زندگینامه لئونارد اویلر

(۱۷۰۷ - ۱۷۸۳ م) لئونارد اویلر در بال سوئیس به دنیا آمد و با هدف وزارت همانند پدرش وارد دانشگاه شد؛ ولی علوم و ریاضیات جاذبه ی بیشتری نسبت به زبان عبری و الهیات برای او داشت. با کمک پروفسور يوهان برنولی که از دوستان پدرش بود، اجازه یافت که در رشته ی ریاضیات تحصیل کند.

پس از آن که اویلر فارغ التحصیل شد، کاترین اول ملکه ی روسیه او را برای تدریس ریاضیات کاربردی به پترزبورگ دعوت کرد. او پس از سه سال خدمت در نیروی دریایی روسیه به عنوان افسر پزشک، استاد تمام وقت فیزیک شد. در سال ۱۷۳۳ کرسی ریاضیات را که پس از دانیل برنولی پسر يوهان برنولی خالی شده بود اشغال کرد. با اضافه شدن حقوق سالیانه، اویلر با کاترین گسل ازدواج کرد. حاصل این ازدواج ۱۳ فرزند بود که تنها ۵ نفر از آنها زنده ماندند. توانایی تمرکز اویلر افسانه ای بود. او ادعا می کرد که برخی از بهترین کارهای خود را زمانی انجام داده است که فرزندانش روی پاهایش بازی می کردند.

اویلر در سال ۱۷۳۶ کتاب مکانیکا را نوشت که طرح جدیدی از فیزیک نیوتونی بود و دلایل هندسی را به روش های تحلیلی جدید تبدیل کرد. او معادلاتی برای پیش بینی شارش، جریان آشفتگی و فشار ناشی از شاره ها به دست آورد. در علوم هوانوردی از معادلات اویلر استفاده می شود.

هنگامی که سیاست روسیه نامتعادل شد، اویلر با تشویق فردریک کبیر، پادشاه پروس، به آلمان مهاجرت کرد و در آکادمی برلین مفاهیم ریاضیات عملی را وارد موضوعاتی مانند مدارهای سیارات، علم پرتابه ها، ساخت کشتی، دریانوردی، نورشناسی و صوت شناسی کرد. او اصطلاحات ریاضی را هم توسعه داد و مجموعه ای از نامها و اصطلاحات را به کار گرفت.

سرانجام اویلر از دخالت های فردریک در آکادمی برلين خسته شد و پس از ۲۵ سال زندگی در برلین به سن پترزبورگ برگشت و تا زمان فوت خود آن جا ماند. در سال های پایانی زندگی، اویلر کاملا نابینا شد. با این وجود به دلیل حافظه ی استثنایی خود و به کمک پسرش یوهان این نقص عضو در فعالیت هایش تأثیر منفی نگذاشت.

کتاب سه جلدی به نام نامه هایی به شاهزادهی آلمانی را نوشت و در آن مفاهیم اصلی علوم را شرح داد. اویلر با استفاده از مسأله ی سه جسمی محاسبه ی مدار ماه تحت تأثیر گرانش زمین و خورشید را انجام داد. حرکت ماه برای فرماندهان کشتی های ماهیگیری برای محاسبه ی طول جغرافیایی مهم بود. روش او بهترین روش قابل دسترس برای بیش از یکصد سال بود.

اویلر در طول زندگی اش بیش از ۸۰۰ مقاله تهیه کرد. آکادمی سن پترزبورگ پس از مرگ اویلر انتشار آثار منتشر نشدهی او را به مدت ۵۰ سال ادامه داد.