فرزندم خیلی لجباز است

وقتی فرزندم تصمیم به انجام کاری می گیرد، هيچ کس نمی تواند او را وادار کند که نظرش را عوض کند. هر چه بيشتر بگويم «بله، تو این کار را انجام می دهی» او با صدای بلندتری می گوید: «نه، من اين / کار را نمی کنم».

راه حل ها

۱. تا جایی که ممکن است، به فرزندتان دستور مستقیم ندهید. فرصت انتخاب های مختلف به او بدهید. زیبایی این روش آن است که شما موارد انتخابی را کنترل می کنید، یعنی هر انتخابی که انجام دهد، مورد رضایت شماست. امکان انتخاب، فرزندتان را که تشنه مستقل بودن است راضی می کند. مثلا به او نگویید: «همین الان این اتاق را تمیز کن» زیرا این روش باعث بگو مگو خواهد شد. روش بهتر این است که بگویید: «چه کاری را دوست داری اول انجام بدهی؟ لباس هایت را در کمد بگذاری یا تختت را مرتب کنی؟» یا «چه موقع دوست داری تمیز کردن اتاق را شروع کنی؟ قبل ناهار یا پس از آن؟»

۲. اجازه دهید فرزندتان در تصمیم گیری مشارکت داشته باشد. نظر او را بپرسید تا در مورد تصمیم گیری احساس «مالکیت» کند. مثلا بگویید: « فکر می کنی بهترین راه برای مرتب کردن این لوازم ورزشی چیست؟ »

٣. بچه های لجوج، اغلب نظر اغراق آمیزی در مورد واژه هایی نظیر: درست، اشتباه، منصفانه و غیر منصفانه دارند. اگر به نتیجه ای برسند، حس می کنند باید از آن دفاع کنند. شما هر چه سخت تر سعی کنید که آن ها را متقاعد سازید، مخالفتشان قوی تر خواهد شد. راه ساده تر برای جلب همکاری آن ها این است که موقعیت آن ها را تصدیق کنید و نشان دهید احساساتشان را درک کرده اید. سپس جمله ای را با «اما» بیان کنید: « نظر تو را می فهمم، برایت مشکل است که اتاقت را مرتب کنی، زیرا آن را به همین صورت دوست داری، اما این یک قانون خانوادگی است که همه قسمت های خانه تمیز و مرتب باشد.»

۴. برنامه ای منظم برای فعالیت های روزمره با همکاری فرزندتان مشخص کنید. اگر قرار است بعد از شام تکالیفش را انجام دهد، دیگر مجبور نیستید که هر روز در مورد شروع تکالیف با او بحث کنید.