روان و فیزیولوژی دستگاه گوارش

در این قسمت، به جاست که از تاثیر کیفیت های روانی بر فیزیولوژی دستگاه گوارش، بحث شود. پژوهش های آزمایشگاهی، به روشنی رابطه ی فشار روانی و حالت های بسیجی را بر دستگاه گوارش نشان می دهند. عوامل فشارزا، تراوش اسید معده را افزوده و ممکن است در انتهای مری، تورم و التهاب ایجاد کنند. فشار روانی هم چنین، حرکت های دودی روده ها را به شدت تغییر می دهد. از این رو، مدت زمانی که مواد غذایی در روده ها سیر می کنند نیز در اثر فشار روانی، تغییر می کند. از میان قسمت های متفاوت مغز که فعالیت دستگاه گوارش را هدایت می کند، بی گمان هیپوتالاموس ، مرکز فرماندهی است.

تاثیر روان بر روی دستگاه گوارش

این مرکز از راه مهار مرکز دو سیستم عصبی خودکار؛ یعنی سیستم سمپاتیک و پاراسمپاتیک، در واقع نقش مهمی در مهار بسیاری از کارهای اندام های درونی دارد. همانگونه که پیش از این یاد شد، سیستم سمپاتیک معمولا" نسبت به فشار روانی، حساس است. برای نمونه، تحریک ناشی ا از فشار روانی این سیستم در دستگاه قلب و رگ ها، موجب افزایش تپش قلب و افزایش فشارخون، تعریق شدید و خشکی دهان خواهد شد. پدیده های روانی، در دستگاه گوارش، اکثرا از راه سیستم پاراسمپاتی ترجمه می شوند؛ یعنی تراوش زیاد اسید معده و انقباض های درد آورد روده ها، ناشی از تحریک این سیستم است.

بنابراین، دستگاه گوارش در این مورد از بسیاری از سیستم های بدن، متمایز است.

در بیشتر دستگاه های بدن، سیستم پارسمپاتیک، وابسته به فشار روانی نیست، بلکه این سیستم، بیشتر با گشایش و تمدد اعصاب ارتباط دارد.