معاینه پزشکی هسته ای قلب چگونه است؟

معاینه پزشکی هسته ای قلب با استفاده از ماده پرتوزا (ایزوتوپ )یعنی مقدار مشخصی از ماده هسته ای که بصورت مایع داخل رگ تزریق می شود انجام می گیرد. ماده پرتوزا بطور معمول در سیاهرگ دست تزریق می شود و تقسیم آنرا در بدن و یا در بعضی از ارگانهای بدن می توان از خارج تعیین کرد. برای این کار از دوربین های بسیار حساس فیلمبرداری بنام «گاما سنج » استفاده می شود، به این ترتیب که با کمک این دستگاه می توان پرتوهائی را که از بدن خارج می شوند ضبط کرده و پس از تبدیل آنها به انرژی روی صفحه مانیتور منتقل و مشاهده نمود. برای آنکه بتوان دقیقا اختلالات خون رسانی قلب را مشخص نمود از سه روش زیر استفاده می شود:

 1- روش اول برای بدست آوردن تصویری از سکته قلبی است که از تجمع ماده پرتوزا در بافتهای از بین رفته عضله قلب ، مشخص می شود. از این روش معاینه ، زمانی استفاده می شود که با نوار قلبی و یا آزمایشات مختلف خون علت دقیق عارضه قلبی را نتوان تشخیص داد. این آزمایش می تواند تا ۹۰ ساعت بعد از عارضه سکته قلبی انجام گیرد.

 ۲-روش دوم : روش معاینه هسته ای است . بوسیله این آزمایش می توان از چگونگی خون رسانی به عضله قلب آگاه شد. برای این منظور ابتدا مقداری از ماده پرتوزا در رگ تزریق می گردد و چگونگی گذشتن آن از عروق کرونر به سلولهای عضله قلب ضبط می شود. هر قدر که جریان ماده پرتوزا در عروق کرونر سریعتر انجام گیرد تصویر بهتری نیز بدست می آید. برای آنکه نتیجه بهتری از این آزمایش بدست بیاید تصویر قلب یا از جهات مختلف ضبط می شود و یا بوسیله ضبط تصاویر سه بعدی از قلب ، چگونگی جریان خون را در آن می توان مرحله به مرحله دقیقا مشخص نمود . با کاربرد این روش می توان اختلال گردش خون قلب و محل آنرا به مراتب دقیق تر از آزمایش ارگومتری تشخیص داد. زمانی این آزمایش انجام می گیرد که در آزمایش ارگومتری علت عارضه دقیقا مشخص نشود.

۳- روش سوم : روش معاینه هسته ای بنام سیتی گرافی فضای داخلی قلب است . در این آزمایش ماده پرتو زا پس از تزریق به بدن بیش از چندین ساعت در مسیر خون می ماند. بدین ترتیب چهار حفره قلب به خوبی دیده می شوند و حرکات دیوار های بطن مانند معاینه آزمایش اکوکاردیوگرافی دقیق نشان داده می شوند . نقطه مثبت این آزمایش آن است که هنگام کار بدنی نیز می تواند انجام شود و بدینوسیله امکان می دهد که اختلال گردش خون قلب را نیز زمانی مشخص نمود که خون رسانی به قلب هنگام استراحت بدن هنوز به قدر کافی انجام می گیرد. انجام هیچ یک از این سه روش فوق برای بیمار خطر یا پیا مد نامطلوبی ندارد زیرا اثرات ماده پرتوزا پس از چند ساعت از بین خواهد رفت .