زندگینامه توماس ادیسون

(۱۸۴۷ ۱۹۳۱ م) توماس ادیسون در سال ۱۸۴۷ در خانواده ای متوسط و در شهر میلان به دنیا آمد. او بزرگترین مخترع در طول تاریخ بود که ۱۰۹۳ اختراع خود را به ثبت رسانیده است.

از ابتدا کودکی کنجکاو و جست وجوگر بود و در همان اوان نوجوانی دست به آزمایشات حیرت آوری می زد. او با خواهرش آزمایشگاهی در زیرزمین خانه ی کوچک شان درست کرده بود، و پنهانی دست به آزمایشات کوچک و مهمی می زد. معلمین وی از کنجکاوی های او به ستوه می آمدند و همیشه به پدر و مادرش شکایت ادیسون را می بردند.

وی بعد از مدتی همراه پدرش به میشیگان آمریکا رفته و ابتدا به حرفهی خبرنگاری رو آورده و سپس دست به انتشار روزنامه زد. الکتریسیته ، موضوعی بود که فکر او را همیشه به خود مشغول می کرد. او با اختراع فونوگراف و میکروفون توسط همان وسایل ساده و ابتدایی که در آزمایشگاه خانه اش بود، به موفقیت بزرگی دست یافت.

ادیسون» با اختراع لامپ که شاهکار اختراعات وی محسوب می گردد، خدمتی بزرگ به مردم جهان نموده و گیتی را از تاریکی و ظلمت نجات داد. خدمات وی با اختراع لاستیک مصنوعی جنبه ی وسیع تری یافت و ادامه تلاش های بی وقفه و شبانه روزی اش سبب گشت، اختراعاتش متجاوز از ۳۰۰ عنوان گردد.

از دیگر اختراعات مهم وی می توان از «لکوموتیو برقی»، «چراغهای الکتریکی بی خطر»، «منبع ذخیره ی برق»، «فیلم مخصوص دوربین فیلم برداری»، «آجر سمنتی»، «دستگاه تفکیک سنگ معدن»، «میکروفون»، «پیل های بازگشتی»، «تلگراف» و «باتری های قلیایی» نام برد.

ادیسون دوبار ازدواج کرد و حاصل این ازدواج ها ۵ فرزند بود.

او دچار ضعف و اختلال در شنوایی بود که این امر علی رغم ایجاد مانع در امور روزمرهی وی، در اراده ی خلل ناپذیرش خدشه ای وارد نساخت.

اختراعات «ادیسون» زمینه ی ترقی و مکاشفات و تحقیقات بسیاری از اختراعات دیگر را برای دانشمندان بعد از وی به وجود آورد.

او در سال ۱۹۳۱ و در هشتاد و چهار سالگی چشم از جهان فرو بست در حالی که سالیان سال نتیجه تلاش هایش در ذهن تقریبا تمامی مردم جهان از هر قشر و صنف و دسته باقی است و احترام فوق العاده ای برای او تا ابدیت به ارمغان آورده است.

از شگفتی های زندگی ادیسون، این بود که او فقط سه ماه برای تحصیل به مدرسه رفت و سپس اخراج گردید. او در تعریف نبوغ خودش می گفت: ما فقط یک درصد الهام می گیرم و ۹۹٪ کوشش و تلاش داریم.