زندگینامه ایوان پتروویچ پاولف

(۱۸۴۹ -۱۹۳۶ م) ایوان پتروویچ پاولف به خاطر مطالعاتش در مورد بازتاب های شرطی در حیوانات شناخته شده است. پاولف در ریازان روسیه به دنیا آمد. پدرش کشیش آن روستا بود. پاولف جوان وارد مدرسه ی کلیسای ریازان شد و سپس به حوزهی علوم دینی آن جا راه یافت. در سال ۱۸۷۰ کتاب اصل انواع چارلز داروین را مطالعه کرد و پس از آن زندگی دینی خود را رها کرد و متوجه علوم شد. او به دانشگاه سن پترزبورگ رفت و زیر نظر دمیتری مندلیف به تحصیل فیزیولوژی و شیمی پرداخت. در سال ۱۸۸۳، درجه ی دکترای پزشکی را از آکادمی سلطنتی پزشکی دریافت کرد و بعدا به عنوان استاد فیزیولوژی به جمع کارکنان آن جا پیوست.

پاولف به ارتباط میان اندام ها و مغز علاقه مند شد. او در سال ۱۸۸۹ دستگاه گوارش یک سگ را به گونه ای جراحی کرد که سگ می توانست غذا بخورد، ولی غذا به معده اش وارد نمی شد. حتی بدون ورود غذا به معده، شیرهی معدی ترشح می شد. پاولف نتیجه ی این آزمایش را به این صورت تفسیر کرد که مغز پیام هایی را از اعصاب دهان دریافت می کند و سپس پیام های عصبی را برای تحریک معده و تولید شیرهی معدی ارسال می دارد. وی انتهای اعصاب را قطع کرد و دریافت که بدون وجود آنها جریان شیرهی معدی متوقف می شود. پاولف تشخیص داد که این آزمایش ها سبب ایجاد فشارهای عصبی در جانوران می شود و می تواند باعث تغییر نتایج تجربی شود. او مواظبت می کرد تا آنها را به سلامت بازگرداند و فعالیت های عادی آنها را مختل نکند.

پاولف آزمایش های دیگری بین سالهای ۱۸۹۰ تا ۱۹۰۰ انجام داد تا نقش دستگاه عصبی را در تنظیم فرایند گوارش نشان دهد. در سال ۱۸۹۷، او مقاله ای در مورد کار غدد گوارش منتشر کرد. در سال ۱۹۰۳، مشخص شد که فعالیت های او کامل نبوده است؛ زیرا او تأثیر پیام آورهای شیمیایی مانند هورمونها و آنزیمها را در تحریک اندامها نادیده گرفته بود؛ در سال ۱۹۰۴ او جایزه ی نوبل را برای کارهایش در فیزلوژی و پزشکی دریافت کرد.

در سال ۱۹۰۳، پاولف فعالیت هایی را شروع کرد که حتی از اکتشافهای اولیه اش اهمیت بیشتری داشت. او بازتاب کنش در جانوران را مورد آزمایش قرار داد. زمانی که به سگی گرسنه غذا نشان داده می شد بزاق ترشح می کرد که این یک بازتاب غیر شرطی است. پاولف در زمانی که به سگ غذا داده می شد، زنگی را به صدا در می آورد و سگ با شنیدن صدای زنگ وجود غذا را تداعی می کرد و سرانجام در سگ بازتاب شرطی به وجود می آمد و فقط با صدای زنگ، بزاق ترشح می شد.

فعالیت های پاولف در مورد رفتار انسان و دستگاه عصبی او، اهمیت شرطی شدن را نشان داد. کشف های او تأثیری اساسی بر علوم پزشکی و روان پزشکی به جا گذاشت. به عنوان یک کاربرد عملی، او پیشنهاد کرد که بهتر است بیماران روانی در محیطی آرام با موقعیت های کمتر تحریک کننده قرار گیرند تا از جوشش احساسات ناشی از بازتاب های شرطی غیر منتظره پیشگیری شود.

پاولف در فضای حکومت کمونیستی اتحاد جماهیر شوروی سابق رشد کرد. برخی از رهبران حکومتی تأثیر فعالیت های او را در کنترل ذهن و مغزشویی تشخیص دادند ولی پاولف از چنین زمینه هایی در پژوهش دوری می کرد.