فشار روانی در کشورهای صنعتی

در کشورهای صنعتی که انسان اکثرا مهره ای تولیدکننده و پولساز به شمار می آید، زیانهای شغلی، معمولا یکی از آفت های سلامتی مردم است. فشار روانی شغل، آن چنان با روان زندگی مردم این سرزمین ها جفت شده است که تعطیل پایان هفته برای بیشتر مردم، گریزگاه مهمی به شمار می رود. در این نوع فرهنگ، انسان براساس توان تولید خود، ارزیابی می شود. بنابراین، انسانی که شغل ندارد، هویت هم ندارد و این سیستم کاری است که شغل و هویت را به مردم می بخشد. کارگران تولید خطی که ۸ ساعت کار روزانه را باید روی پای خود ایستاده و به سفت کردن پیچ و یا نصب قسمتی روی قسمت دیگر مشغول باشند، انسان را به یاد آدم های آهنی می اندازند.

تاثیر فشار روانی در کشورهای صنعتی

اگرچه سیستم منظم و تولیدکننده ی صنعتی، بسیار مفید بوده و مزایای فراوانی برای اجتماع دارد، ولی این سیستم، تهی از هرگونه انسانیت، هویت و عاطفه است. در این جوامع، فشار روانی شغلی، بیداد می کند، ولی مردم ناچارند با آن بسازند تا بتوانند بدهی ماهانه، رهن و اجارهی خانه و مانند آنها را بپردازند. بی گمان، وضع شغلی و فشار روانی ناشی از آن در کشور خودمان، با آنچه در غرب می گذرد، تفاوت دارد. انگارنده، متأسفانه هیچگونه آگاهی و یا شناختی از وجود فشار روانی شغلی، در کشور عزیزمان ندارد.