بیماری قند عامل خطرزای سکته

بیماری قند (دیابت) یکی دیگر از عوارضی است که به علت کمبود ترشحات (انسولین) لوزالمعده باعث اختلال در سوخت و ساز مواد قندی در بدن انسان می شود و به عنوان یکی از عوامل خطرزای سکته قلبی مورد توجه علم پزشکی است. زمانی از وجود بیماری قند صحبت می شود که پس از اندازه گیریهای متعدد در هنگام ناشتا بودن مقدار قند خون بیشتر از mgdl ۹۵ باشد و بوسیله این آزمایشات مشخص شود که مقدار قند خون از سطح طبیعی تجاوز کرده است. چنین حالتی بدون شک مقدمه بیماری قند (دیابت) میباشد.

نشانه های بیماری قند

مهمترین نشانه های بیماری قند عبارتند از : رنگ تیره و کدر صورت ، احساس بی حالی، عطش بیش از حد طبیعی ، نیاز مند مکرر به دفع ادرار ، خارش زیاد پوست بدن ودير التیام یافتن جراحات پوستی . پس از مشاهده علامات فوق باید فورا مقدار قند خون آزمایش شود زیرا تمام علائم نامبرده نشانه های مبتلا بودن قند پنهانی است . در موارد بسیار نادری نیز بیماری قند باعث بیهوشی شدید می شود که نشانه خطرناکی برای مرگ است.

علت بیماری قند چیست؟

علت بیماری قند در هر صورت کاهش نسبی و یا مطلق مقدار انسولین در خون است . این هورمون که در سلولهای معینی از لوز والمعده تولید می شود مسئول جذب قند از سلولهای بدن وسوخت آن می باشد.

چنانچه مقدار انسولین تولید شده کاهش یابد قند کمتری از سلول های بدن جذب و سوخته می شود ، به این ترتیب سطح قند خون افزایش می یابد.

کاهش مطلق مقدار انسولین در بدن ناشی از اختلالات ایمنی و یا به عبارت دیگر کاهش مصونیت بدن می باشد . این نوع بیماری دیابت بیشتر درکودکان و جوانان دیده می شود تمام طول عمر نیز دچار این بیماری خواهند بود و باید همیشه انسولین تزریق کنند.

نوع دوم بیماری دیابت

این نوع بیماری دیابت ناشی از کاهش نسبی مقدار تولید انسولین است که بطور معمول در افرادی دیده می شود که علل آن اضافه وزن بر اثر تغذیه زیاد ویا فقر حرکتی و تاحدی نیز عوامل ژنتیکی می باشد . در این نوع دیابت ابتدا لوزالمعده مقدار زیادی انسولین تولید می کند که روی سلولهای بدن تاثیر زیادی نمی گذارند ولی بتدریج لوزالمعده تولید انسولین خود را کاهش می دهد. این نوع بیماری دیابت نزد افراد بالغ بویژه بزرگسالان مشاهده می شود و به این جهت نیز ( دیابت بزرگسالان) نامیده می شود که معمولا با پرهیز غذائی و داروهای ضد دیابت قابل معالجه می باشد.

پیامدهای بیماری قند (دیابت)

اگر بالا بودن سطح مقدار قند خون برای مدت طولانی ناشناخته بماند برای جدار داخلی رگها بویژه مویرگها مضر خواهد بود به این ترتیب که رسوب چربی و مواد آهکی در جدار آنها جمع شده و باعث تنگی عروق می گردد. علاوه بر آن چون بیماران دیابتی بطور معمول دارای اضافه وزن هم می باشد و سطح چربی خون آنان نیز بالاست اگر بیماری دیابت آنان بموقع تشخیص داده نشده و معالجه نشود و احتمال خطر سکته قلبی ویا مغزی ، اختلالات گردش خون در ناحیه پاها و دست ها نزد آنان بسیار زیاد است .