کسی که به اختلالات خواب مبتلا نباشد، هر ۹۰ دقیقه یکبار میان مرحلهی REM و non – REM جابجا میشود و این یعنی او چهار تا شش چرخه را در هر شب تجربه میکند. مشاهده چرخه خواب شما، هماره با واکنشهای بدنتان به تغییرات این چرخهها، میتواند به شناسایی اختلالات موجود در الگوهای خواب شما کمک کند.
تست خواب همچنین میتواند به پزشک شما در تشخیص اختلالات زیر کمک کند:
موسسه ملی قلب، ریه و خون (NHLBI) هشدار میدهد که اگر اختلالات خواب درمان نشوند، خطر ابتلا به بیماری قلبی، فشارخون بالا و سکته افزایش مییابد. همچنین ثابت شده است که ارتباطی بین اختلالات خواب و افزایش خطر آسیبهای ناشی از افتادن و تصادفات رانندگی وجود دارد.
برای آمادگی تست خواب، شما باید در بعد از ظهر و عصر روز آزمایش از مصرف الکل یا کافئین خودداری کنید. الکل و کافئین بر الگوهای خواب و اختلالات خواب تاثیرگذارند. وجود این مواد شیمیایی در بدن میتوانند نتایج حاصل از تست خواب را دستکاری کنند. همچنین از مصرف آرام بخشها قبل از تست خودداری کنید.
به خاطر داشته باشید که پیش از تست، مصرف هرگونه دارو را با پزشک خود درمیان بگذارید و دربارهی مواردی که نباید قبل از تست خواب انجام دهید، صحبت کنید.
تست خواب معمولا در مراکز تخصصی خواب یا بیمارستانهای بزرگ انجام میشود. تست خواب معمولا در عصر و دو ساعت قبل از ساعت خواب معمول شما صورت میگیرد. شما یک شب را در مرکز، در اتاقی خصوصی شبیه به هتل خواهید گذراند. برای این شب، اجازه دارید هرچیزی که برای خوابتان نیاز است، مانند لباس خواب یا بالش مخصوصتان را به همراه داشته باشید.
یک تکنسین پلیسومنوگرافی، شما را در طول شب تحت نظر میگیرد. او میتواند داخل اتاق شما را ببیند و صداها را بشنود و شما نیز قادر خواهید بود در طول شب با او صحبت کنید.
در طول تست خواب، تکنسین موارد زیر را اندازه گیری میکند:
برای ثبت این موارد، تکنسین تعدادی حسگر به نام الکترود بر روی نواحی زیر در بدنتان قرار میدهد:
سنسورها چسبنده هستند و در طول خواب روی پوست شما میمانند. کمربندهای انعطاف پذیری نیز در اطراف سینه و شکم شما حرکات قفسه سینه و الگوهای تنفسی را ثبت میکند. یک کلیپس کوچک نیز روی انگشتان میزنند تا میزان اکسیژن خونتان کنترل شود.
این حسگرها به سیمهای نازک و انعطاف پذیری متصل میشوند که اطلاعات را به یک رایانه میفرستند. در بعضی مراکز درمانی، تکنسین تجهیزاتی برای ضبط ویدئو خواهد داشت. این به شما و پزشک اجازه میدهد که وضعیت بدنتان را در طول شب بررسی کنید.
به احتمال زیاد، در مرکز خواب راحت نخواهید بود چرا که در رختخواب خودتان نیستید، بنابراین ممکن است مانند همیشه به خواب نروید و یا درخواب نمانید. با این حال این اتفاق معمولا دادههای مورد نیاز را تغییر نمیدهد. نتایج دقیق تست خواب نیازی به خواب شبانه کامل ندارند.
زمانی که صبح از خواب بیدار میشوید، تکنسین حسگرها را از شما جدا میکند و میتوانید مرکز خواب را ترک کنید و از همان روز فعالیتهای روزانه خود را از سربگیرید.
تست خواب بدون درد و خونریزی است؛ بنابراین کاملا بی خطر است. تنها ممکن است کمی نسبت به تحریکات الکترودها و چسبها واکنش پوستی داشته باشید که زود رفع میشوند.
نتایج تست خواب حدود سه هفته بعد آماده میشوند. تکنسین، دادهها را جمع آوری میکند و چرخههای خواب شما را در یک نمودار میبرد. پزشک این اطلاعات را، همراه با سوابق پزشکی و سابقه خوابتان بررسی میکند و تشخیص میدهد.
اگر نتایج تست خواب غیرطبیعی باشند، ممکن است بیماریهای مربوط به خواب که در زیر آمده است تشخیص داده شود:
برای تشخیص آپنه، دکتر نتایج را بررسی میکند و به دنبال علائم زیر میگردد:
با این داده ها، پزشک نتایج شما را با شاخص اپنه - هیپوپسی، میسنجد نمره اپنا هیپوپسی، باید کمتر از ۵ باشد. این نمره، همراه با امواج مغزی و سایر اطلاعات نشان میدهد که آیا اپنه دارید یا خیر. نمره ۵ به بالا نیز غیر طبیعی است و پزشک برای تشخیص میزان اپنه خواب، نتایج را نمودار میکند.
اگر تشخیص پزشک آپنه خواب باشد، ممکن است پزشک پیشنهاد کند از دستگاه تنفسی فشار مثبت استفاده کنید. این دستگاه به شما کمک خواهد کرد که در حال خواب به درستی نفس بکشید؛ و درصورت تشخیص اختلالات خواب دیگر، پزشک درمان مناسب را با شما درمیان خواهد گذاشت.
نظر شما چیست؟ آیا فکر میکنید به تست خواب نیاز داشته باشید؟ آیا تا به حال تست خواب دادهاید؟
ستاره
* لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید.
* نیازی به نوشتن نام و یا ایمیل نمی باشد،می توانید به صورت ناشناس نظر بدهید.