کتابخانه ها چگونه شروع شدند؟

اولین کتابخانه ای را که در مورد آن اطلاعاتی داریم در هشتهز ارسال پیش وجود داشته است. مردم بین النهرین مردمی بودند که روی لوح های مرطوب با چوبی سه گوش به اسم کونوس مینوشتند از اینرو نوشته های آنها به اسم (کو نیفرم ) یا خطوط میخی معروف است. لوحها را می پختند و ظریفترین آنها را در جلدهایی از گل رس بمنظور حفاظت آن قرار میدادند.

امروزه هزاران از این لوحه ها که در قصرها و معابد نگاهداری میشدند و به ترتیب موضوع قرار میگرفتند، کشف شده اند. این مجموعه الواح که در قصرهای قدیم پیدا شده در حقیقت اولین کتابخانه های واقعی هستند. کتابخانه در مصر قدیم در معابد واقع بود و تحت حفاظت کاهنان قرار داشته است. مصریان برروی صفحات پاپیروس مینوشتند، که بعدا بصورت طومارهای طویلی بدور چوب پیچیده میشد و در صندوق یا در محفظه قرار میگرفت.

مشهورترین کتابخانه عهد قدیم، کتابخانه اسکندریه است، که در حوالی سیصد سال قبل از میلاد بوجود آمد. این کتابخانه در حدود هفتصد هزار حلقه پاپیروس داشت و به ۱۲۰ طبقه گروه بندی شده بود.

پس از آنها رومی ها بودند که اول بار بفكر تاسیس کتابخانه عمومی افتادند. جولیوس سزار طرحی برای ایجاد یك رشته کتابخانه های عمومی تدوین کرده بود و به اینجهت پس از وی کتابخانه عمومی جزو ضروریات زندگی رومی در آمد. ثروتمندان رومی توجه مخصوصی بتاسیس کتابخانه های عمومی برای استفاده مردم مبذول میداشتند و همچنین مجموعه بزرگی کتاب برای خود گردآوری میکردند. در قرن چهارم تعداد ۲۸ کتابخانه عمومی در رم موجود بود. وقتی مسیحیت آغاز شد، کتابخانه ها

جزء کلیساها و دیرها گردید. کشیشها کتابها را میخواندند و رونوشت ابر میداشتند و اغلب کتابخانه ها که باقی ماندند در نتیجه سعی و اهتمام آنها بود.

وقتی کلیساهای بزرگ ساخته میشد (در اواخر عصر تاریکی) در قرون وسطی، کتابخانه های کوچکی در این کلیساها تاسیس میشد. دانشگاهها هم شروع بجمع آوری کتاب کردند. دانشگاههای پاریس،هایدلبر گ، وفلورانس مجموعه ای از کتابهای زنجیرشده) داشتند. این بدان معنی بود که چون تهیه کتاب فوق العاده گران و مشکل بود، برای محافظت آنها کتابها را با زنجیر بهم می بستند.

و در سال ۱۶۰۰ دانشگاه آکسفورد شروع به سازمان دادن کتابخانه خود کرد. این کتابخانه، که (بودلیان) نامیده میشود، بزرگترین کتابخانه دانشگاههای امروزی دنیاست.

کتابخانه های عمومی آنچنانکه امروزه شناخته شده اند بیش از یکصد سال از عمر آنها نمیگذرد. رهبران انگلیسی در قرن نوزدهم مردم را مکلف بحمایت از کتابخانه ها میکردند. بالاخره در سال ۱۸۵۰، پارلمان انگلیس قانونی گذراند مبنی بر اجازه تاسیس کتابخانه های عمومی و از آنوقت تعداد آنها در همه جا روبازدیاد و توسعه گذاشت.