اقداماتی که در کلینیک برای بیماری قلبی انجام می گیرند

بلافاصله پس از مشخص شدن وقوع سکته ، بیمار به کلینیک یا بیمارستان منتقل می شود تا زیر نظر مستقیم پزشکان متخصص قرار بگیرد. اگر عارضه غیر مترقبه ای برای بیمار پیش نیاید، باید به مدت ۴۸ ساعت در بخش مراقبت های ویژه زیر نظر پزشکان بستری شود . متخصصین با کمک الکتروکاردیو گرافی و سایر اقدامات ضروری ، حال بیمار را تحت کنترل خواهند داشت زیرا ممکن است بعد از وقوع سکته عوارضی در بیمار ظاهر شوند که منجر به فوت او گردد. از جمله اختلال در آهنگ ضربان قلب که منشاء آن دهلیزهای قلبی بوده و از انظر حفظ جان بیمار از اهمیت ویژه ای برخوردار است این عارضه در اغلب بیماران مبتلا به سکته قلبی نیز مشاهده می شود و همانطوری که اشاره شد، ممکن است برای جان بیمار خطرناک باشد. به این جهت بیمار باید شدیدا تحت کنترل پزشکان باشد.

دارو درمانی بیمار بعد از سکته

همانطوری که اشاره شد تلاش پزشکان بر آن است که هر چه زودتر آهنگ ضربان قلب بیمار به حالت طبیعی برگردد، قدرت پمپاژ قلب متعادل شود و دردهای بیمار برطرف گردند. برای نیل به این اهداف داروهای بسیار مفید و موثری یافت می شوند که بر اساس تشخیص و تجویز پزشک ، بیمار آنها را مصرف می کند. علاوه بر آن برای حل کردن لخته های خونی ، همانطوری که در بخش قبلی اشاره شد، اقدام می شود و در تمام مدت معالجه ، چگونگی فعالیت قلب بیمار تحت کنترل شدید خواهد بود. حتی پس از برطرف شدن لخته های خونی نیز ، حال بیمار تحت کنترل می ماند. در بیمارستان هایی که مجهز به دستگاههای بسیار مدرن می باشند، داروئی را که باید برای از بین بردن لخته های خونی در عروق کرونر بیمار تزریق شود ، توسط یک سوند مستقیما از راه سرخرگ ، به نقطه ای که لخته خونی تشکیل و باعث گرفتگی عروق کرونر شده ، می فرستند، بدینوسیله دارو مستقیما به لخته ای خونی رسیده و آن را حل می کند. نقطه مثبت دیگر این روش آن است که فقط مقدار مورد نیاز دارو تزریق می شود. بدینوسیله نه تنها از بروز عوارض جانبی داروی زیاد، جلوگیری می شود ، بلکه زمان رسیدن دارو به لخته خونی نیز کوتاهتر می شود. پس از حل شدن الخته خونی ، داروهای دیگر تجویز می شوند که ابتدا نظر به حال عمومی بیمار به او تزریق ولی با بدست آوردن بهبودی نسبی بصورت قرص مصرف می شود و به این ترتیب جلوی تشکیل مجدد لخته های خونی گرفته می شود.