشد. استئوآرژکتومی (از بین بردن جراحی مری) استاندارد استاندارد طلایی برای دیسپلازی با درجه بالا و سرطان است، اما روش های تجربی موجود است.

تخریب (حذف توسط تخریب) و سایر تکنیک های تجربی امیدوار کننده هستند، اما داده های طولانی مدت (5 ساله) برای اثبات دوام و تأثیر آن بر تاریخ طبیعی بروز دیسپلازی و سرطان اولیه در انتظار است.

مریض Barret چیست؟

دریای برت یک عارضه بیماری ریفلاکس معده (GERD) مزمن است که عمدتا در مردان سفید پوست است. GERD یک بیماری است که در آن ریفلاکس مایع اسیدی از معده به مری (لوله بلع) وجود دارد. GERD اغلب باعث سوزش سوزن می شود.

دو مورد برای تشخیص مریض بارت وجود دارد. الزامات نیاز به آندوسکوپی مری است. در طی آندوسکوپی یک لوله انعطاف پذیر با یک نور و دوربین در نوک آن (یک آندوسکوپ) از داخل دهان و به داخل مری برای مشاهده و بیوپسی وارد می شود (بافت نمونه ای از) پوشش مری. دو مورد از این موارد

عبارتند از:

در آندوسکوپی، یک پوشش صورتی غیر معمول یا رنگ آمیزی شفاف باید به عنوان جایگزین پوشش طبیعی نرمال مری در نظر گرفته شود. این پوشش غیر طبیعی گسترش یک فاصله کوتاه (معمولا کمتر از 2.5 اینچ) تا مرطوب از اتصال جراحی معده (محل اتصال GE، جایی که مری به معده وصل می شود) گسترش می یابد.

ارزیابی میکروسکوپی از بیوپسی این پوشش غیر طبیعی باید نشان دهد که سلول های پوشش انعطاف پذیر مری با سلول های پوشش دهنده روده جایگزین شده اند، از جمله سلول های تولید کننده موکت به نام گلبول های قرمز. سلول های دیگر نیز وجود دارد، که برخی از آنها شباهت به سلول هایی هستند که در معده قرار دارند. با این حال، اگر سلول های روده ای روده ای وجود نداشته باشند، تشخیص مریض بارت نباید انجام شود.

مریض بارتت به طور رسمی توسط کتابخانه کنگره برای جستجوهای الکترونیکی ادبیات به عنوان مریض بارت مورد استفاده قرار می گیرد، اما مری بافت (با apostrophe "s") نام عمومی مورد استفاده قرار می گیرد. این وضعیت پس از یک جراح، نورمن برت، که این شرایط را توصیف کرد، نامگذاری شد.

با این حال، معلوم می شود که تفسیر او از یافته ها درست نیست. در سال 1953، پزشکان آلیسون و جانستون این شرایط را همانطور که در حال حاضر آن را درک می کنند، مشخص می کنند، یعنی اینکه متاپلازی اتفاق می افتد. (Metaplasia، که در زیر مورد بحث قرار می گیرد، اصطلاح است که هنگامی که یک بافت بالغ جایگزین دیگری می شود، استفاده می شود.) با این حال، شرایط با نام Barret immortalized شده است.

در ابتدا تصور می شد که مریض بارت متشکل از بافت معده (جایگزینی بافت معده) بود که جایگزین بافت اسفنجی معمولی بود که در معرض مری قرار می گرفت. با این حال، در اواسط دهه 70، دکتر پاول و همکارانش مقاله ای را منتشر کردند که در آن مخاط مخاطی (مایع داخلی) مری بافت را به جزئیات بیشتری نسبت به آنچه قبلا انجام شده بود توصیف کرد. آنها اشاره کردند که مریض بارت شامل متاپلازی است که در آن سلول های طبیعی که در معرض مری قرار می گیرند با مخلوطی از سلول های پوشش دهنده معده و روده جایگزین شدند.

سلول های پوشش دهنده روده نوعی نیز نامیده می شوند که شامل سلول های ستون اختصاصی هستند که شامل سلول های گلبول های قرمز می شوند. چند سال پیش، برخی از دانشمندان بر این باور بودند که دو نوع بارت وجود دارد؛ یکی که در آن پوشش معمولی فقط با سلول های معده (معده) جایگزین شده و دومین سلول های روده موجود است. با این حال، باور کنونی این است که تنها حضور سلولهای گلبولی نوع روده، تشخیص بیماری مریض بارت را بدون در نظر گرفتن انواع سلول های دیگر، تشخیص می دهد.

