کنجکاوی یا فضولی در کودکان

فرزندم یک کارآگاه واقعی است. او باید از همه چیز سر در بیاورد. او سؤالاتی می پرسد که گاهی مرا نگران می کند.

راه حل ها

1. خیلی از بچه ها به علت قوه تخیل بسیار قوی که دارند، چشمشان به هر چیزی که می افتد، می خواهند بدانند چیست. آن ها مسائل را کنار هم می چینند و نتیجه گیری می کنند. وقتی درباره قطار می شنوند، می خواهند بدانند کی سوار قطار می شوند؟ کنجکاوی خوب است و باید آن را پرورش داد؟ این که فرزندتان می خواهد بداند چگونه متولد شده است؟ خدا کجاست؟ چرا ساعت زنگ می زند و از این قبیل نشانه های خوبی است. سما باید به او کمک کنید تا استعدادهایش را شکوفا کند. تا حد امکان به مدل هایش پاسخ دهید و اگر نمی دانید اصلا نگران نشوید و بگویید که حتما جواب را برایش پیدا خواهید کرد.

۲. هدفتان این باشد که مشوق کنجکاوی او باشید ولی رفتار های مناسب را نیز به او آموزش دهید. به او بگویید اگر سؤالاتی در مورد موضوعی خاص دارد، با کمال میل در فرصتی مناسب اطلاعات بیشتری به او خواهید داد. او را به سمت مطالعه کتاب های آموزشی که در بازار موجود است هدایت کنید.

خودتان هم اگر پاسخ سؤالی را نمی دانستید می توانید از این کتاب ها استفاده کنید. مطالب این کتاب ها در حد درک و فهم کودکان است و شما مجبور نیستید برای یافتن کلمات مناسب فهم فرزندانتان زحمت زیادی به خود بدهید.

٣. به او آموزش دهید بین کنجکاوی و فضولی تفاوت وجود دارد. به او آموزش دهید در مکالماتی که به او مربوط نمی شود، وارد نشود. غر نزنید که " سرت به کار خودت باشد!. «بهتر این است که در چشمان فرزندتان نگاه کنید و بگویید " این مسأله چیزی نیست که تو نیاز داشته باشی در مورد آن سؤال کنی. لطفأ وقتی صحبت می کنیم کار دیگری برای انجام دادن پیدا کن».