شاخه

توابع اساسی کبد چیست؟

کبد در قسمت فوقانی سمت راست حفره شکمی فقط در زیر قفسه سینه قرار دارد. کبد دارای توابع بسیاری است که برای زندگی حیاتی هستند.

به طور خلاصه، برخی از توابع مهم کبد انسان عبارتند از:

تخلیه خون
تولید عوامل مهم لخته شدن، آلبومین و بسیاری از پروتئین های مهم دیگر
متابولیسم (پردازش) داروها و مواد مغذی
پردازش زباله های هموگلوبین و سایر سلول ها
ذخیره ویتامین ها، چربی، کلسترول و صفرا
تولید گلوکز (گلوکونوژنز یا سنتز گلوکز / آزاد شدن در هنگام گرسنگی)

آزمایشات عملکرد کبدی در خون چیست؟

آزمایش خون کبدی بعضی از آزمایشات انجام شده در خون است. این تست ها می توانند برای ارزیابی عملکرد کبد یا آسیب کبدی مورد استفاده قرار گیرند. گام اولیه در تشخیص آسیب کبدی یک آزمایش خون ساده برای تعیین سطح آنزیم های خاصی (پروتئین) در خون است. در شرایط عادی، این آنزیم ها بیشتر درون سلول های کبد قرار دارند.

اما زمانی که کبد به هر دلیلی آسیب دیده است، این آنزیم ها به جریان خون ریخته می شود. آنزیم ها پروتئین هایی هستند که در سراسر بدن حضور دارند، هر کدام یک عملکرد منحصر به فرد دارند. آنزیم ها کمک می کند تا به سرعت (واکنش) واکنش های مکرر و شیمیایی حیاتی بدن.

از جمله مهم ترین آنزیم های حساس و به طور گسترده ای استفاده شده از کبد، آمینوترانسفرازها هستند. آنها عبارتند از آسپارتات آمینوترانسفراز (AST یا SGOT) و آلانین آمینوترانسفراز (ALT یا SGPT). این آنزیم ها عمدتا در سلول های کبدی و به میزان کمتر در سلول های عضلانی قرار دارند. اگر کبد مجروح و یا آسیب دیده باشد، سلول های کبدی این آنزیم ها را به خون منتقل می کنند، سطح آنزیم AST و ALT افزایش می یابد و سیگنال های بیماری کبد را نشان می دهد.

سایر آزمایش های خون مربوط به کبد، اندازه گیری برخی از آنزیم های دیگر کبد است. علاوه بر AST و ALT، آلکالن فسفاتاز، 5 'نوکلئوتازاز و گاما گلوتامیل ترانسپپتیداز (GGT) بعضی از آنزیم های دیگر موجود در کبد هستند. تمرکز این مقاله به طور عمده در مورد آنزیم های کبدی، AST و ALT است.

آنزیم های آمینوترانسفراز (ALT، AST) چیست؟

آنزیم های آمینوترانسفراز، کاتالیز واکنش های شیمیایی هستند که در آن یک گروه آمینو از یک اسید آمینه (اسیدهای آمینه تشکیل بلوک های پروتئین) از مولکول اهدا کننده به یک مولکول گیرنده منتقل می شود، از این رو، نام "آمینوترانسفراز".

اصطلاحات پزشکی گاهی اوقات می تواند گیج کننده باشد، همانطور که در مورد این آنزیم ها نیز وجود دارد، زیرا نامهای قابل تعویض دارند که معمولا در مقالات پزشکی و غیر پزشکی دیده می شوند.

مثلا:

نام دیگری برای آمینوترانسفراز، ترانس آمیناز است.
آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) نیز به عنوان ترانس آمیناز گلوتامیک اگزوالکتیک سرم (SGOT) شناخته شده است.
آلانین آمینوترانسفراز (ALT) همچنین به عنوان ترانس آمیناز پریوویک گلوتامین سرم (SGPT) شناخته شده است.

به طور خلاصه، موضوعات AST = SGOT و ALT = SGPT؛ آنزیم های تولید شده توسط کبد و انواع دیگر سلول ها هستند.

