زندگینامه فیلیپ رایس

 (۱۸۳۴ - ۱۸۷۴ م) مخترع واقعی تلفن که بود و چه طور در گمنامی ماند؟

فیلیپ رایس در حومه ی فرانکفورت به دنیا آمد. از همان کودکی علاقه و استعدادی در امور فنی و اختراعی داشت و در بین آلمانی ها افسانه ی اختراع تلفن را به نام خود به وجود آورد. او بعد از تحصیلات در رشته ی فنی در انستیتو (ارزجک) واقع در شمال فرانکفورت به تدریس پرداخت. اختراع او از یک دوربین جدید شروع شد. شاگردان، این استاد برجسته را مکانیک می نامیدند؛ زیرا او کارگاه کوچکی در نزدیک منزلش احداث کرده بود که مملو از وسایل فنی بود و از آن به صورت آزمایشگاه برای شاگردانش استفاده می نمود. برای آزمایش اصطکاک برق وسایل فنی، رشته های سیمی از کارگاه به زمین بازی شاگردان کشیده بود. روی این سیم ها که هدف تأثير (اصوات) بود، برای اولین مرتبه در تاریخ انتقال صوت که به اختراع تلفن انجامید، انجام گرفت.

رايس از آن طرف سیم صدای مبهمی شنید و دانست سیم می تواند امواج صوتی را تبدیل نموده و اصوات را انتقال دهد. او با این دریافت، وسیله ی ساده ی مکالمه ی ابتدایی را ساخت. رایس به خصوصیات فیزیکی صدا آشنایی کامل داشت و براساس ایدهی تلفن برای تغییر امواج صوتی به جریان الکتریسیته و عبور آن از سیم، سپس تبدیل آن به امواج صوتی اقدام کرد. رایس مدتی قبل به این فکر برخورد کرده بود. اما مسأله این بود که چگونه به آن صورت عملی بدهد. این مکانیک در ساختن ابراز صنعتی مهارت داشت، اما پیاده کردن اصل تکنیک به نتیجه، عملی دشوار بود. رایس میکروفون نداشت و مجبور بود خودش آن را بسازد. دستگاه گوشی تلفن ( رایس) ابتدایی بود. او سوراخی را در سر یک قوطی بزرگ به وجود آورد. سپس پوست نازک گوسفند را روی آن کشید و صفحهی پلاتین کوچکی روی آن چسباند. سپس فنری را روی آن سوار کرد و این دستگاه را به منبع نیرو (برق) وصل نمود. بدین وسیله موجبات انتقال صوت را فراهم کرد. او از سوزن و دستگاه جوراب بافی به عنوان دستگاه گیرنده استفاده نمود. این سوزن جوراب بافی دوباره صدا را تولید می کرد. با این دستگاه ساده ابتدا مکالماتی مبهم انجام شد و دستگاه ابتدایی مکالمات تلفنی ساخته شد. رایس در ۲۶ نوامبر ۱۸۶۱ اختراع خود را در مؤسسه ی فیزیک کالج فرانکفورت معرفی نمود. کارشناسان با سردی از این اختراع مهم استقبال کردند.

وقتی دستگاه خود را تکمیل تر نمود و آن را دوباره در ۲۱ سپتامبر ۱۸۶۴ در شهر جیبسن در محضر دانشمندان ارایه نمود، مورد قبول متخصصان قرار گرفت. معرفی اختراع رایس در انجمن علوم فنی برای این مرد اهمیت داشت؛ زیرا پروفسور پاکن درف ناشر دانشمند اخبار فیزیک زمان از ورود اطلاعات واهی فنی به شهر (فردریک درف) جلوگیری می کرد و به مجلهی خود اعتبار علمی می داد؛ به همین جهت انتشار علمی ( رایس) در جامعهی علمی آلمان مهم تلقی شد و مورد بحث و انتقاد واقع گردید. در این موقع اختراع (بل) و مبارزهی او با شریکش ( گری) اختراع رایس پیشتاز علمی و فنی آلمان را تحت الشعاع قرار داد. مع الوصف دستگاه مکالمهی آنها ناقص بود و رایس نمی توانست از یک گوشی حرف بزند و از همان گوشی بشنود. یکی می توانست در یک جهت انتقال صوتی نماید، اما پاسخ طرف مقابل ممکن نبود و یک گوشی بیش تر برای ارسال ارتعاشات صوتی وجود نداشت؛ لذا گوشی مقابل هم لازم داشت. فیلیپ رایس همواره کارهای تکنیکی خود را محدود به گذشت زمان می کرد. ابتدا تصمیم گرفت با منشی گری امرار معاش نماید و این شغلی بود که او دوست نمی داشت. بعد، می بایست متمسک به فرصتی شود و آموزگار گردد. او شبانه به مطالعه ی فیزیک می پرداخت.

هنوز تحصیلات عالی خود را در (فردریک دورف) تمام نکرده بود که بدبختانه به بیماری شدید ریوی مبتلا شد. با وجود این، دست از مطالعه و اختراع برنداشت. او در مدرسه ی علوم فنی تدریس می کرد و فراموش کرد پنجره اتاقش را باز گذارد و با ایجاد گاز، دچار خفگی شد و صدایش را از دست داد و در ۱۴ ژانویه ۱۸۷۴ میلادی درگذشت؛ اما در جامعهی آلمانی به عنوان مخترع تلفن نامش به یادگار مانده است.