متفورمین؛ معروفترین داروی درمان دیابت

متفورمین نوع کاملا متفاوتی از داروهای کاهش دهنده ی گلوکز خون است و خصوصیات زیر را دارد...

• متفورمین  عمدتا با آهسته سازی تولید گلوکز در کبد (تولید گلوکز هپاتیک) عمل می کند.
•  این دارو برای درمان هر دو دیابت نوع اول و نوع دوم موثر است، زیرا براساس تحریک تولید انسولین عمل نمی کند.
•  این دارو اگر به تنهایی مصرف شود (امونوتراپی)، به هیپوگلیسمی منجر نمی گردد.
• متفورمین ممکن است حساسیت سلول های ماهیچه ای را به انسولین افزایش دهد و همچنین جذب گلوکز را از طریق روده پایین بیاورد.
•  این دارو را باید همراه با غذا مصرف کرد؛ زیرا باعث ناراحتی دستگاه گوارش می شود، هر چند که این عارضه جانبی با مرور زمان کاهش می یابد.
•  به این دارو به شکل قرص های ۵۰۰، ۸۵۰ و ۱۰۰۰ میلی گرمی موجود است.
•  حداکثر دوز روزانه ی متفورمین ۲۵۰۰ میلی گرم است که باید به چند وعده همراه با صرف غذا تقسیم گردد.
• داروی مذکور غالبا با کاهش وزن بیمار همراه است که احتمالا از ناراحتی دستگاه گوارشی با کم شدن اشتها سرچشمه می گیرد.

• متفورمین به کسانی که دچار نارسایی کبد، کلیه با قلب هستند توصیه نمی شود.

•  مصرف این دارو را باید یکی دو روز قبل از انجام عمل جراحی با عکس برداری با اشعه ی ایکس به کمک ماده حاجب متوقف کرد.

•  برای افراد معتاد به الکل مصرف این دارو توصیه نمی گردد.

•  مصرف این دارو برای زنان باردار و مادران شیرده توصیه نمی شود؛ به این دارو در صورت مصرف همراه با سولفونيل اوره ها، ممکن است به هیپوگلیسمی منجر شود.

• اگر پایین ماندن گلوکز خون طولانی شود، مقدار مصرف توسط پزشک سولفونيل اوره را کاهش داده می شود.

  مصرف متفورمین در بارداری

  متفورمین مخصوصا در مواردی که بیمار دچار هیپوگلیسمی ناشتا (بالا بودن گلوکز خون) هنگام بیدار شدن از خواب باشد، داروی مفیدی است. متفورمین بر چربی خون هم تاثیر مثبت دارد؛ باعث افت تری گلیسیرید و کلسترول بد و بالا رفتن کلسترول خوب می گردد. 

  حدود ۱۰ درصد از بیماران در مصرف اولیه این دارو به آن واکنش مثبتی نشان نمی دهند و میزان ناکامی ثانویه ی آن سالانه بین ۵ تا ۱۰ درصد است. متفورمین گاهی باعث کاهش جذب ویتامین ب۱۲ می شود که برای خون و دستگاه عصبی مفید است. بتابراین تزریق منظم ویتامین ب۱۲ تجویز می شود.

ترجمه اختصاصی سایت شاخه