شاخه

تعریف سینوزیت:

سینوزیت یا عفونت سینوسی التهاب حفره های هوا در داخل بینی است.

سینوزیت می تواند ناشی از عفونت، آلرژی ها و سوزش شیمیایی یا ذرات معلق باشد.

اکثر مردم عفونت های سینوس را به دیگران گسترش نمی دهند.

سینوزیت ممکن است به عنوان عفونت حاد سینوسی، عفونت زیر سینوس، عفونت مزمن سینوسی، سینوزیت آلوده و سینوزیت غیر عفونی طبقه بندی شود.

سینوس چیست؟

سینوس یک حفره توخالی و پر از هوا است. برای اهداف این مقاله، یک سینوس به حفره های توخالی که در جمجمه هستند و با یک حفره باریک در استخوان (ostium) به داخل راه هوایی بینی متصل می شوند، اشاره دارد. به طور معمول همه سینوس ها از طریق یک ostium به راه هوایی بینی باز می شوند.

انسان ها دارای چهار جفت این حفره ها هستند که هر کدام به عنوان:

-سینوس پیشانی (در پیشانی)

-سینوس ماگزیلاری (پشت گونه ها)،

-سینوسهای اتموئید (بین چشم) و

-سینوس اسپنوئید (عمیق پشت ethmoids).

چهار جفت سینوسها اغلب به عنوان یک واحد توصیف شده و "سینوسهای پارانازال" نامیده می شوند. سلول های پوشش داخلی در هر سینوسی، سلول های ترشحی مخاطی، سلول های اپیتلیال و برخی از سلول هایی هستند که بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند (ماکروفاژها، لنفوسیت ها و ائوزینوفیل ها).

توابع سینوس شامل رطوبت و گرم شدن الهام گرفته از هوا، عایق سازه های اطراف (چشم، اعصاب)، افزایش رزونانس صدا، و به عنوان بافر در برابر ضربات صورت است. سینوس ها وزن جمجمه را کاهش می دهند. اگر التهاب مانع از ترشح مخاط است یا بلوغ طبیعی ostium، التهاب ممکن است به یک عفونت باکتری تبدیل شود.

18 نشانه و علائم عفونت سینوسی یا سینوزیت:

علائم و نشانه های زیادی از سینوزیت و عفونت های سینوسی وجود دارد. زیر خلاصه ای از غالب (18 مجموع) است که ممکن است رخ دهد. اکثر بیماران علائم و نشانه های مختلفی دارند. بعضی دیگر ممکن است نشانههایی داشته باشند که متناوب هستند اکثر علائم را در یک زمان ندارند.علائم و نشانه های عفونت سینوسی یا سینوزیت عبارتند از:

-سردرد به علت فشار در سینوس ها به طور جزئی یا کاملا مسدود شده است. وقتی فرد خم می شود درد می تواند افزایش یابد.

-حساسیت صورت و / یا تورم وقتی که ناحیه صورت در ناحیه سینوسی لمس می شود.

-فشار یا درد ناشی از فشار دادن مخاط در بافت سینوسی یا التهاب سینوس ها.

-تب به علت التهاب بافتهای سینوسی و عفونت

-زهکشی ناخوشایند ابری و رنگی اغلب در عفونت های سینوس باکتری دیده می شود.

-گرفتگی یک احساس غم و اندوه بینی است و با هر دو سینوزیت عفونی و غیر عفونی رخ می دهد.

-ریزش بینی در ناحیه تناسلی، تولید بیش از حد موکوس از سینوزیت است که به گلو وارد می شود و بافت گلو را تحریک می کند.

-گلو درد التهاب بافت گلو با قطره بینی است.

-سرفه پاسخ به قطره بینی و تلاش بدن برای پاک کردن تحریک کننده های بافتی گلو است.

