مواردی که باید درمورد سرطان پروستات بدانید

سرطان پروستات بیماری زنان نیست، اما این احتمال وجود دارد که مردی از نزدیکان آنها را درگیر کند. طبق گزارش انجمن سرطان آمریکا، سرطان پروستات یکی از رایج‌ترین انواع سرطان در بین مردان است که براساس آمار در 60 درصد موارد در مردان بالای 65 سال اتفاق می‌افتد. موارد زیر نکاتی هستند که هر زنی باید برای محافظت از عزیزان خود از آنها آگاهی داشته باشد.

بسیاری از مردان هیچ کدام از علائم ندارند

مرحله پیشرفته سرطان پروستات ممکن است تخلیه ادرار را با مشکل مواجه کند، فشار ادرار را کاهش دهد، باعث بروز درد هنگام ادرار و وجود خون در آن شود یا در مراحل آخر درد لگن، پشت و قفسه سینه را به همراه داشته باشد. با این حال این سرطان در مراحل اولیه، اغلب نشانه‌ای ندارد.

انجام غربالگری ضروری است

انجمن ارولوژی آمریکا توصیه می‌کند برای کشف زودهنگام سرطان، مردان بالای ۵۰ سال حتما با پزشک خود درباره غربالگری سرطان پروستات صحبت کنند. این آزمایش شامل معاینه پروستات و یک آزمایش خون است که به آن PSA (آزمایش اختصاصی آنتی‌ژن پروستات) گفته می‌شود. مردانی که دارای سابقه خانوادگی سرطان پروستات هستند، بهتر است غربالگری را از ۴۵سالگی شروع کنند.

هر فرد مبتلا به سرطان پروستات نیاز به درمان ندارد

مطالعه دانشگاه هاروارد در سال 2013 نشان داد حدود 70 درصد از سرطان‌های پروستات کم‌خطر هستند به این معنی که تومور بسیار کوچک بوده و رشد کندی دارد و هرگز تهدید‌کننده زندگی نخواهد بود. مراقبت فعال (انتظار مراقبانه) شامل آزمایش‌های منظم و نمونه‌برداری‌های زمان‌بندی شده گزینه توصیه شده برای این بیماران است، زیرا عوارض جانبی درمان برای این افراد، بیشتر است.

می‌توان برای کاهش خطر ابتلا گام‌هایی برداشت

رژیم غذایی کم‌چرب به‌ویژه از نظر چربی حیوانی می‌تواند به کاهش احتمال ابتلا به سرطان پروستات کمک کند. قطع مصرف لبنیات نیز ممکن است مفید باشد. در یک مطالعه دیگر که در دانشگاه هاروارد انجام شد، ریسک ابتلا در مردانی که روزانه بیشترین مصرف شیر، پنیر و ماست را داشتند 23 درصد افزایش یافت.

سرطان پروستات که با نام کنسر پروستات نیز شناخته می‌شود، پیشرفت سرطان در پروستات است که غده‌ای در دستگاه تناسلی مردان است. بیشتر سرطان‌های پروستات آرام رشد می‌کنند، اما برخی نسبتاً سریع رشد می‌کنند.سلول‌های سرطانی ممکن است از پروستات گسترش و به دیگر بخش‌های بدن برسند، به ویژه استخوانها و گره‌های لنفاوی.این بیماری ممکن است در آغاز نشانگانی را نشان ندهد در مراحل پیشرفته تر می‌تواند مشکلاتی را در ادرار کردن، خون در ادرار یا درد در ناحیهٔ لگن و کمر هنگام ادرار به وجود آورد

گردآوری:ایرانی نیوز

منبع: سیمرغ