نابسامانی های شخصیتی و بیماری قند

دورانی که روانکاوی مرسوم بود، بیماری ها براساس شخصیت ها طبقه بندی می شدند. از این رو در این مکتب، بیماران مبتلا به بیماری قند، به داشتن شخصیت های بی احساس ، نق نقو، وابسته ، نافعال نابالغ و خود آزار متهم شده بودند. امروزه، هیچ دلیل علمی برای اثبات این مدعا در دست نیست و به نظر نمی رسد که بیماران دیابتی، از شخصیت ویژه ای برخوردار باشند. افزون بر آن، شیوع بیماری های روانی در میان بیماران دیابتی، بیشتر از معمول نیست. افراد دیابتی طبعة مانند هر فرد دیگری، استعداد ابتلا به بیماری های روانی و به ویژه افسردگی را دارا هستند.

روان سالم داشته باشید تا دیابت را بهبود ببخشید

 بنابراین، هم زمانی دیابت با نابسامانی های روانی، ممکن است اثر مهمی بر روند دیابت داشته باشد و ممکن است واکنش اغراق آمیز بیمار دیابتی نسبت به دشواری های زندگی، موجب اختلال در مهار بیماری شود. در دیابت نوع دوم و یا بلوغ، افراد، آمادگی بیش از حد معمول، برای ابتلا به افسردگی ها از خود نشان می دهند. همانگونه که یاد شد، این بیماری، بیشتر در افراد کهنسال، پدیدار می شود و در عین حال، بروز افسردگی نیز با بالا رفتن سن، افزایش می یابد. بنابراین، از آنجا که دیابت و افسردگی در سنین بالا، رایج تر است، این تمایل نادرست وجود دارد که افسردگی را علت دیابت به شمار می آورند.