پیش گیری خطر سکته قلبی

سکته قلبی به عنوان یک رویداد ناگهانی پیامد یک روند بیماری مزمن است که زمینه آن از سالیان پیش به علت انسداد عروق آماده شده است. چنانچه تنگی عروق بموقع تشخیص داده شوند ، نه تنها می توان با انجام معالجات مربوطه از بروز سکته قلبی جلوگیری نمود ، بلکه آنرا برای سال های زیادی نیز به تعویق انداخت . باتوجه به پیشرفت های چشم گیر علم پزشکی و تکمیل دستگاه های مختلف و بویژه روش های جدید درمان و براساس تجربیات پرارزشی که در طول سالیان دراز بدست آمده اند می توان بموقع خطر سکته قلبی را پیش گیری کرد و از وقوع آن جلوگیری نمود.

معاینات عمومی پزشک برای تشخیص بیماری قلبی

با وجود پیشرفت و تکامل دستگاه های مختلف پزشکی ، هنوز معاینات عمومی پزشک برای تشخیص زمینه های سکته قلبی از اهمیت ویژه ای برخوردارند. پزشک معالج می تواند با طرح سئوالات خود از بیمار ، اطلاعات لازم را بدست بیاورد وسپس با انجام معاینات مختلف بدنی ، آزمایشات کلینیکی نظیر گرفتن نوار قلبی ، عکسبرداری از قفسه سینه ، آزمایش خون و سایر اقدامات پزشکی لازم ، وجود علائم اولیه تنگی عروق کرونر، و شدت و پیشرفت آنرا تشخیص دهد.

در ارتباط با ناراحتی های قلبی بویژه تنگ شدن و یا درجه انسداد عروق کرونر ، پزشک ابتدا سئوالاتی راطرح میکند که بیمار باید به آنها پاسخ دقیق و صحیحی بدهد . اطرح سئوالات پزشک برای آنست که او نوع ناراحتی های بیمار و بویژه از خصوصیات ارثی خانوادگی فرد نظیر سابقه سکته قلبی در خانواده ، فشار خون بالا ، سکته مغزی والدین ، پدر و مادربزرگ و خواهر و برادر بیمار آگاهی کامل پیدا کند. علاوه بر آن پزشک معالج با طرح سئوالات خود اطلاعاتی از موقعیت شغلی ، مشکلات خانوادگی ، چگونگی زندگی ، عادات ، تغذیه ، فعالیت جسمانی و یا ورزشی ، اعتیاد به مشروبات الکلی و دخانیات و نظیر آن بدست می آورد . مهمترین سئوالی که پزشک در چهار چوب کسب اطلاعات خود از بیمار می کند. پرسش هائی است درباره وجود دردهای مشکوک در ناحیه سینه که ناشی از تنگی عروق کرونر می باشند. که در مجموع می تواند به پیشگیری از سکته قلبی کمک کند.