شاخه

حقایق آنافیلاکسی:

آنافیلاکسی شدیدترین واکنش آلرژیک است و به طور بالقوه خطرناک است.
آنافیلاکسی نادر است. اکثریت قریب به اتفاق افراد، حتی کسانی که دارای آلرژی هستند، واکنش آنافیلاکتیک نخواهند داشت.
عوامل مؤثر در واکنش آنافیلاکتیک عبارتند از موادی که مردم اغلب آلرژی دارند و شامل مواد مخدر مانند پنی سیلین، نیش حشرات، غذاهای (بادام زمینی، صدفها)، رنگهای اشعه ایکس و لاتکس است.
علائم آنافیلاکسی ممکن است متفاوت باشد و می تواند شامل کندو، تورم زبان، استفراغ و حتی شوک باشد (به عنوان شوک آنافیلاکتیک نامیده می شود).
اگر کسی در معرض خطر باشد یا دارای حساسیت جدی شناخته شده باشد، اجتناب بهترین روش درمان است.
اگر یک سابقه واکنش شدید آلرژیک داشته باشد، باید همیشه کیت اپینفرین را حمل کند.

آنافیلاکسی چیست؟

آنافیلاکسی یک واکنش سریع و واضح آلرژیک است که می تواند در همان زمان بر سیستم های چند بدن تأثیر بگذارد. واکنشهای شدید آنافیلاکتیک میتواند کشنده باشد. آنافیلاکسی اغلب به وسیله موادی که افراد آلرژی دارند تزریق یا مصرف می شوند و از این طریق دسترسی به جریان خون را به دست می آورند. این می تواند منجر به واکنش پوست، ریه، بینی، گلو و دستگاه گوارش شود و می تواند به شوک آنافیلاکتیک تهدید کننده حیات منجر شود.

تاریخچه آنافیلاکسی چیست؟

برای درک کامل این اصطلاح، ما باید تقریبا 100 سال به عقب برگردیم. این داستان در یک کشتی بر روی کشتی پرنس آلبرت I از قایق بادبانی موناکو آغاز می شود. شاهزاده دو دانشمند پاریسی را برای انجام مطالعات در مورد سموم تولید شده توسط شاخک های چتر دریایی محلی، مرد پرتغالی جنگی دعوت کرده است.

چارلز ریشت و پل پورتیر توانستند سم را از بین ببرند و سعی کردند واکسن سگ را در امید به دست آوردن حمایت یا "پیشگیری" در برابر سم قرار دهند. آنها به این نتیجه رسیدند که دوزهای بسیار کم از این سموم به طور غیرمنتظره ای موجب بیماری جدیدی شد که باعث ایجاد مشکل سریع تنفس شد و در عرض 30 دقیقه مرگ را به همراه داشت.

معادله و Portier این "anaphylaxis" یا "علیه حفاظت" نامیده می شود. آنها به درستی نتیجه گرفتند که سیستم ایمنی ابتدا در طی چند هفته حساسیت به آلرژن ایجاد می کند و پس از دوباره شدن به همان آلرژن ممکن است منجر به واکنش شدید شود. آلرژن ماده ای است که به بدن خارجی می باشد و در بعضی افراد ممکن است واکنش های آلرژیک ایجاد کند.

اولین مورد مستند شده از آنافیلاکسی پیش بینی شده در سال 2641 قبل از میلاد رخ داده است زمانی که منس، یک فرعون مصری، به طور اسرارآمیز پس از زخم زنبور عسل مرده است. بعدها، در دوره های بابل، دو منبع متمایز به مرگ ناشی از نیش زدن وجود دارد.
چارلز ریشت در سال 1913 جایزه نوبل را برای کار روی آنافیلاکسی بدست آورد.

ریزه کاری نشان می دهد که آلرژن باید تولید یک ماده را تولید کند که پس از آن سگ ها را به گونه ای واکنش نشان می دهد تا پس از باز شدن مجدد. این ماده تبدیل به IgE شد.

علل شایع آنافیلاکسی چیست؟

علل عمده آلرژی و آنافیلاکسی عبارتند از داروها، غذاها، داروها، لاتکس و نیش حشرات یا نیش زدن (زنبق، ژاکت زرد، هورنت، زنبور عسل و مورچه های آتش زا) و لاتکس.

