شاخه

اختلالات اضطرابی شايعترين دسته تشخيصی روانپزشکی هستند.
شايع ترين اختلالات اضطراب، ترس و اضطراب خاصي هستند. علاوه بر اختلال اضطراب عمومی، اختلالات اضطرابی دیگر شامل اضطراب جدایی، ناشنوائی انتخابی، اختلال اضطراب اجتماعی (فوبیایی اجتماعی)، اختلال هراس و آگونپوفوبیا است.
اختلالات اضطرابی نیز ممکن است ناشی از بیماری پزشکی یا سایر شرایط پزشکی باشد (اختلال اضطراب به علت وضعیت پزشکی دیگر).استفاده یا از بین بردن برخی داروها یا داروها همچنین می تواند موجب اختلال اضطرابی (اختلال اضطراب ناشی از مواد / دارو) شود.

علائم و نشانه های اضطراب ممکن است فیزیکی باشد (قلب مسری، تنگی نفس، عرق کردن)، احساسات (اضطراب، احساس نگرانی، استرس)، رفتار (عادت عصبی، اجبار) و شناختی (افکار، نگرانی، وسواس). بسیاری از این علائم و نشانه ها مشابه پاسخ طبیعی "مبارزه یا پرواز" بدن به خطر هستند.

کودکان و نوجوانان ممکن است علایم اضطراب یا مشابه یا کاملا متفاوت از بزرگسالان باشند، بسته به تشخیص خاص و سن فرد.
همچنین به نظر می رسد تفاوت های جنسیتی در مردان و زنان تجربه و اضطراب نشان داده شده است.
در حالی که اختلال وسواسی-اجباری (OCD) به عنوان یک اختلال اضطرابی طبقه بندی شده است، در حال حاضر با سایر اختلالات اجباری گروه بندی می شود.

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) به جای اختلال اضطراب به عنوان یک اختلال مرتبط با تروما شناخته شده است.
اختلال اضطراب عمومی (GAD) یک اختلال اضطرابی است که با نگرانی های شدید مواجه می شود که به نوعی با زندگی فرد مواجه می شوند.

GAD کاملا رایج است، که بر میلیون ها نفر تاثیر می گذارد.
در حالی که تنها علت GAD وجود ندارد، عوامل بسیاری وجود دارد که خطر ابتلا به این اختلال را افزایش می دهد.
اگر یک متخصص بهداشت حرفه ای یا پزشکی فکر می کند که شما دارای GAD هستید، احتمالا تحت یک مصاحبه پزشکی گسترده و معاینه فیزیکی قرار خواهید گرفت.
GAD معمولا برای درمان آن نیاز به درمان دارد. درمان GAD معمولا شامل ترکیبی از تغییرات شیوه زندگی، روان درمانی و / یا دارو می شود.

برای فرد مبتلا به اختلال اضطراب مهم است که با پزشک خود تجویز کند تا تصمیم بگیرد که آیا درمان با داروها مداخلات مناسب است یا خیر، و اگر چنین باشد، چه دارو باید تجویز شود.
انتخاب های مختلف شیوه زندگی و مداخلات خانوادگی نیز می تواند مانع و کاهش اضطراب شود.
گروه های پشتیبانی و منابع زیادی برای افرادی که از اختلال اضطراب عمومی (GAD) رنج می برند وجود دارد.

اضطراب چیست؟

اضطراب را می توان به عنوان پاسخ به یک تهدید آینده یا ممکن توصیف کرد. اضطراب به شدت با ترس مرتبط است، که پاسخ به یک تهدید فوری واقعی یا درک شده است. ترس و اضطراب واکنش های طبیعی در هر دو انسان و حیوانات است و پاسخ های فیزیکی با سیستم مبارزه یا پرواز مرتبط است.

سیستم عصبی اتونومیک پاسخ در برابر مبارزه یا پرواز را در بدن کنترل می کند و این پاسخ عموما شامل انقباض دانش آموزان در چشم، افزایش ضربان قلب و افزایش تنفس / تنفس می شود. پاسخ های اضطرابی می تواند شامل افزایش هوشیاری (توجه به محیط اطراف خود) و تنش عضلانی باشد.

اضطراب می تواند سازنده باشد، مانند بهبود عملکرد در آزمون، رویداد ورزشی یا سخنرانی عمومی. اگرچه این ها پاسخ های عادی و اغلب پاسخ های مناسب برای خطرات هستند، اضطراب می تواند مشکلاتی را ایجاد کند که به راحتی روشن می شود، زمانی که خطر وجود ندارد یا زمانی که پاسخ بسیار قوی است، خاموش نمی شود. اضطراب بیش از حد که موجب ناراحتی یا آسیب دیدگی می شود، که باعث اختلال عملکرد طبیعی و یا اجتناب از فعالیت های مهم و افراد در زندگی می شود، به عنوان یک اختلال اضطرابی در نظر گرفته می شود.

