شاخه

حقایق شیستوزومایزیس

شیستوزومایس یک بیماری انگلی است که توسط ارگانیسم های شیستوزومایی ایجاد می شود که می تواند عفونت حاد و مزمن ایجاد کند.
بسیاری از علائم عفونت شیستوزومیاز اغلب شامل تب، خون در مدفوع یا ادرار و ناراحتی شکمی است.
واکنش ایمنی و مهاجرت تخم مرغ از طریق بافت و رسوب آنها در اندام های بدن باعث بیماری می شود.
شیستوزومایس فاز حاد و مزمن دارد.

متخصصان مراقبت های بهداشتی، با شناسایی تخم مرغ های مشخص در نمونه های مدفوع، ادرار یا نمونه های بیوپسی، شیستوزومیای را تشخیص می دهند. آزمایشات سرولوژیک (خون) ممکن است به تشخیص کمک کند.
داروهای ضد پرفیوژن پرزیکوانت (Biltricide) اغلب به طور موثر شیاستوسومایس را درمان می کند، به ویژه در بیماری فاز حاد.
شیستوزوماییس مزمن اغلب عوارض در سیستم های مختلف ارگانیک (به عنوان مثال، دستگاه گوارش، سیستم ادراری، قلب و کبد) تولید می کند.

در حال حاضر هیچ واکسنی برای شیستوزومیازی وجود ندارد.

شیستوستومیوز چیست؟

شیستوزومایس یک بیماری است که توسط انگل (جنس شیستوزومای) ایجاد می شود که با اتصال به پوست، نفوذ به آن وارد انسان می شوند و سپس از طریق سیستم وریدی به رگهای پورتال که در آن انگل ها تخمک تولید می کنند و در نهایت علائم حاد یا مزمن بیماری (مثلا تب، ناراحتی شکمی، خون در مدفوع). مقامات بهداشتی این بیماری را عفونت کرم یا کلمینتیوز می دانند.

Bilharziasis، bilharzia، bilharziosis، تب حلق و یا، در صورت حاد، تب Katayama نام های جایگزین برای شیستوستومیوز هستند. تئودور بیلهارز، در سال 1851، در انگلیس کشف شد. شیاستوسومایس دومین شایع ترین بیماری های گرمسیری در جهان است. مالاریا اولین است این بیماری عمدتا در کشورهای در حال توسعه آفریقا، آسیا، آمریکای جنوبی، خاورمیانه و کارائیب یافت می شود و یکی از بیماری های گرمسیری بسیاری است که می تواند انتقال خاک (یا انتقال آب) باشد.

در ایالات متحده آمریکا، آن را در توریست هایی که از این کشورهای در حال توسعه و بازدید کنندگان از این کشورها بازدید کرده اند یا از حوادث آزمایشگاهی تشخیص داده شده، تشخیص داده شده است. بیش از 200،000 نفر از این عفونت هر ساله در کشورهای جنوب صحرای آفریقا می میرند. نوع حلزون که بخشی از چرخه حیات انگل است (نگاه کنید به زیر) به منابع آب شیرین U.S. در ایالات متحده آمریکا بومی نیست (غیر انحصاری) نیست.

در سال 2014، شیوع بیماری در کورسیا، فرانسه، در افراد شنا در رودخانه کاو رخ داده است. این اولین بار در فرانسه گزارش شده است که عفونت شیستوزومای محلی به دست آمده به دست آمده است.

علت شیستوزومیازی چیست؟

انگلهای جنس Schistosoma (S. mansoni، S. mekongi، S. intercalatum، S. hematobium و S. japonicum) باعث بیماری می شوند. بیماری در انسان بخشی از چرخه زندگی پیچیده انگلی است که در شکل زیر نشان داده شده است. انسان ها به مناطق آب شیرین که حاوی حلزون هایی هستند که رشد اسپاستیسیت های شیستوزومی را تشکیل می دهند و به سرخیاری آزاد شناخته می شوند که از طریق حلزون های آب شیرین (Biomphalaria و Genus Bulinus) به عنوان میزبان متوسط ​​شناخته می شوند.

