سازش با عوارض درمانی سرطان

درمان سرطانها، مستلزم درد و رنج توان فرساست، ولی خوشبختانه، روش هایی وجود دارد که می توانند درمان را پذیرفتنی سازند. برای نمونه، استفاده از انبساط ماهیچه ای و یوگا، همراه با مداوای سرطان ها، به طور محسوسی از شدت درد و رنج، کاسته و از بروز اضطراب، تهوع و استفراغ، به خوبی جلوگیری می کند.

راه حل های سازش کردن با سرطان

بیش تر داروهای ضدسرطان، سمی بوده و دارای عوارضی مانند تهوع و استفراغ هستند. حالتهای تهوع، به اندازه ای شدید است که نزدیک به ۲۰ تا ۶۵ درصد از بیماران درمان پذیر، به سرعت نسبت به این حالت های انعکاس شرطی پیدا می کنند؛ به این معنا که پس از ۱ تا ۴ دورهی شیمی درمانی، تهوع و استفراغ بیمار در اثر استفاده از داروهای ضد سرطانی، به سرعت به امور دیگر نیز تسری می یابد. یعنی پس از این مرحله، حالت تهوع به عوامل بسیار دیگری در محل درمان، وابسته می شود. برای نمونه، استنشاق بوی الکل و یا گذر از نزدیکی بیمارستان و یا نگاه کردن به تقویم و یاد آوری شیمی درمانی آینده، ممکن است موجب پیدایش حالت تهوع شدید شود. از این رو، عوامل دیگری که هیچگونه ارتباطی با داروهای ضد سرطانی ندارند، می توانند تهوع و استفراغ ایجاد کند.

این حالت های انعکاس شرطی، تهوع و استفراغ به ویژه در بیمارانی آشکارتر است که در آغاز درمان اضطراب شدید دارند. به همین دلیل، بیمارانی که با زمینه ی اضطراب زیاد، شیمی درمانی را آغاز کرده، ممکن است به سرعت، حالت بازتاب های فراگیر (انعکاس شرطی) را حتی پس از نخستین درمان، بروز دهند.