انواع اختلالات اضطرابی چیست؟

اختلالات اضطرابی بر اساس نوع شی یا وضعیتی که موجب ترس، اضطراب، یا اجتناب و همچنین الگوهای اندیشه مرتبط با ترس یا اضطراب می شوند، متفاوت است. به عنوان یک اختلال اضطرابی، ترس یا اضطراب نیز باید پایدار باشد (معمولا شش ماه یا بیشتر طول می کشد)، و نه فاز رشد طبیعی (مثلا یک کودک جوان که از پدر و مادر خود در خطر است). اختلالات اضطراب معمولا در دوران کودکی شروع می شوند اما به بزرگسالی ادامه می دهند.

شايع ترين اختلالات اضطراب، ترس و اضطراب خاصي هستند. ترس های خاص ترس بیش از حد از یک جسم خاص یا وضعیتی مانند عنکبوت (arachnophobia)، ارتفاعات (آکروافوبیا)، پرواز یا فضاهای بسته (claustrophobia) هستند. اکثر مردم آگاه هستند که ترس آنها (ترس و اضطراب) بیش از حد است، اما اغلب احساس می کنند که قادر به کنترل آنها نیستند. گاهی اوقات یک فوبیا ممکن است پس از یک رویداد آسیب دیده (به عنوان مثال، در یک فضای کوچک گیر کرده و فردی که یک حیوان مجروح شده است) شروع شود، اما علائم مربوط به ترس است و نه مربوط به تجربه مجدد تروما (به عنوان مثال علائم تشخیص اختلال استرس پس از سانحه [PTSD] بهتر نیست.

در اختلال اضطراب اجتماعی (ترس اجتماعی یا اضطراب عملکردی) مردم بیش از حد ترس و یا اضطراب در مورد تعاملات اجتماعی و یا شرایطی که ممکن است شامل نظارت یا بررسی شود. خودآگاهی در مورد مشاهده توسط دیگران و یا انجام در مقابل دیگران، طبیعی است. با این حال، اضطراب اجتماعی بسیار شدیدتر می شود و به طور کامل به انجام فعالیت های عادی (و اغلب لازم) می انجامد. فوبیایی اجتماعی ممکن است محدود به شرایط عملکرد (مانند صحبت کردن، آواز خواندن، بازیگری، و غیره) در مقابل دیگران باشد، یا ممکن است به طور کلیتر و مرتبط با بسیاری از (یا همه) موقعیتهای دیگر افراد باشد.

اختلال اضطراب عمومی (GAD) با اضطراب مداوم و بیش از حد مشخص شده و نگرانی در مورد بسیاری از مناطق مختلف است که برای کنترل سخت است. سایر اختلالات اضطرابی شامل اختلال اضطراب جدایی، ناشنوائی انتخابی، آگونپوشی (ترس از خارج شدن از خانه در موقعیت های مختلف) و اختلال هراس (حملات هراس غیر منتظره ای تکراری و ترس از حملات تروریستی بیشتر) است.

اختلالات اضطرابی نیز ممکن است ناشی از داروها، داروها یا سایر مواد (از جمله محرک ها، کافئین و کورتیکواستروئیدها) باشد. داروهای تحریک کننده و داروهای گیاهی شامل داروهای ضدویروسی مانند داروهای سرد و ضد انعقاد، داروهای افدرا یا افدرین، قرص های رژیمی یا نوشیدنی های انرژی هستند.

محرک های تجویزی گاهی برای درمان ADHD / ADD (اختلال بیش فعالی کمبود توجه یا اختلال کمبود توجه) استفاده می شوند و شامل متیل فنیدات (ریتالین، کنسرت)، نمک های آمفتامین (Adderall)، لیسکسمافاتامین (Vyvanse) و دیگران است. از مصرف الکل و بعضی از داروها (از جمله بنزودیازپین ها (داروهای گاهی اوقات برای درمان اضطراب حاد مانند آلپرازولام (Xanax)، لورازپام (Ativan) یا کلونازپام (کلونوپین)، باربیاتورات یا داروهای تشنجی جدید مانند گاباپنتین (نورونتی)]) همچنین می تواند علائم اضطراب مانند ایجاد کند.

هنگامی که یک داروی یا داروی اصلی علت اصلی اضطراب است، به عنوان یک داروی یا اختلال اضطراب ناشی از مواد تشخیص داده می شود. بیماری های پزشکی (مانند بیماری های تیروئید، مشکلات تنفسی مانند آسم یا COPD (بیماری مزمن انسدادی ریوی) یا تومورهای غدد آدرنال نادر (فئوکروموسیتوما)] همچنین می تواند باعث اختلالات اضطرابی و / یا علائم اضطراب مانند شود.

با معرفی راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، نسخه پنجم (DSM-5)، برخی از تشخیصاتی که قبلا در نظر گرفته شده اند، اختلالات اضطرابی در بخش های جدید طبقه بندی شده اند. اختلال وسواسی-اجباری (OCD) در حال حاضر با سایر اختلالات اجباری مانند تجمع و تریچتیلومانیا (مو کشیدن) گروه بندی می شود. به طور مشابه، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) با سایر اختلالات مرتبط با آسیب پذیری طبقه بندی شده است. OCD و PTSD اغلب علائم اضطرابی دارند و برخی از درمانها با آنهایی که برای اختلالات اضطرابی همپوشانی دارند، همپوشانی دارند.

ترجمه : شاخه