شاخه| مجله اینترنتی و نشر دیجیتال برخط خانواده و سبک زندگی

شاخه| مجله اینترنتی و نشر دیجیتال برخط خانواده و سبک زندگی

کد خبر: ۹۷۰۵
تاریخ انتشار: ۲۳ دی ۱۳۹۷ - ۱۴:۱۲ - 13 January 2019
پ
(۱۸۴۵ ۱۹۲۳ م) ویلهلم رونتگن پرتوهای X را در سال ۱۸۹۵ کشف کرد. این کشف آغازگر عصر جدیدی در علم فیزیک شد.

زندگینامه ویلهلم کنراد رونتگن  

 (۱۸۴۵ ۱۹۲۳ م) ویلهلم رونتگن پرتوهای X را در سال ۱۸۹۵ کشف کرد. این کشف آغازگر عصر جدیدی در علم فیزیک شد. او با وجود آن که آلمانی بود، وارد یک مدرسه ی شبانه روزی در هلند شد ولی آموزش های رسمی خود را در سوییس گذرانید. پس از دریافت درجه ی دکتری از دانشگاه زوریخ در سال ۱۸۶۹، در طول ۲۵ سال آثاری قابل اعتماد ولی نه چندان چشمگیر در مدارس عالی مختلف از خود به جا گذاشت.

زندگینامه ویلهلم کنراد رونتگن

در سال ۱۸۹۰، زمانی که او استاد مؤسسه ی فیزیک ورزبورگ بود رشته آزمایش هایی سنت شکنانه را آغاز کرد. وی با یک لامپ پرتو کاتودی که جریانی از الکترونها را از یک لولهی شیشه ای عبور می داد آزمایش هایی را انجام داد.

موادی که داخل لوله قرار می گرفتند بر اثر برخورد الکترون ها با آنها درخشان می شدند. الکترونها نمی توانستند از دیواری لوله بگذرند. در نوامبر سال ۱۸۹۵، زمانی که او لامپ را در آزمایشگاه تاریکش روشن کرد، برخی از بلورهایی که در نزدیکی آن قرار داشتند با وجود آن که خارج از لامپ بودند به درخشش در آمدند. رونتگن چنین نتیجه گرفت که لامپ پرتو کاتونی سیب تایش پرتوهای نادیدنی قدرتمند دیگری می شود. وی از نماد ریاضی برای این پرتوهای ناشناخته استفاده کرد و آنها را پرتوهای X تامین رونتگن با آگاهی از این که ممکن است دانشمند دیگری چنین کشفی کرده باشد و آن را زودتر اعلام کند، آزمایش های شتاب زده ای را برای درک ماهیت این پرتوها انجام داد.

 

این پرتوها از شیشه، مقوا، چوب و لایه های فلزی سبک مانند آلومینیم میگذشتند؛ ولی فلزات سنگین تری مانند سرب آنها را متوقف می کردند میدان های الکتریکی و مغناطیسی روی این پرتوها مؤثر نبودند. این پرتوها سبب می شدند که ترکیب های باریم درخشان شوند و فیلم عکاسی تحت تأثیر قرار گیرد. هنگامی که رونتگن نمونه ای را در پشت یک پرشدی مقوایی که با باریم پوشیده شده بود قرار داد، طرح کم رنگ انگشت شست خود را روی پرده مشاهده کرد. درون این طرح سایای تاریک تری از استخوان های او وجود داشت و او همسرش را از این قضیه باخبر کرد. همسرش دست خود را بین پرتوها و یک فیلم عکاسی قرار داد.

استخوان های دست او کاملا واضح بود و سایه ی تاریک تری از حلقهی عروسی وی وجود داشت.

رونتگن کشف خود را در دسامبر ۱۸۹۵ اعلام کرد. در ۲۳ ژانویه ی ۱۸۹۶، او سخنرانی خود را با عنوان «کشف یک پرتو جدیل» برای گروه شنوندگان شگفت زده ای که در انجمن فیزیک پزشکی ورزبورگ جمع شده بودند ایراد کرد؛ ليكن تردید آنها زمانی که رونتگن عکس دست آلبريخت فون کولیکر را با پرتوهای X گرفت از بین رفت. فیلم ظاهر شده ، استخوان ها و مفاصل دست دانشمند سال خورده را به وضوح نشان می داد.

پرتوهای X تأثیر سریعی روی علم پزشکی گذاشت. پزشکان از این کشف برای مطالعهی ماهیت استخوان های شکسته و تعیین محل اجسام خارجی در داخل بدن بیماران استفاده می کردند. رونتگن به دلیل استفاده های پزشکی پرتوها از دریافت امتیاز انحصاری این کشف چشم پوشی کرد. در سال ۱۹۰۱، او نخستین جایزه نوبل در فیزیک را برای کشف خود دریافت کرد. از کشف رونتگن، برخی مواقع برای نشان دادن شروع فیزیک جدید استفاده می شود؛ زیرا این کشف مسیر کشف پرتوزایی و نظریهی کوانتومی را به همراه داشت.

برای دیدن خبرهای داغ،تصاویر و متن های زیبا به «کانال تلگرام ایرانی نیوز» بپیوندید
مطالب برگزیده
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
قوانین ارسال نظر
* مجله اینترنتی ایرانی نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
* لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید.
* نیازی به نوشتن نام و یا ایمیل نمی باشد،می توانید به صورت ناشناس نظر بدهید.