راه های درمان قلب با دارو

با توجه به پیشرفتها علم پزشکی و نتایج به دست آمده از پژوهشهائی که بویژه در سالهای اخیر انجام گرفته اند، خوشبختانه موفقیت های چشمگیری برای معالجه نارسائی های قلبی از طریق دارو درمانی بدست آمده است . با تجویز داروهای موجود می توان تا ۸۰ درصد بیمارانی را که دچار تنگی عروق کرونر شده اند معالجه نمود و یا مانع از سکته قلبی آنان شد. ولی شرط اولیه برای موفقیت دارودرمانی تشخیص بموقع اختلالات گردش خون قلبی است تا پزشک بتواند با اقدامات و تدابیر اولیه خود جلوی خطرات احتمالی سکته قلبی را بگیرد. هدف اصلی پزشک در کاربرد روش دارو درمانی ، بهبودی در کیفیت خون رسانی به عضله قلب است ، تا بدینوسیله مصرف اکسیژن قلب کاهش یابد ، اختلالات در آهنگ کار قلب ، بر طرف شود و از تشکیل لخته خونی در عروق کرونر جلوگیری شده ، ونهایتا مانع از سکته قلبی شود. خوشبختانه امروزه داروهای بسیار مفید و موثری یافت می شوند که در چهار چوب دارو درمانی از آنها استفاده می شود. درگذشته نیز از داروهائی مانند نیتروگلیسیرین استفاده می شد که هنوز هم معمول است و استفاده از این دارو در معالجات آنژین صدری حدود ۱۰ سال سابقه دارد .

درمان قلب با دارو

 با مصرف  دارو مویرگهای سیاهرگی قلب وريه ، منبسط شده و مانع از برگشت خون به قلب ودر نتیجه کم شدن فشار تلمبه ای قلب و بهبود کیفیت خون رسانی به قلب می شود. علاوه بر آن با انبساط عروق کرونر فشار خون بیمار نیز کاهش می یابد . استفاده از این دارو در مراحل اولیه با عوارض جانبی نظیر سردرد ( بنام سردرد نیتراتی ) همراه است که در اغلب بیماران پس از گذشت چند روز برطرف می شوند . علت این سردرد انبساط سیاهرگ های مغزی می باشد. برای ادامه دارو درمانی ، پزشک داروهای دیگری را نیز تجویز می کند که نوع و مقدار آن بستگی به علل ، شدت و قدمت بیماری قلبی دارد. علت عارضه می تواند یکی از عوامل خطرزا ویا همزمان دو یا سه عامل باشند که در چنین حالتی احتمال خطر سکته دربیمار بسیار زیاد است . بنابر این نوع عامل خطرزا وشدت ویا ضعف آن ، معیاری است برای انتخاب نوع دارو و تجویز مقدار آن . مثلا اگر بیمار مبتلا به فشار خون بالا باشد پزشک ابتدا برای کاهش فشار خون، دارو تجویز می کند ، تا بدینوسیله از وارد شدن فشار اضافی به قلب برای پمپاژ خون کاسته شده و کار قلب سبک تر شود . اگر عارضه، ناشی از تنگی عروق کرونر باشد ، آن وقت دارو برای افزایش حالت ارتجاعی عروق تجویز می شود ، تا از تجمع گلبول های قرمز در جدار رگها جلوگیری شده و مانع از تشکیل لخته های خونی شود، که عامل تشدید تنگی ویا انسداد عروق کرونر میشوند . در صورتی که تعداد ضربان قلب بیشتر از حد طبیعی باشد، داروهائی تجویز می شوند .

 در صورتی که باعث کاهش اثرات اعصاب سمپاتیک روی قلب و درنتیجه کم شدن تعداد ضربان قلب شده ، نهایتا مدت استراحت قلب در حالت انبساط بیشتر می شود و خون رسانی به قلب نیز بهتر انجام می گیرد. نکته ای را که بیماران قلبی در چنین شرایط حساسی باید حتما رعایت کنند آنست که مصرف دارو ، مقدار و زمان آن باید طبق تجویز پزشک معالج انجام گیرد و از طرف بیمار تغییراتی در آن داده نشود. بیمار باید علاوه بر آن وضبع عمومی حال خود را پس از مصرف دارو بویژه در ارتباط با دردهای سینه ( آنژین صدری ) ، قدرت جسمانی ویا چگونگی آهنگ ضربان قلب را زیر نظر داشته باشد و نتایج بررسی های خود را به پزشک معالج اطلاع دهد تا پزشک بتواند بر اساس اظهارات بیمار روش درمان را تغییر دهد و یا در صورت مثبت بودن نتایج ، تجویز داروها را ادامه دهد و یا در صورت نیاز در تجویز دارو تجدید نظر کند . پزشک باید بخصوص در ارتباط با درد سینه وزمان بروز آن از اثرات داروهای تجویز شده کاملا آگاهی داشته باشد تا چنانچه با مصرف داروها نتیجه مطلوب بدست نیاید و یا باعث تشدید درد سینه شود فورا نوع دارو و یا مقدار مصرف آن را تغییر دهد. آنچه مسلم است تمام تلاش های پزشک برای آنست که در این شرایط حساس حال عمومی بیمار و ناراحتی های قلبی او هر چه زودتر بهبودی یابد تا بیمار بتواند بافکر راحت کار و زندگی طبیعی خود را ادامه دهد.