چرا در مریض بارت بسیار علاقه دارد؟

علت علاقه زیادی به مریض بارت این است که با افزایش خطر ابتلا به سرطان مری همراه است. نوع سرطان که در بیماران مبتلا به Barrett اتفاق می افتد آدنوکارسینوما است که از بافت روده متاپلستیک بوجود می آید. سرطان معمولی مری که با برت مرتبط نیست، کارسینوم اسکوموسی است که از برداشتن سلول های سنگی که معمولا در مری قرار می گیرد، رخ می دهد. ارتباط بین آدنوکارسینومای مری و مری بافت در حال حاضر روشن است و آدنوکارسینوم مری در اغلب کشورهای نیمکره غربی افزایش می یابد.

خبر خوب این است که سرطان در معدود بیماران مبتلا به مریض بارت رخ می دهد. با این حال، چالش اصلی در این شرایط، تماشای علائم هشدار دهنده زودرس سرطان با انجام بیوپسی ها در فواصل منظم در طی آندوسکوپی است. این عمل نظارت نامیده می شود و در اصل برای نظارت بر زنان در مورد سرطان دهانه رحم است که در آن اسميرهای PAP در فواصل منظم گرفته می شوند.

چه بیماری مریض بارت است؟

بیماری ریفلاکس معده (GERD)

GERD باعث مریض Barrett می شود. مری یک لوله عضلانی است که در قفسه سینه قرار دارد و در جهت انتقال غذا از دهان به معده است. اسفنکتر مری بالایی (LES) یک شیر است که در محل اتصال معده با مری قرار دارد. تابع آن برای جلوگیری از بازگشت اسید و دیگر مواد معده به مری است. GERD یک بیماری است که در آن ریفلاکس مایع حاوی اسید باکتری (جریان) به مری بازمی گردد، بخشی از آن است که اسفنکتر مری پایین تر ضعیف است.

ضعف LES ممکن است به بخشی از این واقعیت مربوط باشد که تقریبا تمام بیماران مبتلا به GERD فتق هیاتال دارند. در بیماران مبتلا به فتق هیاتال، چند سانتی متر بالای شکم بین شکم و سینه از طریق دیافراگم به جلو و عقب حرکت می کند. این کشویی ممکن است با چگونگی کارکرد اسفنکتر به عنوان مانع ریفلاکس از معده به مری برخورد شود.

پیش از این، به جای GERD، در اصطلاح به علت علائم (معمولا سوزش سر دل)، بیمار مبتلا به GERD به کار برده شد، زیرا تقریبا تمام بیماران مبتلا به GERD دارای فتق هیاتال هستند. GERD، با این حال، دقیق تر است. در حالی که فتق های هیتال در جمعیت بسیار رایج است، تنها تعداد کمی از افراد مبتلا به فتق هیاتال، GERD را ایجاد می کنند. به عبارت دیگر حضور فتق هیاتال به این معنا نیست که فرد GERD را توسعه دهد. در عوض، اگر فرد مبتلا به GERD باشد، فتق هیاتل تقریبا همیشه وجود دارد.

بنابراین، مریض بارت به علت مزمن (از سالها طول می کشد) و معمولا ریفلاکس اسید قوی است. در برخی از بیماران مبتلا به GERD، با تغییر نوع سلولهای آن از سلولهای عادی (سلولهای طبیعی) به ستون (سلولهای روده ای)، مری به واکنش مجدد مایع شیمیایی اسیدی واکنش نشان می دهد. این تبدیل، به نام متاپلازیا، به عنوان یک واکنش محافظتی شناخته می شود، زیرا اپیتلیوم ستون اختصاصی (اپیتلیوم به معنی پوشش) در مریض بارت مقاوم تر از آسیب اسید نسبت به اپیتلیوم اسکوموئیک است.

