عوارض بهداشتی چاقی

بی گمان چاقی، عامل مستعد کننده ای برای شیوع بسیاری از بیماری ها و مرگ زودرس خواهد بود. بررسی های بسیاری به روشنی ثابت می کنند که میزان مرگ و میر، ارتباط مستقیمی با میزان چاقی دارد؛ یعنی هرچه اضافه وزن، بیشتر شود، به همان نسبت مرگ و میر نیز بالا می رود. افزون بر آن، چاقی، استعداد ابتلا به فشار خون، دیابت و بیماریهای قلبی را افزوده و با افزایش وزن، شدت این بیماری ها نیز فزونی می یابد. افراد چاق، به هنگام فعالیت، بیشتر به تنگی نفس دچار بوده و شیوع وقفه ی تنفس در خواب ، سنگ کیسه صفرا، آسیب های مفصلی و کمردرد در افراد چاق، به مراتب وفور بیشتری دارد. کم کردن وزن، بهترین شیوه برای درمان این بیماری ها است.

چاقی بر روی بیماری قلبی تاثیر دارد

بیماری های قلبی و دیابت در میان مردان فربه، شایع تر است. از دیدگاه توزیع چربی های اندوخته شده، تفاوت فاحشی بین مرد و زن وجود دارد. به اختصار اشاره شد که تجمع چربی در مرد، بیشتر در نیمه ی بالای بدن و به ویژه در ناحیه ی شکم، متمرکز است. این گونه تجمع چربی، چاقی مذکر) نامیده می شود. تمرکز چربی در زن، در نیمه ی پایینی بدن و به ویژه در ناحیه ی باسن و ران ها بوده و این نوع چاقی را مونث   نامیده اند. چاقی مذکور، زمینه ی مستعد و مناسبی برای ابتلا به بیماری قلبی است. اندازه گیری نسبت کمر به باسن، معیار خوبی برای تعیین تجمع چربی، در قسمت بالایی و یا پایینی بدن بوده و از این راه می توان از آن، به عنوان پیش آگهی استفاده کرد.

با استفاده از فن آوری نوین و به ویژه سی تی اسکن، یافته های بیشتری درباره ی تجمع چربی در ناحیه ی شکم، به دست آمده است. چربی شکم در دو قسمت کاملا مجزا انباشته می شود؛ یکی منطقه ی زیر پوست شکم، یعنی بین ماهیچه های جدار شکم و پوست و مخزن دیگر، ناحيه درون شکم و پرده ی صفاق و ناحیه ی احشایی است. چربی احشایی، عامل مستعد کننده ای برای ایجاد بیماری به شمار می رود و گرنه چربی زیر پوستی، با خطر بیماری های قلبی همراه نیست.