ظهور شبکه های جهانی

 ارتباطات با تحول چاپ در اواخر قرن پانزدهم، کتاب، جزوه و دیگر مواد چاپی بسیار فراتر از محل ساخت آنها به گردش در آمد که اغلب از مرز حکومت های نوظهور ملت محور عبور می کرد. در قرن نوزدهم، شبکه های ارتباطی به طور نظام یافته در مقیاسی جهانی سازمان یافتند. در این قرن، جهانی شدن ارتباطات پاگرفت. این امر تا حدودی مرهون ظهور فناوری های جدیدی بود که توانست ارتباطات را از ملازمت ترابری فیزیکی جدا کند، اما جهانی شدن ارتباطات به طور مستقیم به ملاحظات اقتصادی، سیاسی و نظامی وابسته بود.

با تمرکز بر سه تحول کلیدی اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، آغاز جهانی شدن ارتباطات را می توان در سه مورد بررسی کرد که عبارتند از: تحول سیستم های کابل زیرآبی (به ویژه تلگراف) توسط قدرت های امپریالیستی اروپا؛ تاسیس خبرگزاری های بین المللی (مانند آواس، ولف، آسوشیتدپرس و یونایتد پرس آسوسیشن) و تقسیم جهان به حوزه های اختصاصی عملیات خود؛ تشکیل سازمانهای بین المللی در امر تخصیص طیف الکترومغناطیسی الگوهای مدرن ارتباطات جهانی قرن بیستم، شاهد رشد سریع و بی سابقه وسایل ارتباطی و انتشار اطلاعات بوده است. جهانی شدن ارتباطات فرآیندی سازمان یافته، ولی نابرابر است که بعضی را بیش از بقیه منتفع ساخته و بخش هایی از جهان را سریع تر به درون شبکه جهانی ارتباطات کشانده است. ماهواره های ارتباطات دور از همان آغاز به عنوان ایستگاههای رله و نقاط توزیع امواج به کار گرفته می شدند. این نظام های جدید توزيع ذاتا فرا ملیتی هستند. زیرا از دیدگاه فنی هیچ دلیلی وجود ندارد که حتما ناحیه دریافت (جای پا) یک ماهواره DBS با مرزهای زمینی یک ملت یا کشور خاص مطابقت داشته باشد.

ویژگی محوری جهانی شدن ارتباطات، وجود این حقیقت است که محصولات رسانه ای در یک عرصه بین المللی گردش و انتشار می یابد. این فرآیندی ساختار گرفته است که در آن سازمان های خاصی دارای نقش مسلط هستند؛ فرآیندی که در آن برخی از مناطق جهان برای تأمین کالاهای نمادین به شدت وابسته به یکدیگرند. ایالات متحده که صادر کننده اصلی برنامه های تلویزیونی بوده و هست، مواد رسانه ای بیشتری را نسبت به آنچه وارد می کند، به کشورهای دیگر می فروشند.

مطالعات مدرن درباره رسانه ها امروزه اشکال گوناگونی از مطالعه مدرنیته از خلال ارتباطات و رسانه ها وجود دارد. برای نمونه، مطالعات رسانه ها در دو سطح خرد و کلان یکی از آنهاست.

در حالی که «مدرنیته، جهانی شدن و ارتباطات» «نقش رسانه در ملت سازی»، «تأثیر رسانه ها بر فرهنگ عامه»، «نقش رسانه ها در ساخت افکار عمومی»، ارتباط رسانه با هویت و ملیت گرایی و رسانه های فراملی» مطالعه رسانه ها در سطح کلان است، مطالعه رابطه رسانه ها با گروه های کوچک، شبکه های افراد و دیالوگ ها در سطح خرد است. در خصوص مطالعات از نوع دوم، گارث استانتون به مطالعه ارتباطات و رسانه در کنش های نمادین افراد در اجتماعاتی که در بازارهای کتاب خانه ها یا کلیساها تشکیل میدهند، توجه می کند آن دورهام پیترز پس از طرح نظرات مختلف حاکی از نابودی گفتگوی ناشی از رسانه ها در عصر مدرن، بر این باور است که در سایه رسانه ها، گفت و گوها و دیالوگها تقویت شده است، گرچه گفت و گوی رسانه ای شده، گفت و گویی مدیریت شده است.

اما در واقع، چنین به نظر می رسد که جهان امروز از تغییرات سیستم بازار، سیاست گذاری ها، ظهور افکار عمومی در سطح کلان)، خرید، مصرف، سرگرمی و مانند اینها در سطح خرد)، از ارتباطات و رسانه ها ا متأثر شده است و رسانه ها به عنوان جزئی جدایی ناپذیر از زندگی اجتماعی نیازمند مطالعه در بافت وسیع تری هستند.