-درد دندانی ناشی از فشار روی اعصاب و بافت اطراف است

-درد گوش ناشی از فشار روی اعصاب و بافت اطراف است

-درد چشم ناشی از فشار روی اعصاب و بافت اطراف است

-خستگی ناشی از تب، پاسخ ایمنی و / یا سرفه

-معمولا نفس بد بو به علت عفونت باکتریایی است

-خارش / عطسه - در سینوزیت غیر عفونی، سایر علائم آلرژی مرتبط با چشم خارش و عطسه ممکن است شایع باشد، اما ممکن است برخی از علائم ذکر شده در بالا برای سینوزیت عفونی شامل شود.

-زهکشی بینی معمولا در افراد مبتلا به سینوزیت غیر عفونی روشن یا سفید رنگ است.

-زخم ها می توانند با عفونت های قارچی نادر فلوامینانت همراه با لبه های تیز مشخص و یک مرکز سیاه و سفید در ناحیه بینی ایجاد شوند. بعضی از عفونت های قارچی سبب تیره شدن سیاه پوست می شوند. این به ارزیابی فوری پزشکی نیاز دارد.

-نشانه های متعدد مزمن (بیش از یک تا سه ماه) معمولا نشانه ای از سینوزیت مزمن می باشد

چه چیزی باعث عفونت سینوسی یا سینوزیت می شود؟

عفونت های سینوسی یا سینوزیت ممکن است ناشی از هر چیزی باشد که با جریان هوا در سینوس ها و تخلیه مخاط از سینوس ها مواجه می شود. سوراخهای سینوسی (ostea) ممکن است با تورم بافت و بافت گذار مجاور مسدود شود،مثلا:

باسرماخوردگی معمولی،آلرژی ، تحریک کننده های بافت مانند OTC اسپری بینی، کوکائین و سیگار.

سایر علل عفونت سینوس یا سینوزیت

تومورها یا رشد آنها همچنین می توانند سینوس ها را مسدود کنند، در صورتی که نزدیک بینی های سینوسی باشند.

از دست دادن آب بدن، بیماری، خشک کردن داروها و عدم رطوبت کافی می تواند موجب سینوزیت یا عفونت سینوس شود. همچنین تخلیه مخاطی از سینوسها می تواند با ضخیم شدن ترشحات مخاط همراه باشد، با کاهش هیدراتاسیون (محتوای آب) مخاط مخاطره آمیز بیماری (به عنوان مثال، فیبروز کیستیک)، داروهای خشک کردن (آنتی هیستامین ها) و عدم رطوبت کافی در هواباعث سینوزیت می شوند. سلولهای اپیتلیال دارای فیبرهای کوچک مانند مو هستند که cilia نامیده می شوند، که به جلو و عقب حرکت می کنند تا از خارج شدن موکوس از سینوس ها جلوگیری شود. این زنبق کوچک ممکن است توسط بسیاری از تحریک کنندگان، به خصوص دود آسیب دیده است. این می تواند آنها را از کمک به مخاط در تخلیه سینوسها جلوگیری کند و در نتیجه باعث عفونت سینوسی یا سینوزیت می شود.

مخاط مضاعف محیطی برای باکتری ها، ویروس ها و در برخی موارد (برای مثال، ایدز یا افراد مبتلا به ایمنی) قارچ می تواند در داخل حفره های سینوسی رشد کند. علاوه بر این، خود میکروب ها می توانند انسداد سینوس را شروع و تشدید کنند. سینوس ها اغلب آلوده هستند همانند سینوس های ماگزیلاری و قاعدگی.

انواع سینوزیت و عفونت های سینوسی چیست؟

سینوزیت ممکن است به چندین روش طبقه بندی شود: طول مدت (حاد، زیر حاد یا مزمن) و نوع التهاب (عفونی یا غیر عفونی). اصطلاح rhinosinusitis به معنای آن است که هر دو بینی و سینوسها درگیر هستند و در حال تبدیل شدن به ترجیح شرایط سینوزیت است.

عفونت حاد سینوسی (سینوزیت حاد یا رینوسینوزیت باکتری حاد) معمولا کمتر از 3-5 روز طول می کشد.

عفونت زیر سینوس یک تا سه ماه طول می کشد.

عفونت مزمن سینوسی بیش از سه ماه. سینوزیت مزمن ممکن است بیشتر به سینوزیت مزمن با یا بدون پولیپ بینی یا سینوزیت آلرژیک قارچی طبقه بندی شود.

