کارتن را چه کسی اختراع کرد؟

حاجت بذکر نیست که آنچه سالیان پیش آغاز گردیده باشکل کنونی آن ممکن است اختلاف زیادی داشته باشد و هیچ مثلی برای این موضوع بهتر از کاریکاتور نیست.

کلمه کاریکاتور را در آغاز نقاشان دوره رنسانس ایتالیا بکار میردند و همآن را هنوز تا امروز هنرمندان بکار میبرند. موضوع کاریکاتور در واقع طرح بدوی هر اثر هنری با اندازه های حقیقی آن میباشد که سطح بزرگی را مثل نقاشی دیوار، پرده های نقاشی، یا شیشه های رنگی پنجره ها را پوشانده همینکه روزنامه ها و مجلات شروع کردند که اخبار و عقاید و سرمقاله ها را با تصاویر مجسم کنند و یا اینکه برای تفریح اشکال تصوری بکشد، این گونه نقاشی ها را کارتون یا کاریکاتور نامیدند ! 

و در ایام قبل از پیدایش روزنامه، کاریکاتوریستهای مشهوری مانند هوگارت، گویا و دو میر و رولاندسون یك سلسله ترسیمات و اشکال برای تشریح یك موضوع درست کردند. این ترسیمات اغلب حوادثی را که برای بیل شخص اتفاق میافتاد تصویر میکرد و همانها پایه های کارتونها و نوارهای کمی که امروزی بشمار می آید. در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم تعدادی مجله بودند که مندرجات آنها منحصرا به کاریکاتور یا کارتون اختصاص داشت. مجلات شاریوری در پاریس، (پانچ ) در لندن ولایف و (جاج ) در امریکا از این قبیل میباشد. هنگامیکه اغلب روزنامه ها و مجلات آمریکایی شروع به استفاده مرتب از کارتون کردند، مجلات فکاهی جذابیت خود را از دست دادند و بسیاری از آنها دیگر منتشر نشدند.

اولین سلسله قصه های مضحك در اوایل سال ۱۹۰۰ بوجود آمد. ریچارد او تکالت) نقاش که مجموعه (باستربراون) را تصنیف کرد، داستان مضحك خود را در سال ۱۹۰۲ انتشار داد. این داستانها به قدری متداول شد که کودکان در سراسر کشور میکوشیدند شبیه به (باستربراون) لباس بپوشند.

سلسله قصه های مضحك دیگر به این شکل به اسم (تربیت پدر) بود. این قصه ها در سال ۱۹۱۲ منتشر شد و از آن‌هنگام به بیش از ۲۷ زبان ترجمه شده و در ۷۱ کشور منتشر گشته است !