رابطه آسم و فشار روانی

فشار روانی در زندگی، امری پرهیز ناپذیر است. بنابراین، هیچ فردی از رویارویی با فشار روانی، در امان نیست. همانگونه که بارها گفته شده، واکنش افراد در رویارویی با فشار روانی، متفاوت است. هر فردی به شیوه ی ویژه ای با فشار روانی مدارا می کند. برای نمونه، فشار روانی ناشی از معطل شدن در صف های طولانی و یا گیر کردن در ترافیک شلوغ، در یک فرد، موجب بروز بی نظمی در تپش قلب می شود، درحالی که در شخص دیگری، ناراحتی، مالش و حتی ایجاد درد در ناحیه ی معده را به دنبال دارد و در فرد دیگری، به صورت بی قراری و پرحرفی، پدیدار می شود. از این رو، به نظر می رسد که اندام های متفاوتی در افراد گوناگون، در رویارویی با فشار روانی، متأثر می شوند. این کیفیت را حساسیت اندامی نامند. متأسفانه، هیچگونه اختیاری در گزینش اندام حساس خود نداریم. این سرنوشت حساسیت اندام، نوعی ویژگی ارثی بوده و ارتباطی با شخصیت فرد ندارد. حساسیت اندام به فشار روانی، از آغاز تولد کاملا" آشکار بوده و نمونه ی ویژگی های تغییر ناپذیر است.

با روان درمانی آسم را بهبود بخشید

اکنون با در نظر گرفتن مطالب گفته شده، می توان به رابطه ی آسم و فشار روانی پرداخت. اگر شخص با سیستم عصبی خودکار، حساس و پر فعالیت، خلق شده باشد، به هنگام رویارویی با فشار روانی و کشمکش این سیستم، تحت تأثیر قرار گرفته و امواج عصبی ناشی از تأثر این سیستم، به سرتاسر اندام های درونی و نیز مخاط مجراهای تنفسی انتقال می یابد. اکنون اگر این فرد، افزون بر سیستم عصبی خودکار حساس، دارای ژنی باشد که موجب حساسیت و تحریک پذیری بیش از حد مجراهای تنفسی شود، اضافه شدن این دو کیفیت، به آسیب پذیری بیش تر می انجامد که نتیجه ی آن، منقبض شدن مجراهای تنفسی است. این انقباض، موجب گرفتگی و انقباض قفسه ی سینه، همراه با تنگی نفس شدید می شود که این همان حمله ی حاد آسم است.