شاخه

حقایق سرطان مثانه

مثانه یک اندام توخالی است که ادرار را از طریق کلیه ها از طریق حفره ها جمع آوری می کند و از طریق مجرای دفع ادراری از بدن خارج می شود. سرطان مثانه رشد غیر طبیعی سلول های مثانه است و یک سرطان معمول است. مردان نسبت به زنان خطر ابتلا به سرطان مثانه را افزایش می دهند.

شایعترین علامت سرطان مثانه، خونریزی در ادرار است (هماچوری).
سیگار کشیدن سیگار یکی از مهمترین عوامل خطر برای سرطان مثانه است؛ سیگاری ها سه تا چهار برابر بیشتر از بیماری های غیر سیگاری دریافت می کنند.

دو بخش تقسیم بندی سرطان مثانه وجود دارد:

غیر انسدادی یا سطحی و تهاجمی، که اولین تاثیرات درمان بهتر نسبت به دومی دارد.
درمان اولیه برای سرطان مثانه، برداشتن ترشحات ترشح تومور مثانه (TURBT) است که تومور را از مثانه از طریق مجرای تومور خارج می کند و اطلاعات مربوط به هر مرحله و درجه تومور را فراهم می کند.

سرطان مثانه (به ترتیب با میزان گسترش سرطان طبقه بندی می شود) و درجه بندی می شود (به نظر می رسد که زیر میکروسکوپ های غیر طبیعی و یا پرخطر سلول ها ظاهر می شوند) برای تعیین درمان ها و تخمینی پیش آگهی برای بیماران فردی.
TURBT، به دنبال تزریق اختیاری یک دارو شیمی درمانی در مثانه برای کاهش میزان عود، درمان تومورهای سطحی پایین (Ta) است. این تومورها دارای میزان عود مجدد بالا هستند، اما شانس بسیار پایین برای پیشرفت به مراحل بالاتر.

تومورهای درجه بالا T1 دارای شانس بالایی از عود و پیشرفت هستند و ممکن است به درمان اضافی در فرم BCG یا تزریق شیمی درمانی در مثانه نیاز داشته باشند. سیتکتومی رادیکال (حذف مثانه) یک گزینه برای بیماران است که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند.

سيستکتومی راديکال بهترین شانس درمان را در بیماران مبتلا به سرطان مثانه تهاجمی عضلانی فراهم می کند.
برای بیماران مبتلا به بیماری متاستاز در هنگام ارائه و یا کسانی که در آن سلول های سرطانی مثانه در خارج از دیواره مثانه یا در گره های لنفاوی در دوران بیهوشی رادیکال وجود دارد، شیمی درمانی معمولا به صورت انتخابی است.

افراد بدون خطر سیگار کشیدن و اجتناب از سرطانهای محیطی ممکن است خطر ابتلا به سرطان مثانه را کاهش دهند.
گروه های اطلاعاتی و پشتیبانی برای هرکسی که نگران سرطان مثانه هستند، در دسترس هستند.

مثانه چیست؟

مثانه ادراری یا مثانه، یک عضو توخالی در لگن است. بیشتر آن در پشت استخوان لگن لگن قرار دارد، اما وقتی که پر از ادرار است، می تواند به قسمت پایین شکم گسترش یابد. تابع اولیه آن ذخیره ادرار است که از کلیه به داخل آن تخلیه می شود. قلبها از هر دو کلیه به داخل مثانه منتقل می شوند. مثانه یک مخزن فشار کم را تشکیل می دهد که به تدریج گسترش می یابد به این ترتیب که ادرار به آن وارد می شود. در مردان، غده پروستات در مجاورت پایه مثانه قرار دارد که در آن مثانه به مثانه میپیوندد. از زمان به زمان، دیواره عضلانی مثانه قرارداد برای اخراج ادرار از طریق عبور ادرار (مجرای ادرار) به داخل جهان خارج است. حجم نرمال مثانه کامل حدود 400 میلی لیتر-600 میلی لیتر یا حدود 2 فنجان است.

لایه های مثانه چه هستند؟

مثانه شامل سه لایه بافت است. لایه ی بیرونی مثانه که در تماس با ادرار ذخیره شده داخل مثانه قرار می گیرد، "مخاط" است و شامل چندین لایه ی سلول های اختصاصی به نام "سلول های انتقالی" است که تقریبا به طور انحصاری در سیستم ادراری بدن این سلول های مشابه نیز براق داخلی یورتان، کلیه ها و بخشی از یخبندان را تشکیل می دهند. این سلول ها یک پوشش ضد آب در داخل این ارگان ها را تشکیل می دهند تا مانع عبور ادرار به لایه های عمیق تر بافت شود. این سلول ها نیز به نام سلول های urothelial شناخته می شوند و مخاطی نامیده می شود.

