اولین بار صابون در چه وقت درست شد؟

ممکن است تصور کنید چیزی مثل صابون که آنقدر مفید و مورد استفاده است یکی از اختراعات اولیه انسان بوده است. ولی صابون در تاریخ بشر چیزیست کاملا جدید چه اختراع و استعمال آن بحدود دوهزار سال قبل برمیگردد. آنچه که مردم باستان میکردند این بود که بدنهای خود را با روغن زیتون روغن مالی میکردند. آنها همچنین شیره و خاکستر گیاهان مختلف را برای نظافت بکار میبردند. ولی از (پلینی) نویسنده رومی در قرن اول میلادی، مدرکی در دست است که از دو نوع صابون حکایت میکند: صابون نرم و صابون سفت. او این صابونها را اختراعی برای شفاف کردن موها دانسته و امتیاز اختراع آن را به کشور گل یعنی فرانسه قدیم نسبت میدهد.

به هرحال در خرابه های (پمپیی)، یك موسسه صابون سازی از زیر خاکها بدست آمده است که محصول آن شباهت زیادی به صابونهای امروزی دارد. و با وجود این درست تاصدسال قبل، تقریبا تمام صابونهای مصرفی، در خانه ها ساخته میشد.

صابونرا با جوشاندن چربی ها و روغنها با ترکیب با یك ماده قلیایی درست میکنند. در کارخانه های بزرگ صابون سازی چربی ها و قلیایی ها را اول در دیگهای بزرگ می جوشانند. این طریقه را صابونی کردن می‌نامند. وقتیکه نزدیك با تمام میرسد، بأن نمك أضافه میشود. این عمل باعث ورآمدن صابون شده و بدهانه دی میرسد. محلول نمك که حاوی گلیسیرین و مقدار قلیایی اضافی است ته نشین میشود و خارج میگردد. این شیوه را ممکن است پنج یا شش دفعه تکرار کرد و هردفعه آب و قلیایی زیادتری اضافه نمود تا اینکه آخرین ذره چربی صابونی شود، یعنی چربی تبدیل به صابون گردد.

قدم بعدی بهم زدن صابون و اضافه کردن مقداری ترکیبات مختلف، مثل عطریات، مواد رنگی، مواد کف کننده، ومواد محافظ میباشد. پس از اینکار، صابون مذاب، حاضر برای شکل گرفتن بصورتهای مختلف میباشد. صابونهای توالت بطریق مخصوصی به نام آسیاب کردن ساخته میشوند که آنها را پهن کرده و خشك مینمایند. سپس بصورت ورقه هایی دور هم می پیچند.