زندگینامه آریستوکلس افلاطون

(۴۲۷ - ۳۴۶ ق م) افلاطون در سال ۴۲۷ قبل از میلاد چشم به هستی ناپیدا باز نمود.

نام اصلی اش «آریستوکلس» و زادگاهش شهر بزرگ آتن می باشد. او از پدر و مادری سرشناس در طبقات اجتماعی آتن بود و مانند دیگر کودکان عصر خود به شعر و موسیقی و هنر علاقهی وافری داشت. افلاطون بیست سال بیشتر نداشت که نزد سقراط رفت و این معاشرت حدود ۸ سال دوام یافت.

وی پس از مرگ سقراط به مصر سفری کرد و دوباره به یونان بازگشت. افلاطون در کتاب مکالمات خود مباحث فلسفی خود را در قالب اخلاق و علم اجتماع و دیگر علوم مطرح نمود و با این کار نظریات سیاسی خود را انجام داده و تلاشی آغاز کرد تا آنها را عملی سازد.

وی در چهل سالگی مکتب فلسفی اش را در آکادمی علوم خود در باغ «آدموس» بنا نهاد و دست به خلق مکتوبات فلسفی دیگری زد.

از کتاب های مهم وی می توان از: «جمهوری»، «ضیافت» و «فدون» نام برد.

افلاطون را پدر مکتب فلسفی ایده آلیسم اصالت تصورمی نامند. وی اجرای نظریات خود را بر مبنای ایجاد مدینه ی فاضله ای می دانست که در آن تنها «خرد، دانش، فضیلت و عدالت» حکم فرمایی می شود.

او اصالت را در معقولات و معنویات می یافت و در پی رد محسوسات قدم برمی داشت.

وی در سال ۳۴۶ قبل از میلاد به سن ۸۱ سالگی چشم از جهان فرو بست و هنوز که هنوز است آثار افکار و عقایدش در جهان طرفدارانی دارد.