آزمایش ارگومتری گرفتن نوار قلبی همراه با حرکات ورزشی

ارگومتری یکی از ورزشهای بسیار قدیمی معاینه قلب است ، وسالیان درازی است که از آن استفاده می شود. استفاده از این روش بدین گونه است که بیمار در حین معاینه به کار بدنی واداشته می شود ، مثل پازدن دوچرخه ثابت ، و به این ترتیب همزمان با انجام حرکات بدنی فعالیت قلب هم افزایش یافته و در نتیجه به اکسیژن بیشتری نیاز پیدا می کند . چنانچه بیمار مبتلا به تنگی عروق کرونر باشد وخون رسانی به قلب هم در حالت استراحت بدن انجام گیرد ، ولی نیاز قلب به اکسیژن به علت فعالیت بدنی (پازدن دوچرخه ) افزایش می یابد ، این امر باعث ایجاد درد قفسه سینه ( آنژین صدری) می شود. که نشانه اختلال در ریتم کار قلب است . این تغییرات را می توان در طول مدت انجام حرکت بدنی در روی نوار قلبی بیمار مشاهده نمود. شدت انجام حرکات بدنی باید آنقدر باشد که تغییرات فوق بخوبی مشاهده شوند .

متداول ترین حرکات بدنی در حین این آزمایش نشستن روی دوچرخه ثابت و پا زدن است همچنین با پازدن دوچرخه در حال دراز کشیدن ویا دویدن روی باند متحرک و یا بالا رفتن از پله های متحرک ، قلب مجبور به فعالیت بیشتری می شود . مقدار فشاری که با انجام این حرکات به بدن وارد می شود باید بطور معمول ، مرحله به مرحله و بتدریج افزایش یابد . ( درهر ۳ تا ۵ دقیقه ۲۵ وات ). طبیعی است که با شدت یافتن فعالیت بدنی بر اساس افزایش وات ، ضربان نبض نیز تندتر می شود ولی باید توجه نمود که حداکثر تعداد ضربان نبض در دقیقه ، باید به ۱۸۰ منهای سن بیمار برسد . ولی اگر بیمار در حین انجام حرکات ورزشی و افزایش فعالیت بدنی احساس سینه درد کند و یا تغییراتی در نوار قلبی مشاهده شود ویا اختلالاتی در آهنگ قلب ویا در سطح فشار خون دیده شود ، گرفتن نوار قلبی همراه با انجام حرکات ورزشی برای تعیین درجه تنگی عروق کرونر بدست می آید ، سه برابر دقیق تر از گرفتن انوار قلبی هنگام استراحت بدن است. با وجود آن نباید این آزمایش با بیمارانی که احتمال سکته قلبی آنان وجود دارد انجام گیرد.

هرگاه در حین انجام آزمایش نیز کمترین خطری احساس شود باید فورا آزمایش قطع شود . بطور کلی می توان بوسیله ارگومتری از توانائی جسمانی ، تعداد و چگونگی ضربان قلب و سطح فشار خون بیمار در طول انجام فعالیت بدنی مطلع شد . علاوه بر آن می توان اختلالات گردش خون قلب را قبل از سکته قلبی تشخیص داد . انجام چنین آزمایشی هیچ نوع پیامد ناگواری برای بیمار ندارد ، بویژه آنکه با مشاهده ناراحتی در بیمار می توان آزمایش را قطع کرد.