زندگینامه فرانسیس بیکن

 (۱۵۶۱ ۱۶۲۵ م) فرانسیس بیکن فیلسوف انگلیسی در سال ۱۵۶۱ در خانواده ی سرشناسی چشم به جهان گشود.

او در سن ۱۲ سالگی وارد کمبریج شد و مشغول فرا گرفتن حقوق و فلسفه گردید.

وی سعی داشت به دربار راه یابد، از این رو به کارهای سیاسی پرداخت تا اینکه به سال ۱۵۸۳ یعنی هنگامی که فقط ۲۳ ساله بود، به نمایندگی مجلس عوام انگلیس برگزیده شد و از طریق یکی از بزرگان، به دربار ملکه الیزابت راه یافت.

وی بعد از ملکه الیزیت یعنی در زمان پادشاهی ژاک اول نیز مقامات خود را حفظ کرده ولی پارلمان انگلیس در سال ۱۶۲۱ او را به رشوه خواهی متهم و تمامی مقامهای او را گرفت که این امر، پنج سال بعد بیکن را از پا دراورد.

بیکن که خود را خلع سلاح سیاسی می دیدیه کارهای علمی و ادبی پرداخت و در این تلاش به آثار با ارزشی دست یافت؛ به طوری که مردم انگلستان او را هم ردیف شکر دانسته و حتی برخی از آثار شکسپیر را عتب به وی می دانند.

او تجربه و آزمایش را پایه و شالودتی پیشرفت هر دانشی می دانست و مخالف کوپرنیک و کپلر بود و در عین مخالفت با ارسطو، روش اسکولاستیک را قبول داشت، او به دنبال کشف و شناسایی قوانین طبیعت خواستار اعمال نفود بر طبیعت و فرمانروایی بر طبیعت را با اطاعت از قوانین طبیعی ممکن می دانست.

آثار وی را می توان به ترتیب زیر دانست:

۱۔ ارغنون جدید ۲ - دربارهی پیشرفت دانش ها ۳- بررسی های اخلاقی و سیاسی ۴- تجدید حیات دانش های بزرگ

نقطه نظرات وی مورد استفاده ی اندیشمندان انقلاب رنسانس در اروپا قرار گرفت.

وی به سال ۱۶۲۵ در سن ۶۴ سالگی، هنگامی که خود را در اوج قله ی روشن فکری می یافت، بدرود حیات گفت.