سرکاری ها می توانند به پوست انسان نفوذ کرده و به پوست نفوذ کنند، به رگ های خونی مهاجرت کنند و از طریق خون موش ریه به خون خون پورتال یا سیستم های خون مثانه منتقل شوند. در طی این مهاجرت، سرکاری ها از شیستوزومیول به کرم های پارازیتی بالغ مرد و زن تغییر می کنند. کرم ها پروتئین های انسانی را به ساختارهای سطحی خود متصل می کنند، بنابراین اکثر انسان ها واکنش ایمنی نسبت به انگل ها را کم یا بدون آن تولید می کنند. پس از پیوند انگل در پورتال یا سیستم خون vesicular رخ می دهد تولید تخم مرغ رخ می دهد.

در مقایسه با انگل های بالغ، تخم مرغ انگل یک پاسخ ایمنی قوی را در اکثر انسان ها تحریک می کند. بعضی از تخم ها از طریق روده یا بافت مثانه مهاجرت می کنند و در مدفوع یا ادرار به خاک یا آب ریخته می شوند، در حالی که تخم های دیگر در خون پورتال قرار می گیرند و در دیگر سایت های بافت قرار می گیرند. تخم مرغ به داخل ادرار یا دفع مدفوع می تواند در آب شیرین به بلوغ برسد (یک تخم مرغ تخم گذار به یک میراکسیس تبدیل می شود) و چرخه زندگی خود را با آلوده کردن حلزون های حساس کامل می کند.

علاوه بر این، برخی کرم های بالغ ممکن است به اندام های دیگر (به عنوان مثال، چشم یا کبد) مهاجرت کنند. این چرخه حیات بیشتر توسط گونه های S. japonicum پیچیده می شود که ممکن است حیوانات خانگی و وحشی را آلوده کند که بعدا می تواند به عنوان یک سیستم میزبان دیگری خدمت کند. S. hematobium گونه ای است که معمولا بافت مثانه انسان را آلوده می کند، در حالی که گونه های دیگر معمولا بافت روده آلوده می شوند.

به نظر می رسد علائم حاد و مزمن شیستوزومیایس عمدتا به دلیل مهاجرت تخم مرغ از طریق بافت و پاسخ ایمنی بدن به تخمک است. علائم مزمن عمدتا به دلیل تخمک هایی است که از بدن دفع نمی شوند. به نظر می رسد عوارض (به عنوان مثال، هپاتومگالی یا بزرگ شدن کبد و سرطان مثانه) مربوط به این بیماری به علت قرار گرفتن در معرض طولانی مدت تخم های بسیار آنتی ژنیک است.

علائم و نشانه های شیستوستومایس چیست؟

گرچه بعضی از بیماران ممکن است هنگام سزارین وارد پوست شوند، ممکن است باعث سوزش جزئی شوند، اما اکثر مردم تا زمانی که تخمک ها ایجاد نمی شوند (حدود یک تا دو ماه پس از نفوذ اولیه پوست) علائم ایجاد نمی کنند. سپس تب، تب، سرفه، و درد عضلانی می تواند در عرض یک تا دو ماه از عفونت شروع شود. با این حال، اکثر افراد در این مرحله اولیه عفونت هیچ نشانه ای ندارند. متاسفانه چندین بیمار در طی این دوره یک تا دو ماهه شیستوزومیوز حاد (تب Katayama) را درگیر می کنند و علائم آنها مشابه بیماری های سرم هستند و به شرح زیر است:

تب
درد شکم (ناحیه کبد / طحال)
اسهال خون یا خون در مدفوع
سرفه کردن
نادیده گرفتن
سردرد
راش
بدن درد دارد

اکثر افراد مبتلا به اسکیزوستیسم مزمن علائم بیماری را چند ماه یا چند سال پس از ابتلا به انگلی ایجاد می کنند.

در زیر لیستی از بیشتر نشانه های مرتبط با شیستوزومیای مزمن است. بیماران معمولا این علائم را دارند.

درد شکم
تورم شکم (آسيت)
اسهال خون یا خون در مدفوع
خون در ادرار و ادرار دردناک
کمبود نفس و سرفه
ضعف
درد قفسه سینه و تپش قلب
تشنج
فلج
وضعیت روحی تغییر می کند
ضایعات ناحیه بینی یا ناحیه پریایی

ترجمه : شاخه