خصوصیات درخت موم

Myrica cerrifera (Myricaceae) BABERRY

خصوصیات گیاه شناسی:

درختچه یا درخت کوچک همیشه سبز که تا ارتفاع ۱۰ متر رشد میکند. دارای برگهای باریک، گلهای زرد کوچک که روی سنبله های دم گربه ای و میوه های خاکستری رنگ می باشد.

زیستگاه و نحوه کاشت:

این گیاه در مناطق ساحلی شرق و جنوب آمریکا تا غرب تگزاس یافت می شود. پوست ریشه گیاه در پاییز با بهار جمع آوری می شود.

قسمت های مورد استفاده:

پوست ریشه

ترکیبات شیمیایی

درخت موم حاوی تری ترپن (شامل تارا گزرول، تارا گزرون و میریکا دیول )، فلاونوئیدها، تانن ها، فنل ها، رزین ها و گم ها است. Myricadiol اثر ملایم روی میزان پتاسیم و سدیم بدن دارد. میریسیترین دارای خاصیت ضد باکتریایی است.

تاریخچه و مصارف سنتی گیاه:

مهاجرین آمریکای شمالی در توصیف خواص و سودمندی این گیاه اغراق گردهاند. یک تخمین آماری روی ۱۷۳۷ نفر نشان می دهد که گیاه باد شکن و بر طرف کننده بسیاری از دردهای ناشی از سرماخوردگی است. بنابراین در درمان قولنج، فلج، تشنج ، بیماری صرع و بسیاری دیگر از ناراحتیها مفید است. ریشه گیاه در national formulary آمریکا از سال ۱۹۱۶ تا ۱۹۳۶ به ثبت رسیده است.

خواص مهم دارویی و مصارف گیاه:

این گیاه برای افزایش جریان گردش خون، به عنوان محرک تعریق، جلوگیری کننده از عفونت های باکتریایی و درمان کننده سرماخوردگی، آنفلوآنزای سرفه و گلودرد مصرف می شود. همچنین به تقویت مقاومت غشاهای مخاطی در برابر عفونت و خشکی کمک می کند. دم کرده آن برای لثه های اسفنجی شده مفید است. غرغره آن برای گلودرد مورد استفاده قرار می گیرد.

خاصیت قابض گیاه برای سندرم تحریک پذیر روده ای و مخاط روده بزرگ مفید است. دم کرده آن می تواند به درمان ترشحات اضافی واژینال کمک کند. مشمع تهیه شده از پوست گیاه ممکن است به صورت خارجی روی اولسرها و زخم ها مورد استفاده قرار گیرد.

احتیاط لازم: این گیاه ضمن آبستنی نباید مصرف شود.