دیگر متصدیان مریض Barret

مایع در معده حاوی اسید است که توسط معده تولید می شود. علاوه بر این، مایع ممکن است حاوی اسید های صفراوی (از صفرا تولید شده توسط کبد) و آنزیم ها (تولید شده توسط پانکراس) است که به عقب از دوازدهه به معده بازگشته است. (دوازدهه اولین بخشی از روده کوچک است که فراتر از معده است.) اسید که از معده به مری رفلکس می کند، به مریض آسیب می رساند. با این حال، برخی شواهد وجود دارد که آنزیم های صفراوی و پانکراس همراه با اسید ممکن است زیان آور تر از اسید باشد.

چه کسی مریض بارت را توسعه می دهد؟

درصد قابل توجهی از افراد مبتلا به علائم مزمن GERD، مریض Barret را تشکیل می دهند و بیشتر در جمعیت مرد قفقازی رایج هستند. هرکسی که مبتلا به GERD علائم GERD است، با این حال. بنابراین، بعضی از افراد مبتلا به بارت نمی دانند که آنها داروی بارت هستند زیرا GERD بدون علائم و علائم بسیار ملایم و نادر هستند.

معلوم نیست که چرا مریض بارت در مردان سفید پوست بیش از هر گروه دیگر رایج است. به عنوان مثال، اگر چه زنان و آفریقایی-آمریکایی ها به نظر نمی رسد از توسعه GERD محافظت شوند، اما از مواد معدنی Barrett و سرطان Barrett (adenocarcinoma) (مخصوصا آفریقایی-آمریکایی ها) محافظت می شوند.

شواهدی وجود دارد که در نیمکره غربی، سرطان مری و سرطان اتصال متصل به دستگاه گوارش (سرطان کبدی) به میزان زیاد، شاید بیشتر از سایر سرطانهای دستگاه گوارش، افزایش می یابد. (با این حال، سرطان روده بزرگ هنوز هم بسیار شایعتر از سرطان مری است.)

رحم Barrett ممکن است در برخی از خانواده ها اجرا شود و به صورت ژنتیکی تعیین شود. مطالعات در حال انجام است تا تعیین شود که آیا هر ژن یا نشانگر در این خانواده ها یافت می شود که می تواند مریضان بارت را در جمعیت عمومی پیش بینی کند. در این خانواده ها با Barrett و همچنین Barrett در جمعیت عموم، GERD معروف است. با این حال، سوال این است که چرا Barrett در این خانواده ها بیشتر اتفاق می افتد نسبت به دیگران با GERD شدید، اما بدون خانواده.

اختلالات خاصی در پوشش داخلی (اپیتلیوم) مری بافت وجود دارد؟

برای تکرار، اولین معیار برای تشخیص مریض بارت، یافته در آندوسکوپی یک پوشش صورتی در مری است که در آن معمولا دیده نمی شود. این پوشش غیر طبیعی ممکن است به صورت محدب مانند باند، زبان یا مانند جزایر ظاهر شود. معیار دوم این است که بیوپسی از پوشش صورتی نشان دهنده خاصیت مخاط روده ای است (معمولا پوشش در روده ها دیده می شود) با سلول های معمولی. بیوپسی مری در طول آندوسکوپی به دست می آید.

آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی یک روش است که در آن دکتر یک لوله انعطاف پذیر طولانی را از طریق دهان و به داخل مری وارد می کند تا به طور مستقیم از پوشش مری به تصویر بپردازد. در طول همان معاینه آندوسکوپی، معده و دوازدهه نیز می تواند تجسم یابد. چند نمونه کوچک (بیوپسی) بافت اپیتلیال پوشش می تواند از طریق آندوسکوپ به دست آید.
متاپلازی روده

همانطور که قبلا ذکر شد، فرآیند جایگزینی یک نوع بافت بافت توسط دیگری، متاپلازی نامیده می شود. در معده و روده، متاپلازی واکنشی مشترک به نوع خاصی از آسیب است. همانطور که هنری اپلمن، آسیب شناس، اظهار داشت: "وقتی که روده تحت فشار است، می خواهد چیز دیگری باشد".

نمونه های دیگری از متاپلازی که در آن یک لایه جایگزین دیگری می شود عبارتند از: (1) در معده که التهاب مزمن (گاستریت) ممکن است باعث بروز یک نوع پوشش روده ای و جایگزینی قسمت های معمولی معده شود؛ و (2) در دوازدهه (فقط فراتر از معده در روده) که در آن زخم های گوارشی اتفاق می افتد و روده روبرو در اطراف زخم تبدیل به نوع پوشش معده می شود.

