آثار برهنگی در خانه روی کودکان

ما هميشه در مورد برهنگی در خانه راحت برخورد کرده ایم، حالا بچه هایم بزرگ تر شده اند و من نمی دانم باید رفتار خود را تغيير دهم یا خیر؟

راه حل ها

١. اغلب والدین وقتی فرزندشان هنوز کوچک است، حساسیت خاصی نسبت به برهنگی از خود نشان نمی دهند، اما هنگامی که کودک کمی بزرگ تر می شود، نسبت به برهنه بودن حساس می شوند. به طور حتم والدین از این که جلوی فرزندشان برهنه باشند، احساس ناراحتی می کنند. از نگرش و دیدگاه سالمی است که بچه ها از بزرگ ترها می آموزند. برهنه و عاقلانه تر آن است که پدرها و مادرها در منزل تا حدودی خود را پوشانند. بدیهی است هر خانواده ای با توجه به دیدگاه ها و باورهای خاص خود «برهنگی» را تعریف می کند.

2. پدر و مادر گاهی برهنه می شوند و اگر کودک شما را در این حالت دید، نباید یکه بخورید و یا عصبانی شوید، فقط لازم است که به او بگویید: «چند دقیقه بیرون منتظر می مانی تا من لباسم را بپوشم؟» اگر فرزندتان اصرار می کند تا با شما به حمام بیاید، می توانید به او بگویید: « تو بزرگ شده ای و درست نیست با من به حمام بیایی» و اگر دلیلش را پرسید بگویید: «چون من دوست دارم وقتی حمام می روم تنها باشم و مرا کسی بدون لباس نبیند» این گونه استدلال کردن به کودک یاد می دهد همان طور که مادرش دوست دارد کسی به حریم خصوصی او وارد نشود، او هم نباید اجازه دهد کسی وارد حریم خصوصی او شود.

٣. لازم نیست در پوشیدن افراط کنید، بلکه باید، چه برای راحتی خودتان و چه برای آرامش فرزندانتان مراقب برهنگی خود باشید. بچه ها بیش از حد کنجکاوند. باید از این کنجکاوی آن ها آگاه باشیم که بدن برهنه خود را زیاد به آنان نشان ندهیم. می توانید به فرزندتان بگویید: «می دانم می خواهی ببینی بدن بقیه چطور است. کافی است تو سؤال کنی. من به سؤالات تو جواب می دهم.» و اینگونه کنجکاوی او را به مجراهای سالم تری بکشانید تا به جای آن که با نگاه کردن و دست زدن ابراز شود، با سخن ابراز گردد.