اثرات تنش بر روی بیمار قلبی

همه تلاشهای همسر و سایر اعضاء خانواده باید به گونه ای باشد که بیمار بتواند زندگی مجددی را بدون تنش آغاز کند و آن را ادامه بدهد. او باید در تمام لحظات احساس آرامش مطلق بکند و از هرگونه نگرانی و عصبانیت بدور باشد . در نیل به این هدف نه تنها رفتار اعضاء خانواده ، بلکه راهنمائیهای پزشک معالج ، روانشناس و مربی ورزشی او نیز می توانند بسیار مؤثر باشند. برای رفع نگرانی های بیمار و بدست آوردن آرامش فکری او نقش روانشناس بسیار مهم است. زیرا او قادر است ضمن صحبت با بیمار علل نگرانی بیمار را تشخیص دهد و برای بر طرف کردن آنها و ایجاد احساس اتکاء به نفس در بیمار کمکهای قابل توجهی به او بکند تا بیمار بتواند یک زندگی طبیعی بدون تنش و نگرانی داشته باشد. علاوه بر آن، تمرینات ورزشی و چگونگی اجرای آنها نیز می توانند در بدست آوردن آرامش فکری و روحی بیمار بسیار مؤثر باشند. در این ارتباط انجام ورزش یوگا برای بیمار بسیار مفید است، زیرا تمركز قوای فکری و حفظ آرامش برای انجام حرکات بدنی در این رشته ورزشی تمرینات بسیار خوبی است برای بیمار جهت بدست آوردن آرامش فکری و عملانوعی تنش زدائی است. اجرای کلیه راهنمائی های فوق برای آن است که بیمار آرامش لازم را بدست بیاورد و زندگی را بدون تنش ادامه بدهد.

شروع مجدد کار بعد از سکته

امام جواد بطور معمول یکی از نگرانی های بیمار برای آن است که آیا می تواند مجددا کار خود را شروع کند و زمان شروع آن چه وقت است . دست کشیدن از کار و یا به عبارت دیگر ادامه ندادن کار ، راه حل مناسبی برای بهبود حال بیمار نیست . بخصوص آنکه او در این مرحله احساس می کند که دیگر کسی به او نیازی ندارد و به این جهت خودش را ترک شده می یابد . دست دادن این احساس از لحاظ روانی برای بیمار بسیار مضر است . باید کلیه تلاش ها و برنامه های دوران توانبخشی بر این اساس باشد تا بیمار مجددا احساس کند که قادر است به کار خود ادامه بدهد و می تواند فرد مفید و موثری باشد. پزشک معالج می تواند پس از اتمام مرحله دوم توانبخشی ، با مطالعه دقیق وضع جسمانی و روحی بیمار ، تشخیص دهد که آیا بیمار قادر است به تدریج به کار خود ادامه بدهد و زمان آن چه وقت است=.

نظر پزشک بستگی به نتایج معاینات پزشکی بیمار دارد. اتخاذ تصمیم پزشک به ویژه برای افرادی که دارای کار بدنی بوده اند کار آسانی نیست . بسیاری از این افراد ناچارند که پس از وقوع سکته تقاضای بازنشستگی کنند، زیرا قادر نیستند که مجددا کار بدنی خود را به علت فشاری که به قلب و گردش خون آنان وارد می کند ادامه دهند. اتخاذ تصمیم پزشک درباره این نوع افراد ، بستگی مستقیم به نتایج آزمایشات قلبی بیمار دارد. در بعضی از موارد کارهای نیمه وقت توصیه می شود که بیمار از حالت تنهائی مطلق و احساس بی خود بودن در آید و عملا احساس " مفید بودن به او دست بدهد. طبیعی است که شروع این نوع اشتغال نیز باید حتما با توصیه پزشک باشد.

ادامه معالجات پزشکی بعد از دوره توانبخشی

بعد از آنکه فردی با موفقیت سکته قلبی را پشت سر گذاشت و مراحل مهم توانبخشی را نیز به پایان رساند ، می توان به او با توجه به تمام شرایط گفت که فردی سالم است . در این شرایط فرد به ندرت احساس ناراحتی می کند و اگر هم ناراحتی هایی داشته باشد بسیار ضعیف است . مع الوصف باید معاینات پزشکی جهت کنترل حال او همچنان ادامه داشته باشد. هیچگاه نباید