لایه میانی یک پوشش نازک شناخته شده به نام "lamina propria" است و مرز بین "مخاط" داخلی و لایه عضلانی بیرونی را تشکیل می دهد. این لایه شبکه ای از عروق خونی و اعصاب دارد و نقطه عطفی در زمینه راه اندازی سرطان مثانه است (توضیح داده شده در بخش پایین تر در بخش سرطان مثانه).

لایه بیرونی مثانه ("muscularis") شامل عضله "detrusor" است. این ضخیم ترین لایه دیواره مثانه است. تابع اصلی آن آرام آرام است، به عنوان مثانه پر از ذخیره ادرار کم فشار و سپس قرارداد برای فشرده سازی مثانه و اخراج ادرار در طول عمل از ادرار است. در خارج از این سه لایه مقدار متغیر چربی خطوط است و مثانه را مانند یک بالشتک نرم محافظت می کند و از اندام های اطراف مانند رکتوم و عضلات و استخوان های لگن جدا می شود.

سرطان مثانه چیست؟

سرطان مثانه یک رشد غیر طبیعی کنترل نشده و ضرب سلول های مثانه در ادرار است که از مکانیسم های نرمال که رشد سلول های کنترل نشده را در کنترل نگه می دارند، شکسته شده است. سرطان مثانه تهاجمی (مانند سرطان ارگان های دیگر) توانایی گسترش (متاستاز) را به سایر قسمت های بدن، از جمله ریه ها، استخوان ها و کبد دارد.

سرطان مثانه هرگز از لایه ی داخلی مثانه (به عنوان مثال مخاط) آغاز می شود و ممکن است به عنوان لایه ی عمیق تر از آن که رشد می کند حمله کند. در عوض، ممکن است به مدت طولانی در تماس با مخاط بستگی داشته باشد. بصری، ممکن است در انواع مختلف ظاهر شود. شایع ترین شکل ظاهری درختچه است (پاپیلاری)، اما ممکن است به عنوان یک گره، رشد جامد نامنظم یا ضخیم شدن ضعیف و ضخیم دیواره داخلی مثانه ظاهر شود (جزئیات را در بخش های بعدی مشاهده کنید).

انواع سرطان مثانه چیست؟

سرطان مثانه بر اساس ظاهر سلول های آن زیر میکروسکوپ (نوع بافت شناسی) طبقه بندی می شود. نوع سرطان مثانه در انتخاب درمان مناسب برای بیماری نقش دارد.

به عنوان مثال، انواع خاصی ممکن است به تابش و شیمی درمانی و همچنین دیگران پاسخ ندهند. نوع بافتشناسی سرطان نیز ممکن است بر میزان جراحی مورد نیاز برای به حداکثر رساندن شانس درمان کمک کند. علاوه بر این، پزشکان اغلب سرطان مثانه را بر اساس موقعیت خود در دیواره مثانه توصیف می کنند. سرطان مثانه غیر تهاجمی در لایه داخلی سلول (اپیتلیوم سلول گذار) رخ می دهد، اما به لایه های عمیق نفوذ نمی کند. سرطان های مهاجم به لایه های عمیق مانند لایه عضلانی نفوذ می کنند. سرطان های invasive برای درمان بیشتر است.

انواع رایج تر سرطان مثانه به شرح زیر است:

کارسینوما یوتلوئالی (که قبلا "کارسینوم سلول گذار" نامیده می شود) شایع ترین نوع است و شامل 90 تا 95 درصد از تمام سرطان های مثانه است. این نوع سرطان دارای دو زیر شاخه است: کارسینوم پاپیلار (رشد بینی انگشتی به لومن مثانه) و کارسینومای صاف که از پیش بینی های انگشتی تولید نمی کند. کارسینوم Urothelial (کارسینوم سلول گذار) به شدت با سیگار کشیدن ارتباط دارد.
آدنوکارسینوم مثانه شامل حدود 1 تا 2 درصد از تمام سرطان های مثانه است و با التهاب و تحریک طولانی همراه است. اکثر آدنوکارسینوم های مثانه تهاجمی هستند.

