تاریخچه اینترنت در ایران

اینترنت در ایران در سال ۱۳۷۱ تعداد کمی از دانشگاه های ایران، از جمله دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه گیلان، توسط مرکز تحقیقات فیزیک نظری و از طریق پروتکل UUCP به اینترنت وصل شدند تا با دنیای خارج ایمیل رد و بدل کنند. سال ۱۳۷۲، سالی بود که ایران عملا به شبکه اینترنت پیوست. نخستین رایانه ای که در ایران به اینترنت متصل شد (و هم اینک نیز یکی از مرکزهای خدمات اینترنت و تنها نهاد ثبت اسامی قلمرو [ir] است) مرکز تحقیقات فیزیک نظری بود. در حال حاضر نیز، این مرکز در ایران است. در سال ۱۳۷۳، مؤسسه ندا رایانه تأسیس شد.

 مؤسسه روزنامه «همشهری» اولین روزنامه ایرانی بود که به طور رسمی به زبان فارسی در اینترنت منتشر شد و به دنبال آن مؤسسه ندا رایانه نیز، نخستین شرکتی بود که فعالیت بازرگانی خود را به عنوان شرکت خدمات سرویس اینترنتی (ISP) آغاز کرد. در سال ۱۳۷۶، مجلس ایران تأسیس شرکت «امور ارتباطات دیتا» را تحت نظر شرکت مخابرات ایران تصویب و مسئولیت توسعه خدمات دیتا در سطح کشور را به طور انحصاری در اختیار آن شرکت قرار داد. سال ۱۳۷۷، پروژه یونیکد در ایران با قرارداد شورای عالی انفورماتیک و همکاری بنیاد دانش و هنر واقع در انگلستان و با نظارت و مدیریت فنی دانشگاه صنعتی شریف تحت عنوان «فارسی وب» آغاز شد (حبیبی نیا، 6 :۱۳۸۷).

آمارها نشان می دهند که در سال ۲۰۰۶ از شش میلیارد نفر جمعیت جهان، حدود ۷۹۰ میلیون نفر از اینترنت استفاده می کردند. این رقم که برای ایران در سال ۱۳۷۲ به ۱۰۰۰۰ نفر، در سال ۱۳۷۹ به حدود ۲۵۰۰۰۰ نفر، در سال ۱۳۸۳ به حدود ۳۰۰۰۰۰ نفر (صادقی فسائی و محمدی، ۱۳۸۶) و در سال ۱۳۸۵ به بیش از ۱۱۰۰۰۰۰۰ نفر رسید. این آمارها نشان می دهد که میزان استفاده کنندگان از اینترنت وبلاگ نویسان در کشورمان، به ویژه میان جوانان و مردها، روزبه روز در حال افزایش است (کوثری، ۱۳۸۶).

از نظر اجتماعی، اینترنت هم تماس با دوستان و خانواده و حتی آشنایی با افراد جدید را آسان می کند و هم تحولات انقلابی در فرآیندهای زندگی اجتماعی به وجود می آورد، به طوری که این تحولات پیامدهای (خواسته یا ناخواسته، مثبت یا منفی) گوناگونی از تغییر اشکال ارتباطات اجتماعی تا ظهور شیوه های جدیدی از فرهنگ داشته است.