فراموش کرد که سکته یک حادثه ناگوار و ناگهانی است ، که ناشی از یک روند طولانی عوامل خطرزا در بدن می باشد. بنابراین بروز مجدد این عوامل خطرزا ، وقوع سکته را تشدید می کنند. بویژه آنکه گرفتگی مجدد عروق کرونر می توانند عامل وقوع سکته مجدد باشند. به این جهت پزشک باید با ادامه کنترل از چگونگی حال فرد با اطلاع باشد. مدت ادامه این کنترل و نوع معاینات پزشک بستگی به شدت یا ضعف سکته و یا عوارض بعدی آن دارد . به این جهت نمی توان زمان معینی را برای ادامه معالجات پیش بینی کرد . این مدت می تواند کوتاه و یا بلند باشد. چنانچه عارضه ای مشاهده نشود و ناراحتی هائی بروز نکند ، معاینه پزشکی می تواند هر ۴ هفته یکبار برای مدت 6 ماه ادامه داشته باشد ولی باید توجه داشت که معاینات باید به طور مرتب انجام شوند. از طرف دیگر باید پزشک به طور مرتب در جریان سلامتی بیمار و بروز ناراحتیهائی در او ، نظیر درد قفسه سینه ، احساس ترس ، نفس تنگی و یا اختلال آهنگ قلب بیمار باشد. از از طرف بیمار نیز باید دقیقا توجه شود که این نوع ناراحتی ها چند بار و در چه فاصله زمانی احساس می شوند و یا آنکه چند بار از داروی نیتروگلیسیرین استفاده کرده است . شدت و یا ضعف و تعداد دفعات این نوع ناراحتی ها تعیین کننده روش معالجات پزشک می باشند. این نوع معالجات می توانند چون گذشته به دو طریق انجام گیرند : دارو درمانی و چنانچه به نتیجه ای نرسد و احتمال خطر وجود داشته باشد ، عمل جراحی قلب باز بای پاس ).

دارو درمانی برای بیماری های قلبی

انتخاب نوع دارو و تجویز یک یا چند دارو از طرف پزشک بستگی دارد به شدت بیماری ، فشار خون و چگونگی بی نظمی ضربان قلب و سایر عوارض جانبی آن . هدف اصلی پزشک از تجویز دارو در این دوره بهبود وضع گردش خون ، کاهش مقدار اکسیژن عضله قلب ، تنظیم کار قلب و بر طرف ساختن اختلال در آهنگ ضربان قلب است . کلیه دارو ها باید منحصرا از طرف پزشک معالج تجویز شوند. مصرف دارو نیز باید هم از لحاظ مقدار و هم از جهت زمان طبق دستور پزشک انجام گیرد. این شرایط باید هنگام خوردن داروهای ضد تشکیل لخته خونی نیز رعایت شود. هدف از تجویز دارو و اتخاذ سایر تدابیر و راهنماییهای پزشک و اجرای دستورالعمل های پزشک از طرف فرد بیمار آن است که ، هر چه زودتر ناراحتی - های جسمانی بویژه درد قفسه سینه بر طرف شوند و قدرت جسمانی بیمار افزایش یابد تا بتواند زندگی و کار خود را ادامه بدهد. تا زمانی که این نتایج بدست نیاید ، دارو درمانی ادامه خواهد داشت . اقدامات دیگر پزشک برای برطرف ساختن نارسایی قلب از جمله ، وارد شدن در قلب و عروق کرونر ويا نهایتا جراحی قلب باز ، زمانی انجام خواهد گرفت که نتیجه آزمایش آنژیوگرافی لزوم آنرا تائید کند.

پزشک می تواند پس از انجام این آزمایش ، گرفتگی عروق کرونر و چگونگی پیشرفت آنرا تشخیص دهد ، بطور معمول زمانی از عمل جراحی قلب باز صرف نظر می شود که پس از گذشت دوره توانبخشی و انجام دستورالعمل ها ، هیچ نوع ناراحتی ویا عارضه ای نظیر اختلال در آهنگ قلب بیمار مشاهده نشود و نتایج آزمایشاتی نظیر ارگومتری ، سونوگرافی ، و یا پزشکی هسته ای کاملا طبیعی باشند. چنانچه آزمایش سونوگرافی پس از وقوع سکته و پایان دوره توانبخشی گرفتگی مجدد عروق کرونر را نشان دهد ، می تواند ابتدا آزمایشات دیگری نظیر آنژیوگرافی بالنی انجام گیرد. همه این اقدامات پزشک برای پیشگیری به موقع از وقوع مجدد سکته قلبی است. اگر تنگی عروق کرونر با آنژیوگرافی بالنی بر طرف نشود و بیمار همچنان مبتلا به درد قفسه سینه و یا عوارض دیگر باشد و احساس ناراحتی کند ، پزشک عمل جراحی قلب باز (بای پاس ) را توصیه می کند. پس از این عمل و ادامه دادن دارو درمانی خطر وقوع مجدد سکته قلبی بسیار ضعیف است.