فرزندم خيلي ضعيف است

فرزندم خيلي ضعيف است بچه های دیگر سر به سر او می گذارند.

راه حل

1. همه ما دوست داریم فرزندمان پر دل و جرأت و نترس بار بیاید. به گذشته رجوع کنید آیا همیشه این شما بوده اید که در برابر مشکلات از او حمایت کرده اید، اسباب بازی اش را از دوستش پس گرفته اید و جلوی کتک خوردنش را گرفته اید. گذشته ها گذشته و تأسف خوردن فایده ای ندارد. به نفع فرزندتان است که به او یاد دهید چگونه خودش مشکل را حل کند.

٢. به فرزندان روش برخورد قاطعانه و مهارت های نه گفتن و جرأت مندی را آموزش دهید. تفاوت بین کز کردن و به زمزمه گفتن «برو، خواهش می کنم تنهایم بگذار!» را با محکم ایستادن و با صدایی محکم و بلند و همراه با قدرت گفتن «تنهایم بگذار» را به او نشان دهید. می توانید این کار را در خانه با او تمرین کنید.

٣. مهارت های ارتباطی فرزندتان را افزایش دهید. به او کمک کنید تا دوستان بیشتری داشته باشد. بیشتر زورگوها، با کودکی که در جمع قرار دارد، کاری ندارند.

۴. اگر زورگویی در مدرسه اتفاق می افتد و فرزندتان نمی تواند به تنهایی از خودش دفاع کند به او آموزش دهید تا بدون شکوه و زاری یا خبرچینی، از معلم یا ناظم مدرسه کمک بخواهد. می تواند بگوید: «ببخشید، ... دنبال من می کند و مرا می زند. از او خواسته ام این کار را نکند، اما او گوش نمی کند».

۵. گاهی لازم است به فرزندتان بگویید از شخص زورگو دوری کند. بی توجهی به زورگو شاید باعث شود تا دیگران این کار را تکرار نکنند. اگر نتیجه ای نگرفتید، احتمالا باید وارد عمل شوید. با مدیر مدرسه یا شخص دیگری که در موضع قدرت است ملاقات کرده و دنبال راهی برای کنترل وضعیت بگردید.

۶. یادتان باشد کودکی را که آزار دیده باید آرام کنید. از تسلی دادن به او نترسید و احساسش را بپذیرید. از تحقیر و سرزنش کردن او بپرهیزید. از گفتارهایی که مایه رنجش او می شوند بپرهیزید. مثلا «تو مایه خجالت ما هستی»، «باز هم کتک خوردی، خاک بر سر بی عرضه ات کنند». در عوض احساسش را بپذیرید و کمکش کنید تا راه حلی برای مشکلش بیابد.