ما معتقدیم که فرآیند متاپلازی واکنش محافظتی یا سازگاری به آسیب رساندن به پوشش است. با این حال، ناکامی در متاپلازیا این است که در مریض بارت، آن را افزایش می دهد اما کمی مشخص است در معرض خطر ابتلا به سرطانی. همه متاپلازی ها خطر ابتلا به سرطان را افزایش نمی دهند. به عنوان مثال، از دو متاپلاسیس که در پاراگراف قبلی ذکر شده است، متاپلازی روده در معده میتواند منجر به سرطان شود، اما متاپلازیوی روده در دوازدهه نه.

فرآیند توسعه Barrett شروع می شود در اتصال مفاصل معده و مری. مری به طور معمول توسط یک اپیتلیوم یا لایه پوشش داده شده است. این اپیتلیوم شکمبه دارای یک ظاهر مروارید سفید است، در حالی که پوشش در معده و روده دارای رنگ صورتی بیشتری است زیرا یک اپیتلیوم ستونی است، نه یک اپیتلیوم فضایی. اپیتلیوم اسکوموئیک از سلول های مسطح سنگی ساخته شده است که شبیه به سلول های پوست است. پوشش معده یا معده حاوی سلولهای ستون بلندتر است که در زیر میکروسکوپ دیده می شود.

اتصال بین اپیتلیوم اسکوپوم مری و اپیتلیوم ستون فقرات معده در اتصال مری و معده اتفاق می افتد که در آن، به عنوان یادآوری، اسفنکتر مری پایین تر قرار دارد. مرز مشترک (رابط) این دو غلاف اغلب به عنوان خط Z شناخته می شود، زیرا هنگام بررسی در طی آندوسکوپی، ظاهر زایگ ظاهر می شود.

با متابولیسم مرسوم در مری، متاپلازی اتفاق می افتد و بافت متاپلستیک مری را برای فاصله ای که از فرد به فرد تغییر می کند، معمولا از حدود 0.5 تا 2.5 اینچ (حدود 1 تا 6 سانتی متر) می گذارد. نوع سلولي که به بافت متاپلستيک منجر مي شود مشخص نيست.

رحم Barrett اغلب به طبقه کوتاه یا طولانی Barrett طبقه بندی شده است، بر اساس طول مری که تحت تاثیر قرار می گیرد. بخش کوتاه Barrett به طور کلی اشاره به دخالت 3 سانتی متر و یا کمتر، در حالی که بخش طولانی به معنی دخالت بیش از 3 سانتی متر مری است.

جالب است بدانید، هنگامی که یک مریض بارت در بیمار تشخیص داده شود، در صورتی که بیمار برای GERD درمان شود، به نظر نمی رسد که پوشش متاپلستیک پیشرفت بیشتری داشته باشد تا در مری. بنابراین، با گذشت زمان، مدت زمان درگیری با بارت به طور کلی باقی می ماند.
متپلازي رودهاي خط Z (اتصال جيوه مفاصل) بدون باريت قابل مشاهده است

اگر بیوپسی ها از بیماران مبتلا به GERD گرفته شده اند که دارای خط طبیعی Z ظاهر می شوند (هیچ نشانه قابل مشاهده ای از مریض Barrett)، تا 30٪ همان روش متاپلازی روده ای را با سلول های گلبول قرمز نشان می دهد همانطور که در مریض Barret دیده می شود.

با این حال، ما بیوپسی معمولی ظاهر می شود خطوط Z به دنبال این تغییر نیست، و ما انجام نظارت زمانی که ما آن را پیدا وجود دارد. دلیل آن این است که متاپلازای روده ای ناحیه اتصال جراحی معده در GERD با فرکانس مشابه در زنان و آمریکایی های آفریقایی آمریکایی مانند مردان سفید پوست اتفاق می افتد، اما خطر مریض باریت به مراتب کمتر از مردان سفید پوست است.

بنابراين حضور متاپلازي بر روي بيوپسي روتين يک خط Z به صورت طبيعي در GERD نبايستي منجر به تغيير در مديريت شود. علاوه بر این، پیدا کردن سلول های گلوله در این زمینه نباید به عنوان اولتراسور مشخص شود

ترجمه : شاخه