درمان های روانی برای کمردرد مزمن

از میان دردهای مزمن، شاید کمردرد، از مشکل سازترین دردهای بشر باشد. این ناراحتی ممکن است به علت ضربه های حاد و ایجاد آسیب در بافت های کمر، به وجود آید و یا به تدریج در اثر متلاشی شدن و تخریب بافت ها، ایجاد شده باشد. سرانجام، فشار دائمی و طولانی به ماهیچه های کمر، موجب افزایش انقباض ماهیچه ای و یا گرفتگی شود و سرانجام، به کمردرد می انجامد. مطالعه و واکاوی عوامل به وجود آورنده ی کمردرد مزمن، پس از استقرار درد، بی اندازه دشوار و گاهی ناممکن است.

علت نخستین، هرچه که باشد، با پیدایش درد، چرخه ی باطلی برقرار می شود. روان و جسم، هر دو با هم در این چرخه ی باطل، همکاری می کنند؛ به گونه ای که اگر این چرخه، جا افتد، کنترل کمردرد، بی نهایت دشوار و گاهی امکان ناپذیر می شود.

چگونه کمر درد با بهتر کنیم

کمردرد، به هر علتی که رخ دهد، احساس ناخوشایند فشار و گرفتگی ماهیچه ای، نخستین تجربه ی بیمار بوده، و طبیعی است که واکنش هر فردی در برابر این احساس ناخوشایند، تلاش برای کاهش هرچه بیشتر درد خواهد بود. از این رو، استراحت و کاهش فعالیت بدنی، موجب کم کاری ماهیچه های کمر می شود و درد، فروکش می کند. بی گمان، یک دوره ی استراحت کامل، پس از ضربه ها و حرکت های ناگهانی درد که فشار زیادی بر کمر وارد می کند، بسیار ضروری بوده و تاثیری شفابخش دارد. ولی این دوره ی استراحت، نباید بیشتر از ۲ تا ۳ روز ادامه یابد.

اگر بیمار از ترس شدید درد، بی تحرک نگاه داشتن ماهیچه های کمر خود را ادامه دهد، ماهیچه های آسیب دیده، به تدریج کوتاه تر و سخت تر شده و توان انعطاف پذیری و مقاومت خود را از دست می دهند.