کارسینوم سلول سنگفرشی شامل 1٪ -2٪ سرطان مثانه است و همچنین با عفونت طولانی مدت، التهاب و تحریک مانند آن مرتبط است با سنگ های دیر رس در مثانه. در بخش های خاصی از خاورمیانه و آفریقا (مثلا مصر) این شکل غالب سرطان مثانه است و با عفونت مزمن ناشی از کرم شیستوزوما (خونریزی ناشی از خونریزی که باعث شیستوزوموییس نیز می شود، نیز نامیده می شود) نامیده می شود. .
دیگر انواع نادر سرطان که در مثانه یافت می شوند شامل سرطان سلول کوچک (ناشی از سلول های نورونی)، فئوکروموسیتوم (نادر) و سارکوم (در بافت عضله) است.

علل و عوامل خطر سرطان مثانه چیست؟

سیگار کشیدن باعث 50٪ از همه سرطان های مثانه می شود. شانس ابتلا به سرطان مثانه بیشتر و شدیدتر است. مواد شیمیایی سمی در دود سیگار، که بسیاری از آنها به عنوان مواد سرطانزا شناخته می شوند (سرطان زا)، پس از جذب ریه ها، در جریان خون حرکت می کنند؛ کلیه ها مواد شیمیایی را به ادرار می رسانند. سپس آنها با سلولهای داخلی در سیستم ادراری، از جمله مثانه، تماس می گیرند و باعث ایجاد تغییراتی در این سلول ها می شود که باعث می شود آنها بیشتر در معرض ابتلا به سلول های سرطانی باشند.

ترک سیگار خطر ابتلا به سرطان مثانه را کاهش می دهد اما طول می کشد تا سال ها برای رسیدن به سطح افرادی که هرگز سیگار نکشند. با این حال، با گذشت زمان پس از پایان تاریخ، خطر به طور مداوم کاهش می یابد. با توجه به موارد فوق، برای بیماران مبتلا به سرطان مثانه برای جلوگیری از مصرف سیگار بسیار مهم است زیرا احتمال ابتلا به سرطان که بعد از درمان در افرادی که سیگار می کشند بیشتر است.

افرادی که سیگار می کشند، خطر بیشتری از انواع دیگر سرطان، از جمله سرطان های حاد و سرطان ریه، لب، دهان، حنجره، مری، معده و پانکراس دارند. سموم همچنین دارای خطر بالاتری از بیماری هایی مانند حمله قلبی، بیماری عروق محیطی، دیابت، سکته مغزی، از دست دادن استخوان (پوکی استخوان)، آمفیزم و برونشیت هستند.

سن و سابقه خانوادگی عوامل خطر دیگری مانند جنسیت مرد است. حدود 90 درصد از افراد مبتلا به سرطان مثانه بیش از 55 سال دارند، اما در موارد استثنایی ممکن است این بیماری در دهه سوم یا چهارم زندگی قرار داشته باشد. احتمالا به دلیل شایع تر بودن سیگار کشیدن و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی، مردان بیشتر مستعد ابتلا به سرطان مثانه هستند. یک بستری نزدیک با سابقه سرطان مثانه ممکن است مستعد ابتلا به بیماری این بیماری باشد.

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی مانند آرسنیک، فنل، رنگ آنیلین و آریلامین، خطر ابتلا به سرطان مثانه را افزایش می دهد. رنگ کارگران، کارگران لاستیکی، کارگران کارگران آلومینیومی، کارگران چرم، راننده کامیون ها و دستگاه های آفت کش ها بیشترین خطر را دارند.

پرتودرمانی (مانند سرطان پروستات یا سرطان دهانه رحم) و شیمی درمانی با سیکلوفسفامید (سایتوکسان) خطر ابتلا به سرطان مثانه را افزایش می دهد. علاوه بر این، ممکن است تشخیص سرطان مثانه در بیماران مبتلا به خون ادراری نیز تاخیر یابد، زیرا ممکن است بیمار و یا پزشک به علت خونریزی ناشی از شیمی درمانی یا پرتودرمانی (رادیوتراپی) به علت خونریزی ناشی از سوزش مثانه باشد.

عوارض طولانی مدت مثانه، سوزش ناشی از سنگ ها یا جسم خارجی و عفونت های ناشی از خونریزی شایع در مناطق خاص جهان (همانطور که قبلا ذکر شد)، عوامل دیگری هستند که به سرطان مثانه منجر می شوند.

ترجمه : شاخه