نوشیدن آب زیادی باعث افزایش مقدار آب در خون می شود. این آب می تواند الکترولیت ها را در خون بخصوص سدیم رقیق کند. هنگامی که سطح سدیم زیر ۱۳۵ میلی مول در لیتر قرار می گیرد، به آن هیپوناترمی گفته می شود.

سدیم به تعادل مایعات بین داخل و خارج سلول ها کمک می کند. هنگامی که سطح سدیم به دلیل مصرف بیش از حد آب کاهش می یابد، مایعات از خارج به سمت داخل سلول ها تغییر می کنند و باعث تورم آنها می شوند. به هنگام رخ دادن این اتفاق برای سلولهای مغزی، اثرات خطرناک و بالقوه تهدیدکننده ای برای زندگی ایجاد می شود.

مسمومیت آب از تورم سلول ها ناشی می شود.هنگامی که سلول های مغزی متورم می شوند، فشار داخل جمجمه افزایش می یابد. این فشار باعث اولین علائم مسمومیت با آب می شود که عبارتند از: سردرد، حالت تهوع، استفراغ، و در موارد شدیدترمی تواند علائم جدی تری ایجاد کند، مانند: افزایش فشار خون، گیجی، دید دوگانه، خواب آلودگی، مشکل در تنفس، ضعف و گرفتگی عضلات، عدم توانایی در شناسایی اطلاعات حسی.

تجمع بیش از حد مایعات در مغز می تواند بر ساقه مغز تأثیر بگذارد و باعث اختلال در سیستم عصبی مرکزی شود.

مسمومیت با آب بیشتر در بین سربازان، ورزشکاران ورزش های استقامتی و بیماران اسکیزوفرنی دیده می شود. هیدراتاسیون بیش از حد و مسمومیت با آب هنگامی اتفاق می افتد که بیش از آنکه کلیه ها بتوانند از طریق ادرار خلاص شوند، آب بیشتری نوشیده شود. اما مقدار آب تنها عامل نیست. زمان نوشیدن آب نیز مهم است.

اگر در مدت زمان کوتاهی مقدار زیادی آب نوشیده شود، خطر ابتلا به مسمومیت با آب بیشتر است. اگر در مدت زمان طولانی تری به همان مقدار نوشیده شود، خطر کمتری دارد.

بسیاری از موارد مسمومیت با آب از نوشیدن مقادیر زیادی آب در مدت زمان کوتاه گزارش شده اند.

بیشتر بدانید : فایده-های-نوشیدن-آب-گرم-نسبت-به-آب-سرد

منبع: shafaqna.net