روان و سندروم روده ی تحریک پذیر

در مورد چگونگی اثر روان در دگرگونی این سندروم. دیدگاه های بسیار وجود دارد. برخی بر این باورند که فشار روانی، نقش مهمی در تشدید این بیماری دارد، درحالی که گروهی دیگر، ادعا می کنند که این بیماری، در واقع بخشی از بیماری روانی است. این ادعا بر این مبنا است که حدود نیمی از بیماران که به درمانگاه های دستگاه گوارش مراجعه می کنند، به نوعی از نابسامانی روانی مبتلا هستند. در واقع، برخی از پژوهش ها، شیوع نابسامانی های روانی افراد مبتلا به این سندروم را تا حد صددرصد گزارش کرده اند رایج ترین این آشفتگی های روانی که همراه با سندروم روده ی تحریک پذیر گزارش شده است عبارتند از: افسردگی ها اضطراب، تهاجم دهشت و ترس بیماری. جالب این است که شیوع بیماری های روانی، در بیماری روده ای دیگر که بیماری کرون  نامیده می شود نیز گزارش شده است.

رابطه روان با سندرون روده تحریک پذیر

بیماری کرون، همانندی زیادی با سندروم رودهای تحریک پذیر دارد، ولی محل ابتلای آن، بیشتر در روده های کوچک متمرکز است با درحالی که در سندروم روده ی تحریک پذیر، روده های بزرگ، بیشتر مبتلا هستند. بنابراین، ممکن است در آغاز چنین برداشت شود که بیماری های روانی، عامل به وجود آورنده ی این نارسایی های دستگاه گوارش هستند، ولی مطالعات جدید، خلاف این مدعا را به اثبات رسانیده است.

پژوهشگران دانشگاه جان هاپکینز، دست به پژوهش جالبی زدند؛ یعنی افزون بر مطالعه ی بیماران مبتلا به رودهی تحریک پذیر که به درمانگاه دستگاه گوارش مراجعه می کردند، بررسی گسترده ای از وضع افرادی انجام دادند که پیرامون درمانگاه می زیستند. با مطالعه ی ۱۴۹ زن در منطقه ی بالتیمور که از هر نظر، همانند به بیماران مراجعه کننده به درمانگاه بودند، ۲۶ نفر مبتلا به بیماری رودهی تحریک پذیر، شناخته شد. جالب این بود که اگرچه نشانه های این افراد، به همان شدت بیماران مراجعه کننده به درمانگاه بود، اما ۸۰ درصد؛ یعنی حدود ۲۰ نفر از ۲۶ زن، هرگز برای ناراحتی خود، به پزشک مراجعه نکرده بودند.