به طور معمول، AST و ALT (آنزیم های آمینوترانسفراز) کجا هستند؟

AST (SGOT) به طور معمول در انواع بافتی از جمله کبد، قلب، عضله، کلیه و مغز یافت می شود. هنگامی که هر یک از این بافت ها آسیب دیده است، به سرم آزاد می شود. برای مثال، سطح AST در سرم در حملات قلبی یا آسیب عضلانی افزایش می یابد. بنابراین، شاخص بسیار خاصی از آسیب کبدی نیست، زیرا افزایش آن می تواند به عنوان یک نتیجه از سایر بافت های زخمی رخ دهد.

ALT (SGPT)، در مقابل، به طور معمول در کبد یافت می شود. این به این معنی نیست که آن را به طور انحصاری در کبد قرار دارد، اما این جایی است که بیشتر متمرکز شده است. این به علت آسیب کبدی به جریان خون منتقل می شود. بنابراین، آن را به عنوان یک شاخص نسبتا مشخص از وضعیت کبد خدمت می کند.

سطوح نرمال AST و ALT چیست؟

محدوده طبیعی مقادیر AST (SGOT) حدود 5 تا 40 واحد در هر لیتر سرم (قسمت مایع خون) است.
محدوده طبیعی مقادیر ALT (SGPT) حدود 7 تا 56 واحد در هر لیتر سرم است.

با این حال، محدوده های AST و ALT ممکن است کمی متفاوت باشد بسته به روش و پروتکل های استفاده شده توسط آزمایشگاه های مختلف در سراسر جهان. با این حال، محدوده مرجع نرمال به طور مرتب توسط هر آزمایشگاهی ارائه می شود و با گزارش فردی هر بیمار چاپ می شود.

معیارهای بالا (بالا) کبد (AST و ALT) چیست؟

AST (SGOT) و ALT (SGPT) شاخص های حساس نسبتا حساس به آسیب یا آسیب کبدی از انواع مختلف بیماری ها یا شرایط هستند و به طور کل آنها آزمون های کبدی یا آزمایش خون کبد نامیده می شوند. با این حال، باید تأکید کرد که سطوح بالاتر از حد طبیعی این آنزیم های کبدی نباید به طور خودکار با بیماری کبد معادل باشد.

آنها ممکن است به معنی مشکلات کبدی باشند و یا ممکن است. به عنوان مثال، افزایش این آنزیم ها می تواند با آسیب عضلانی رخ دهد. تفسیر نتایج بالقوه AST و ALT بستگی به کل ارزیابی بالینی فرد دارد و بنابراین بهتر است توسط پزشکانی که در ارزیابی بیماری های کبدی و بیماری عضلانی تجربه می کنند، انجام شود.

علاوه بر این، سطوح دقیق آنزیم های آنزیم کبدی با میزان مشکلات کبدی یا پیش آگهی (چشم انداز) همخوانی ندارد. بنابراین، سطوح دقیق AST (SGOT) و ALT (SGPT) نمی تواند برای تعیین درجه بیماری کبد یا پیش بینی پیش آگهی برای عملکرد کبد مورد استفاده قرار گیرد.

به عنوان مثال، افراد مبتلا به هپاتیت A حاد می توانند سطوح AST و ALT بسیار بالا (گاهی در هزاران واحد / لیتر) داشته باشند، اما اکثر افراد مبتلا به هپاتیت A حاد ویروسی کاملا بدون بیماری کبدی باقی می مانند. برعکس، افراد مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت C معمولا فقط در مقادیر AST و ALT خود در معرض آسیب های شدید کبدی و حتی پیشرفته زخم کبد (سیروز) از التهاب جزئی کبد قرار دارند.

آیا نتایج آزمون AST و ALT نشان دهنده عملکرد کبد است؟

مهم است که مشخص شود که سطوح ALT و AST عملکرد کبد را بازتاب نمی دهند، حتی اگر در جامعه پزشکی و در نشریات پزشکی آنها معمولا و نادرست به عنوان آزمایش های عملکرد کبدی شناخته می شوند. حتی در شرایطی که AST و ALT بسیار بالا هستند، ممکن است کبد به درستی عمل کند. در نتیجه، اگر شما "آنزیم های کبدی بالا" یا آزمایش کبدی بالا یا غیر طبیعی داشته باشید، باید از پزشک خود دقیقا همان چیزی را که همه آزمایش ها نشان می دهید بپرسید.

ترجمه : شاخه