علل آنافیلاکسی به دو گروه عمده تقسیم می شوند:

آنافیلاکسی واسطه ای IgE یا ایمونولوژیک:

این فرم نیاز به ابتلاء به حساسیت را دارد (قرار گرفتن در معرض موادی که بعدها باعث آنافیلاکسی می شود) و سپس در معرض قرار گرفتن در معرض بعد قرار می گیرد. این شامل پوشش از سلول های مشت و basophil (سلول های خون و بافت است که رسانه ها، مواد که باعث واکنش های آلرژیک هستند) توسط یک آنتی بادی به نام IgE محرمانه و سپس انتشار مجدد مواد مخدر شیمیایی پس از دوباره قرار گرفتن در معرض. Anaphylaxis توسط IgE می تواند با آلرژی غذایی و یا آلرژی به مواد مخدر، لاتکس و نیش حشرات رخ می دهد.

آلرژی غذایی تخمین زده می شود تا نیمی از دفاتر اورژانسی برای آنافیلاکسی در کشورهای توسعه یافته ایجاد شود. اگر چه ممکن است به نظر می رسد که آنافیلاکسی ناشی از IgE متاثر از اولین قرار گرفتن در معرض مواد غذایی، مواد مخدر یا حشرات است، باید از حساسیت قبلی نسبت به قرار گرفتن در معرض قبلی، که اغلب ناشناخته است، وجود داشته باشد.

ممکن است یکی از نیش های غیرمعمول را به یاد داشته باشید. تماس قبلی با یک غذا ممکن است به یاد نیاورده شود ممکن است در داخل رحم، از طریق شیر مادر یا از طریق پوست، به ویژه در افراد مبتلا به اگزما (درماتیت آتوپیک) رخ دهد.

آنافیلاکسی غیر اختصاصی غیر IgE یا غیر ایمونولوژیک:

این واکنش علائم مشابه آنافیلاکسی واقعی دارد اما نیازی به واکنش ایمنی IgE نیست. آنها معمولا توسط تحریک مستقیم سلول های مشت و بازوفیل ها ایجاد می شوند. در گذشته، آنها "واکنش های آنافیلاکسی" نامیده شده اند. همان واسطه ها همانند آنافیلاکسی مداخله ای IgE آزاد می شوند و اثرات مشابه تولید می شوند. این واکنش می تواند در ابتدا و همچنین پس از قرار گرفتن در معرض قرار گیرد، زیرا حساسیت لازم نیست. این نوع واکنش معمولا با داروها رخ می دهد. یکی از علل رایج واکنش غیر مهار کننده IgE، کنتراست IV در مطالعات تصویربرداری است.

علائم و علائم آنافیلاکسی چیست؟

آنافیلاکسی اغلب دو یا چند سیستم بدن را تحت تاثیر قرار می دهد و یا ممکن است فقط با فشار خون پایین (افت فشار خون) باشد که معمولا با واکنش شدید اتفاق می افتد. اگر چه علائم واکنش آنافیلاکتیک معمولا در عرض چند ثانیه تا چند دقیقه پس از قرار گرفتن در معرض یک ماشه اتفاق می افتد، بعضی از واکنش ها می توانند تا دو ساعت پس از قرار گرفتن در معرض قرار گیرند.

علائم و نشانه های واکنش آنافیلاکتیک عبارتند از:

علائم پوستی: خارش، استفراغ، کندو، و تورم (angioedema)

علائم گوارشی: درد شکمی، گرفتگی شکمی، تهوع، استفراغ و اسهال

علائم تنفسی: احتقان بینی، آبریزش بینی، سرفه، تنگی نفس، تنگی قفسه سینه و خس خس سینه

علائم قلب و عروق: سرگیجه، سرگیجه، سرعت قلب (تچیکاردی) و فشار خون پایین

علاوه بر این، کسانی که مبتلا به اغلب گزارش "احساس قریب الوقوع".

هیچ تستی برای پیش بینی شدت واکنش آنافیلاکتیک وجود ندارد، اگرچه یک واکنش شدید قبلی ممکن است خطر واکنش شدید بعد را افزایش دهد. آسم کنترل نشده یک عامل خطر ساز برای آنافیلاکسی شدید و آنافیلاکسی کشنده است. سابقه آلرژی زیست محیطی، اگزما (درماتیت آتوپیک) یا آسم همچنین ممکن است خطر آنافیلاکسی را افزایش دهد.

ترجمه : شاخه