مزایای عسل برای بدن

عسل از قدیم به عنوان تنها منبع غلیظ قند قابل تخمیر در اختیار انسان بوده است  خاصیت دارویی عسل از زمانهای بسیار دور مورد توجه بوده که این ادعاها به دلیل سابقه تاریخی آنها پذیرفته شده است، عسل را به عنوان چاشنی در بعضی شربتها و به عنوان نگاهدارنده در بعضی قرص ها به کار می برند.

عسلی که بعد از آن نوش در سلولها ریخته شد، آب آن بخار می شود و انورتاز، ساکارز را به گلوکز و فروکتوز تبدیل می کند  انور تار و سایر دیاستازها از زنبور عسل منشاء گرفته اند و دیاستازهایی که در عسلک وجود دارد از حشره تولید کننده عسلک می باشد.

زنبور عسل مایعی رقیق، شیرین و شديدة فسادپذیر را می گیرد و آن را به ماده غذایی که با ثبات، سنگین، ترش و دارای انرژی زیاد است بدل می کند  بدلیل PH پایین فساد اسمزی بالا و رطوبت کم، میکرو ارگانیسم های عامل فساد نمی توانند در آن رشد کنند، رطوبت طبیعی همان است که پس از رسیدن کامل عسل در آن باقی می ماند  مقدار آن بسته به نوع گیاه و شرایط آب و هوایی متغیر است و بین ۱۵ تا ۳۵ درصد تعیین می کند.

خاصیت های اصلی عسل

رطوبت عسل تاثیر قابل توجهی در خصوصیات فیزیکی عسل از جمله تبلور شدن (شکرک زدن) آن دارد  همچنین در تخمیر، غلظت و وزن مخصوص آن تاثیر دارد  عسل با مقدار ۱۷ / ۴ درصد آن از لحاظ جذب رطوبت با هوای محیط خود که رطوبت نسبی آن ۸۵ درصد باشد در حالت تعادل است  در این صورت اگر مقدار آب کم یا زیاد شود می تواند از محیط اطراف خود رطوبت اتمسفر را جذب کند و یا به اتسمفر رطوبت پس دهد.

عسل را می توان در مصارف زیاد مانند نرم کردن گوشت یا ساختن داروهای زیبایی و لوسین ها به کار برد  احتمالا عسل اولین فرآورده تخمیر شده یا شربت mead را برای انسان تامین کرده است  حتی قبل از اینکه میوه جات و دانه ها به اختیار انسان بوده است.