سینوزیت مجدد هر ساله حملات سینوزیت متعددی دارد

در مورد دوره های زمانی بالا هیچ توافق پزشکی وجود ندارد.

سینوزیت آلوده معمولا توسط عفونت ویروس بدون عارضه ایجاد می شود. به ندرت، رشد باکتری باعث عفونت سینوسی و عفونت قارچی سینوس می شود و بسیار نادر است. عفونت های سینوسی و فراموشی معمولا در نتیجه درمان ناتمام عفونت حاد سینوسی هستند.

سینوزیت غیر عفونی ناشی از تحریک کننده ها و شرایط آلرژیک است و از همان زمان خط عمومی برای حاد، زیر حاد و مزمن به عنوان سیوزیت عفونی پیروی می کند.

چه آنتی بیوتیک ها و داروها عفونت های سینوسی و سینوزیت را درمان می کنند؟

سینوزیت ویروسی:

آنتی بیوتیک ها برای سینوزیت ناشی از یک ویروس لازم نیست. درمان های متداول توصیه شده عبارتند از: داروهای درد و تب، به عنوان مثال:

استامینوفن [تیلنول])

 داروهای ضد انعقاد و موکولتیکیتها، داروهایی هستند که باعث تخریب یا تخریب مخاط هستند، به عنوان مثال، گاییفنزین.

سینوزیت باکتریایی:

عفونت باکتریایی سینوس ها زمانی رخ می دهد که درد صورت، ترشحات بینی و علائم دیگر بیش از یک هفته طول بکشد و به داروهای غیروابسته (OTC) پاسخ ندهد.

عفونت باکتریایی حاد سینوسی:

معمولا با آنتی بیوتیک ها درمان می شود که هدف از درمان باکتری های رایج است که علت ایجاد عفونت سینوسی دارند. این غیر معمول است که یک فرهنگ قابل اعتماد را بدون تحریک سینوسها به دست آورید.

پنج باکتری رایج که باعث عفونت سینوس می شوند عبارتند از:

-استرپتوکوک پنومونیه

-هموفیلوس آنفولانزا

-Moraxella catarrhalis

-استافیلوکوک اورئوس

-استرپتوکوک پیکوژنز

درمان آنتی بیوتیک برای عفونت های سینوسی باید قادر به کشتن این پنج نوع باکتری باشد.

آموکسی سیلین (آموکسیل) برای عفونت های حاد سینوس غیرممکن است؛ با این حال، بسیاری از پزشکان amoxicillin-clavulanate (Augmentin) را به عنوان اولین آنتی بیوتیک برای درمان عفونت های باکتریایی احتمالی سینوس ها تجویز می کنند. آموکسی سیلین معمولا در برابر بسیاری از گونه های باکتری موثر است.

آلرژی پنیسیلین و درمان سینوزیت

به عنوان مثال، اگر شما به پنی سیلین حساسیت دارید، ممکن است از دیگر آنتی بیوتیک ها به عنوان اولین انتخاب استفاده شود.

-سفوسلر (سكلور)

loracarbef (Lorabid-)

-کلاریترومایسین (Biaxin)

-آزیترومایسین (Zithromax)

-سولفامتوکسازول (گانتنول)

Trimethoprim- (باکتریم، سپتامبر)

-سیپروفلوکسین (سیپرو)

اگر پس از پنج روز از مصرف آنتی بیوتیک بهبود نیافتید، با پزشک خود مشورت کنید زیرا ممکن است بخواهید آنتی بیوتیک ها را به یکی از پنج مورد ذکر شده در بالا یا آموکسی سیلین-کلووولانات (Augmentin) تغییر دهید.

به طور کلی، یک آنتی بیوتیک موثر نیاز به حداقل 10-14 روز دارد. با این حال، برای درمان عفونت های سینوسی برای 14-21 روز عادی نیست.

در حال حاضر برخی از آنتی بیوتیک ها به کاهش التهاب، مستقل از فعالیت آنتی باکتریایی می پردازند.

ترجمه: شاخه