اهمیت تغذیه در قرآن کریم

یکی از نعمتهای خداوند خوراکی ها و غذاهایی هستند که برای انسان آفریده شده و وظیفه ی انسان در برابر آنها همانند دیگر نعمتهای خداوند، استفاده صحیح از آنهاست.

به طور مثال می توان نعمت آفرینش دو جنس متفاوت در میان موجودات را ذکر کرد. خداوند به ما دستور داده که از این نعمت ها کمال استفاده را ببریم و در قرآن کریم فرموده است :

زين للناس حب الشهوات من النساء والبنين والقناطير القنطرة من الذهب والفضة.

زیبا جلوه داده شده است برای مردم دوست داشتن هواهای نفسانی از قبیل زن و فرزندان و همیانهای زر و سیم»

خداوند در عین حال که دستور استفاده از نعمتها را داده ولی شرط استفاده از آنها را پیمودن راه حلال و پیروی از سنت پیامبر گرامی بیان کرده است.

الزواج شتی فمن رغب عن سنتی فلیس

ازدواج کردن روش و سیره ی من است پس هر کس از آن روی برگرداند از من نیست».

در مثال ذکر شده، خداوند نگاه های مشکوک به نامحرم را منع کرده و آن را نامشروع دانسته و در این باره در قرآن کریم فرموده :

قل للمؤمنين يغضوا من أبصارهمه . به مؤمنین بگو که نگاهای خود را از حرام) بپوشانند».

همچنین خداوند به انسان لذت جمع آوری مال و اموال دنیوی را عطا کرده و در قرآن می فرماید : ولا تمدن عينيك إلى ما متعنا به ازواج منهم زهرة الحياة الانيا "

ای رسول هرگز به متاع ناچیزی که به قومی در جلوه حیات دنیایی داده ایم تا آنها را امتحان کنیم، چشم آرزو مگشا».

همچنین خداوند به انسان لذت جمع کردن مال و اموال دنیوی را عطا کرده و در قرآن کریم می فرماید: «ووتبون المال حبا جما ".

و سخت فریفته و مایل به مال دنیا هستید». والمال والبنون زينة الحياة الدنيا............ .

مال و فرزندان زیبایی زندگی دنیا هستند».

و به ما فرمان استفاده از نعمتهای دنیوی را داده و خلاف آن را مکروه دانسته ولی در مقابل بندگان خود را به بخشیدن اموال دعوت کرده است. الذين يقيمون الصلاة ويؤتون الزكاة

کسانی که نماز را به پا می دارند و زکات میدهند). ودر آیهی دیگر می فرماید ووافقوا في سبيل الله ............... . ا از مال خود در راه خدا انفاق کنید».

و حتی به پیامبر خدا دستور می دهد که از اموال مردم برای اعطا به نیاز مندان تصرف بنماید: خذ من أموالهم صدقة تطهرهم وتزکیهم بها .

«(ای رسول) تو از مؤمنان صدقات را دریافت دار تا بدان صدقات نفوس و جانهای آنها را پاک و پاکیزه سازی»).

خداوند در انسان حسی به نام احساس لذت بردن از خوردن و آشامیدن نهاده است. وقتی آیات قرآن را مرور می نماییم، در می یابیم که هرجا س خنی از خوراکی ها به میان می آید از آن به حلال و پاکی تعبیر می شود كلوا ما في الأرض حلالا طيبا.............

از آنچه که در زمین به صورت حلال و پاک است بخورید».

ولی در این مورد نیز در آیه ی دیگری آزادی خوردن را به یک شرط محدود می نماید: اوكلوا واشربوا ولا تسرفوا