میخچه چیست و چه علائمی دارد

میخچه عبارتست از برجستگیهائی باندازه نخود و گاهی بزرگتر بشكل مخروط و دردناک که در پاها در محلهائی که تحت فشار قرار دارند مثلا در روی مفاصل انگشتان پا و مابین انگشتان پا پیدا میشوند آنها که روی انگشتان پیدا میشوند سفت ولی آنهائی که در لای انگشتان پا پیدا میشوند نرم اند میخچه جزء بیماریهای میکربی ومسرى نمی باشد اما مانند بعضی از بیماریها در بعضی از خانواده ها که بطور ارثی آمادگی دارند بیشتر مشاهده میشود در صورتیکه قسمت اعظمی از انسانها آمادگی ابتلای باین بیماری را ندارند پزشکان سنتی برای مداوا و از بین بردن میخچه از داروهائیکه میتوانند طبقات شاخی آنرا حل کرده و از بین ببرند مانند اسید سولفوریک یا اسید سالیسیلیک استفاده میکنند و باید سعی شود که اسید غیر از روی میخچه بدیگر نقاط پوست بدن برخورد نکند و ایجاد زخم ننماید.

معمولا ژله اسید سالیسیلاک را روی میخچه گذاشته و مدت چند ساعت روی آنرا با پلاستیک میپوشانند. بعلاوه میتوان پا را مقداری در آب گرم قرار داد تا طبقه های شاخی میخچه نرم شوند سپس این طبقات را با تیغ تیزی برید و جای آنرا نیز دوای خورنده مالید تا دیگر پدید نیاید. پس از آنکه با ضماد اسید سولفوریک میخچه خورده شد زخم حاصل را با مرهمی که از وازلین و اکسید دوزنک یا وازلین و اکسید دو مرکور درست شده معالجه میکنند بدین طریق که وازلین بیست مثقال و اکسید دوزنگ پنج مثقال یا مقدار پنج مثقال وازلین و شش نخود اکسید دومرکور را مخلوط کرده و بصورت مرهم در میآورند.

عواملی که سبب میخچه میشوند عبارتند از

 ۱- ناهنجاری استخوانها که سبب میشود وزن بدن بطور متعادل در پا تقسیم نشود.

۲- کفش تنگ و نامتعادل

۳- آمادگی ارثی بعضی افراد نسبت به پیدایش میخچه در بدن آنان

۴- بعضی از بیماران مانند مبتلایان به مرض قند آمادگی بیشتری برای ابتلاء به میخچه پیدا میکنند.