هر روز در معرض هزاران موضوع تحریک کننده قرار داریم و واکنش مادر برابر این تحریکات ممکن است استرس زا باشد. در هر صورت، همه ما می دانیم که آنچه برای یک شخص استرس زاست، ممکن است برای شخص دیگری استرس زا نباشد.

 برخی از عوامل استرس، اجتناب ناپذیر هستند: جاذبه و قرار گرفتن در معرض موقیعت های استرس آور و تنش زا؛ در حالی که عوامل دیگر به درک و قضاوت ما مربوط می شوند. به عبارت دیگر، نحوه نگرش ما به رویدادها، تعیین کننده میزان استرسی است که تجربه می کنیم. بنابراین باید قدری متفاوت به رویدادها نگاه کنیم.

آرام کردن ذهن از افکار استرس زا، راهی نیرومند برای کنترل مجدد رویدادهای کنترل ناشدنی است که
ممکن است موجب اضطراب ما شوند

فضای مناسبی برای ذهن خود ایجاد کنید و روزانه مدیتیشن تمرین کنید

بسیاری از افراد مدیتیشن را ابزاردرمانی عرفای شرقی میدانند. در گذشته، مدیتیشن معنی چندان خوبی نداشت زیرا معتقد بودند اگر ذهن خالی از فکر شود، شیطان در آن نفوذ می کند.

در هر صورت، اگر کوشش کرده باشید ولو برای یک لحظه ذهن خود را آزاد کرده باشید، متوجه شده اید که این کار غیر ممکن است؛ دست کم انجام این کار برای مدتی طولانی غیر ممکن است.

مدیتیشن برای خالی کردن ذهن از افکار نیست؛ بلکه برای مشاهده و نظارت بر افکاری است که در ذهن جای گرفته اند؛ مانند مشاهده ابرهایی که از آسمان آبی عبور می کنند، با مشاهدة اتوبوس هایی که در جاده ای خلوت پیش می روند. در این حالت باید آگاه باشید که دارید مدیتیشن میکنید) تفاوت اینجا است که شما در این حالت در افکارتان غرق نمی شوید و احساسات خود را درگیر نمی کنید.

صدها طریقه برای مدیتیشن وجود دارد. آسان ترین شیوه، مدیتیشن تنفسی است: آرام بنشینید و در حالی که هوا به بدن شما وارد و از آن خارج می شود، آن را نظارت کنید. یک شیوه دیگر، مدیتیشن در پیاده روی است؛ به طور ساده راه رفتن خود را مشاهده و بر آن نظارت کنید و از کاری که جسم شما انجام می دهد، آگاه باشید. مشاهدة شعله لرزان شمع نیز یک نوع مدیتیشن و در عین حال یک سرگرمی است.

نوع دیگری از مدیتیشن این است که پر انجام کارهای منزل تمرکز کنید و با هوشیاری ناظر کاری باشید که انجام می دهید.
از روش هایی استفاده کنید که هدف آن آرامسازی (ریلکس شدن) است. فکر نکنید که آرام سازی، معادل مدیتیشن است؛ اما هر چیزی که به تمرکز شما کمک کند، یک نوع مدیتیشن است.

دراز بکشید و آرام چشمانتان را ببندید. از تنفس و ورود و خروج هوا آگاه باشید. هر وقت آماده شدید، توجه خود را بر پای چپ و انگشتان آن متمرکز کنید.کار را به سمت ساق پا ادامه دهید. سپس به ران، بدن و سر خود توجه کنید. چیزی را از قلم نیندازید. حتی کوچک ترین جزء را فراموش نکنید!

در پایان تمرین، دو یا سه دقیقه در حالت درازکش بمانید، سپس به فضای اتاق بر گردید. تمرین را کامل و آرام انجام دهید. پس از تمرین، به اخبار گوش نکنید؛ زیرا ، همه آثار مدیتیشن را خنثی می کند.
این تمرین  در حدود ۲۰ دقیقه زمان نیاز دارد و باید حداقل روزی یک بار انجام شود تا تأثیر داشته باشد

من هنگام مدیتیشن شروع خوبی داشتم؛ اما به خواب رفتم. چه کارکنم تا بیدار بمانم؟

به جای دراز کشیدن، بنشینید. مجبور نیستید پاهایتان را روی هم بیندازید. در صورتی پاها را روی هم بیندازید که مطمئن هستید پشت شما خم نشده است. به طور ساده، صاف روی یک صندلی بنشینید و کف پاهایتان را روی زمین بگذارید و پشت و کمر خود را مستقیم نگه دارید.